“Op 8 maart 1908 staakten 15.000 vrouwen uit de textielfabrieken in New York voor betere arbeidsomstandigheden en tegen seksuele intimidatie. Meer dan 100 jaar later zijn die eisen nog zeer actueel”, vat Debby Burssens van vrouwenbeweging Marianne samen als we vragen waarom we ook vandaag nog steeds een Internationale Vrouwendag houden. “Afspraak op woensdagnamiddag om 15 uur op de Grote markt. Breng gerust de kinderen mee, we voorzien stoepkrijt en een gezond tussendoortje!”

Niet toevallig een gezond tussendoortje. “Wij willen immers een gezonde combinatie van arbeid en gezin”, vult Carolien Vereeken van ACV Waasland aan. De regering snoeide recent in het recht op tijdskrediet voor de zorg voor kinderen, hiermee treft ze vooral de vrouwen. Meer dan 80 procent van de werknemers die dit tijdskrediet opneemt is een vrouw.

Links: Debby Burssens. Rechts: Céline Van Namen. Foto: Femke Vercauteren

Ook bij de verhoging van de minimumpensioenen zien we dat dit vooral de mannen ten goede komt. Vele vrouwen hebben immers niet de vereiste 30-jarige loopbaan. Voor meerdere vrouwen die zorgtaken opnamen in het gezin zal hun pensioen er zelfs op achteruit gaan. Vrouwen komen ook vaker terecht in jobs en sectoren die minder goed betalen. Gemiddeld verdient een vrouw 5,3 procent per uur minder dan een man. Ook de aangeboden contracten zijn vaker deeltijds, zonder dat dit hun eigen keuze is. 43,5 procent van de vrouwelijke werknemers werkt deeltijds tegenover 11 procent van de mannen. Slechts voor 6,7 procent van de vrouwen en 5,2 procent van de mannen is deze deeltijdse arbeid een bewuste keuze.

Geen geld voor menstruatieproducten? Hoe kut!

Haar collega Céline Van Namen (ACOD Onderwijs Oost-Vlaanderen) vervolledigt het eisenpakket: “Wij willen ook een veilige arbeidsomgeving. En sterke openbare diensten. Hoe absurd is het dat kinderbegeleiders tot 9 kinderen opvangen per persoon? Dat is het hoogste aantal van de hele Europese Unie! Wij eisen degelijke opvang voor onze kinderen zodat vrouwen niet langer moeten kiezen tussen een carrière of kinderen. Vandaag werken lokale en federale overheden moedwillig mee aan het niet-creëren van gelijke kansen.”

De jonge vrouw links draagt een arbeidersjurk zoals vrouwen die ook op 8 maart 1908 droegen. Foto: Femke Vercauteren

Een laatste en vijfde eis van het Collecti.e.f zijn gratis menstruatieproducten. “Zeker nu de armoede stijgt als gevolg van de de energiecrisis en de lonen die geblokkeerd blijven, willen we niet langer dat iemand zich in een positie bevindt waarin ze geen toegang hebben tot menstruatieproducten. We gaan een menstruatiebox maken die we gaan laten rondreizen in onder meer jeugdhuizen en scholen. Wil je een gift doen? Breng het dan morgen mee en deponeer het in onze menstruatiebox.”

Foto: Femke Vercauteren

Op de vraag of mannen ook welkom zijn deze woendag, antwoorden de drie vrouwen volmondig: “Vanzelfsprekend! Een veilige samenleving en sterke lonen, pensioenen en openbare diensten; daar wordt iedereen beter van!”

Foto: Femke Vercauteren

Note:

Vorig jaar richtte een groep Wase-vrouwen het ‘Collecti.e.f 8 Maars Sint-Niklaas’ op in navolging van grootsteden in België, Spanje, Zwitserland en Latijns-Amerika. In België roept het Collecti.e.f 8 Maars sinds 2019 alle vrouwen en genderminderheden op tot een nationale vrouwenstaking, om ook de zorgtaken te staken, het betaalde werk of de lessen te onderbreken en om actie te voeren.

ABVV, ACV, vrouwenbeweging Marianne, het Vrouwencentrum, Furia, de Vrouwenraad, het Masereelfonds en Hart Boven Hard, organiseren deze actiedag mee.