In de laatste ronde van geweld, die begon in mei 2023, hebben Israëlische troepen die de Gazastrook bombarderen tot nu toe 33 Palestijnen gedood, velen van hen burgers. Onder hen ook 6 kinderen, 3 vrouwen en een prominente arts. Palestijnen hebben vervolgens één Israëliër gedood. De namen, leeftijden en omstandigheden staan hier. De krantenkoppen in de reguliere media schetsen meestal een eenvoudig beeld van de situatie: Israël verdedigt zich tegen “raketten die op zijn volk neerregenen” en die door een geduchte tegenstander/terreurgroep in Gaza worden afgeschoten.

Bijvoorbeeld:

Palestijnse militanten vuren honderden raketten af vanuit Gaza richting Israël (CNN)
Iron Dome onderschept raketten afgevuurd vanuit de Gazastrook (NBC).
Israël doodt hoge Gaza-commandanten van zodra raketten eerste dode veroorzaken in Israël (Reuters).

Deze koppen vertellen ons bijna niets over wat er werkelijk gebeurt, en evenmin waarom.

Wat gebeurt er?

Het conflict gaat tussen Israël en Palestijnse verzetsgroepen in de Gazastrook (hoewel de meeste slachtoffers die Israël heeft gedood en verwond gewone burgers zijn).

Israël is een van de machtigste militaire staten ter wereld en gebruikt de meest geavanceerde wapens die beschikbaar zijn. Haar aanvallen op Gaza bestaan meestal uit luchtaanvallen door straaljagers die krachtige bommen laten vallen, vaak in woonwijken van de dichtbevolkte enclave.

De Palestijnen in Gaza daarentegen hebben geen permanent leger. In plaats daarvan doen verschillende gewapende verzetsgroepen wat ze kunnen met gesmokkelde wapens en zelfgemaakte raketten.

Deze militaire wanverhouding verklaart voor een groot deel het scheefgetrokken aantal slachtoffers tussen beide groepen als gevolg van de vijandelijkheden. Tussen september 2000 (begin van de Tweede Intifada) en vandaag heeft Israël, alleen al in Gaza, bijna 8.000 Palestijnen gedood. In dezelfde periode hebben verzetsgroepen in Gaza minder dan 250 Israëli’s gedood.

Sinds de verzetsgroepen in Gaza in 2001 begonnen met het afvuren van raketten op Israël, hebben zij ongeveer 40 Israëlische doden veroorzaakt.

Voeg daarbij het feit dat Israël Gaza te land, ter zee en in de lucht controleert. De Palestijnen van Gaza zitten in hun 16de jaar van een brutale blokkade. De inwoners van Gaza leven in wat velen de grootste openluchtgevangenis op aarde noemen. Die kwalijke omschrijving dankt Gaza aan het feit dat Israël de in- en uitgaande bewegingen controleert, de toegang tot Gaza voor veel voedsel, medische, educatieve en industriële basisproducten blokkeert, hun toegang tot elektriciteit en vers water ernstig beperkt en de economie decimeert. Regelmatig wordt verhinderd dat kinderen Gaza verlaten voor cruciale medische zorg.
De officiële Israëlische reden voor die blokkade: het is een collectieve straf (een oorlogsmisdaad) voor de bevolking van Gaza omdat zij in een vrije en eerlijke verkiezing in 2007 Hamas als hun politieke vertegenwoordiger hebben gekozen. Israël beschouwt Hamas als een terroristische organisatie.

Het korte antwoord op de vraag “Wat gebeurt er?” is dat Israël Gaza vernietigt.

Waarom vechten Israël en Gaza altijd?

Ongeveer 70% van de 2 miljoen inwoners van Gaza zijn Palestijnse vluchtelingen en afstammelingen van vluchtelingen die in 1948 van hun land werden verdreven tijdens Israëls oprichtingsoorlog. Bij die oorlog paste Israël ook etnische zuiveringen toe.
Sinds hun verdrijving heeft Israël deze vluchtelingen hun internationaal gewaarborgde recht op terugkeer ontzegd. (750.000 inheemse Palestijnen – moslims, christenen en andere groepen – werden in en rond 1948 verbannen. De nieuwe joodse staat ontvolkte en vernietigde honderden Palestijnse dorpen. Tegenwoordig leven miljoenen mensen in vluchtelingenkampen in Gaza, de Westelijke Jordaanoever, Jordanië, Syrië en Libanon).

Een ander internationaal erkend recht dat de Palestijnen van Gaza hebben is het recht zich te verzetten tegen hun onderdrukker en bezetter (hoewel Israël Gaza sinds 2005 van buiten zijn grenzen controleert, beschouwt het grootste deel van de wereld Gaza als bezet gebied). Israël ontkent ook dit recht, en beschouwt alle vormen van verzet – zelfs vreedzaam protest (verreweg het meest gebruikte middel van de Palestijnen) – als een vorm van “terrorisme”.

