Mensen zonder papieren niet toegelaten

Het Antwerps daklozenbeleid voorziet enkel tijdens de winter opvang voor mensen zonder wettig verblijf. De rest van het jaar worden zij niet toegelaten in de reguliere nachtopvang voor daklozen, met uitzondering van de opvang door Dokters van de Wereld, waar de capaciteit het jaar door verzadigd is. Dit beleid staat in contrast met andere steden, waarbij niet geselecteerd wordt op de administratieve status van de dakloze maar gekeken wordt naar kwetsbaarheidscriteria (met een focus op vrouwen, gezinnen, mensen met chronische ziektes of senioren).

Zieken en bejaarden vanaf 31 maart op straat.

Onder de 90 mensen zonder papieren die na 30 maart geen opvang meer krijgen in Antwerpen bevinden zich een reeks erg zieke, bejaarde en verzwakte mensen. 

Dat gaat dan bijvoorbeeld over een vrouw van 66 jaar die chronisch ziek is, kampt met incontinentieproblemen en niet kan terugvallen op een netwerk.  Andere bewoners die morgen hun plek verliezen hebben dan weer een stoma, zijn insulineafhankelijk of kampen met mentale problematieken of suïcidale gedachten.  Zij konden tijdens de winter rekenen op medische begeleiding die door deze abrupte breuk een stuk onzekerder wordt.

Paniek en onrust

Bij zowel de lokale middenveldorganisaties als de bewoners zelf heerst grote onrust: “Wanneer de sluiting in zicht komt beginnen mensen te panikeren, zoeken ze naar een perspectief of een vangnet dat er niet is en moeten ze noodgedwongen opnieuw op straat slapen.” De sluiting zorgt bovendien voor extra druk op de dagopvang en de andere opvangcentra en een meerkost bij de Antwerpse diensten.

Selecteer op kwetsbaarheid van de dakloze persoon

Het lokale middenveld dringt er bij de lokale overheden op aan om in de eerste plaats te selecteren op de kwetsbaarheid van de dakloze. Volgens de huidige logica krijgt iemand zonder papieren in Antwerpen vandaag geen enkele toegang tot een bed voor de nacht, zelfs niet als het gaat over ernstig zieke mensen of bejaarden, zelfs als er nog lege bedden over zijn. Dit selectiemechanisme (uitsluitingsmechanisme) leidt tot dramatische situaties voor de personen in kwestie.

Daarnaast vraagt het lokale middenveld om de capaciteit voor de daklozenopvang te vergroten, of op zijn minst te zorgen voor een grotere continuïteit waarbij afgestapt wordt van de winterlogica: ook na 31 maart hebben daklozen immers nood aan een bed.

Afbeelding van Clker-Free-Vector-Images via Pixabay