Beginnend op 30 maart 2018 namen Palestijnen in Gaza deel aan een ongewapende, op Gandhi geïnspireerde “Grote Mars van de Terugkeer”. Zij organiseren deze mars wekelijks, ondertussen al meer dan een jaar. Israël heeft tegen deze marsen sluipschutters ingezet die demonstranten doodden en verminkten. (Het is belangrijk op te merken dat de verzetsstrijders die Israël met geweld confronteren relatief weinig in aantal zijn. De meeste mensen in Gaza proberen gewoon te overleven: volgens de UNRWA, het agentschap van de Verenigde Naties dat belast is met de zorg voor Palestijnse vluchtelingen, is 80% van de bevolking van Gaza afhankelijk van humanitaire hulp. Meer dan 40% van hen heeft te kampen met ernstige voedselonzekerheid, dat wil zeggen dat zij regelmatig een dag zonder enig voedsel zitten). Het korte antwoord op de vraag “Waarom vechten Israël en Gaza altijd?” is dat Israël de bevolking van Gaza jarenlang de meest elementaire rechten en behoeften heeft ontzegd, en de Gazanen vinden dit onaanvaardbaar.

Waarom is deze gevechtsronde begonnen?

De vijandigheid tussen Israël en alle Palestijnen (niet alleen die van Gaza) suddert natuurlijk al lang, maar is de laatste maanden nog intenser geworden. Israël voert bijna dagelijks invallen uit in verschillende steden op de Westelijke Jordaanoever waar Palestijnse verzetsgroepen zich organiseren.
Deze invallen en andere escalaties maakten van 2022 het dodelijkste jaar voor de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever sinds de VN in 2005 is begonnen met het bijhouden van gegevens. Ten minste 213 Palestijnen (49 kinderen) werden in 2022 gedood. Ook 29 Israëli’s (1 kind) werden gedood. (In 2022 lanceerde Israël in augustus een 3-daagse aanval op Gaza, waarbij ten minste 49 Palestijnse slachtoffers vielen, waarodner 17 kinderen).

Ook 2023 is ondertussen al erg bloedig geweest met ten minste 148 Palestijnse doden (27 kinderen) en 18 Israëlische doden (4 kinderen). Het Israëlische geweld en de weigering van de Palestijnen om zich erbij neer te leggen, hebben de regio maandenlang op scherp gezet.

De laatste druppel kwam op 1 mei, toen de Palestijnse politieke gevangene Khader Adnan stierf na een langdurige hongerstaking. Israël had zijn eisen, waaronder medische hulp, afgewezen en vervolgens zijn lichaam in beslag genomen.
De verzetsgroep Islamitische Jihad in Gaza lanceerde ongeveer 100 raketten op Israël uit protest tegen de “gruwelijke misdaad”, waarbij 3 buitenlandse werknemers gewond raakten.

Binnen enkele dagen, op 3 mei, vernietigden Israëlische gevechtsvliegtuigen een aantal doelen in Gaza, waaronder bewoonde gebouwen. Daarbij werd onder andere een 58-jarige burger die in een vluchtelingenkamp woonde gedood.
Vroeg in de ochtend op 9 mei doodden Israëlische gevechtsvliegtuigen nog eens 13 Palestijnen terwijl ze sliepen. Het ging om 3 leiders van de Islamitische Jihad, de vrouwen van 2 van hen, 3 van hun kinderen, en 5 buren.

Op 10 mei doodde Israël nog eens 11 Palestijnen, waaronder verschillende verzetsleiders en 3 jongeren.

Op 11 mei werden nog eens 8 Palestijnen gedood – en één Israëli. Hij was de eerste die door een raket uit Gaza werd gedood in 2 jaar.

Op 12 mei doodde Israël nog eens 2 Palestijnen.

De luchtaanvallen houden aan… Om te weten hoe het eraan toegaat kan je deze korte video bekijken (23′), waarin Palestijnse kinderen huilen en schreeuwen nadat ze vreedzaam aan het spelen waren toen een Israëlische luchtaanval een appartement trof in hun wijk in Gaza-stad.

Egypte heeft geprobeerd te bemiddelen bij een staakt-het-vuren, maar Israël heeft zich tot nu toe verzet, omdat het niet bereid is in te stemmen met voorwaarden die het land zouden dwingen zich aan het internationaal recht te houden.

Het korte antwoord op de vraag “Waarom is deze laatste gevechtsronde begonnen?” is dat Israëls wrede behandeling van de Palestijnen ondraaglijk werd.

Het valt nog te bezien hoe lang dit conflict zal duren, hoeveel onschuldigen er zullen sterven, en wanneer de internationale gemeenschap wakker zal schieten over Israëls wreedheid.

Ondertussen blijven Amerikaanse politici, meer dan 10 miljoen dollar per dag (!!!) van het belastinggeld aan Israël spenderen en dat dankzij de invloed van de Israël-lobby in Washington.

Voor een volledige lijst van Palestijnen en Israëli’s die sinds 2000 zijn gedood, ga naar Israel-Palestine Timeline.

Dit artikel verscheen eerder op Israel-Palestine News. Vertaling: Jan Reyniers