Orgie van geweld
Op zondag 26 februari viel een meute van 400 joodse kolonisten verschillende steden en dorpen aan ten zuiden van Nablus, op de Westelijke Jordaanoever. Kolonisten zijn inwoners van joodse nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever, die door de internationale gemeenschap als illegaal worden beschouwd.
De razzia’s duurden een volle 17 uur. De aanvallers hadden het gemunt op winkels, huizen, auto’s en bomen. Ze lieten een spoor van vernieling achter. In sommige huizen werden vernielingen aangebracht of geplunderd.
In totaal werden 30 huizen en een honderdtal auto’s in brand gestoken. Palestijnen werden bekogeld met stenen en aangevallen met metalen staven. Daarbij raakten 400 bewoners gewond en werd een ervan gedood. Het gaat om een vader van vijf kinderen die recent gaan helpen was bij de aardbeving in Turkije.
De gewelddadige kolonisten werden beschermd door het Israëlisch leger.
De gewelddadige kolonisten werden door het Israëlisch leger niets in de weg gelegd. Integendeel, volgens de aanwezigen werd ze zelfs beschermd door het leger. Veel Palestijnen raakten gewond door traangas dat door het Israëlische leger was afgevuurd.
De razzia’s waren een vergelding voor het neerschieten eerder op die dag van twee Israëli’s door een Palestijnse schutter op de bezette Westelijke Jordaanoever. Dat incident was dan weer een antwoord op de brutale raid van het Israëlische leger een week eerder, waarbij 11 Palestijnen gedood werden en 100 anderen verwond. Die inval was de dodelijkste op de Westelijke Jordaanoever sinds 2005.
‘Pogrom’
Merav Michaeli, de leider van de Labour-partij bestempelde de razzia’s als een pogrom: “Wat gisteravond gebeurde, was niets minder dan een pogrom door gewapende milities, waarvan de vertegenwoordigers vandaag in de regering zitten. Sommigen ervan zwijgen en andere laten andere politici toe te zeggen dat dit een noodzakelijke daad van afschrikking was”.
Afbeelding van een pogrom op Joden, vorige eeuw. Foto: Rawpixel / CC0 1.0
Het woord pogrom komt uit het Russisch en betekent vernietigen of verwoesten. Het wordt gebruikt voor gewelddadige aanvallen op minderheidsgroepen, vaak gekarakteriseerd door de vernietiging van hun huizen, bedrijven of religieuze centra.
“Wat gisteravond gebeurde, was niets minder dan een pogrom door gewapende milities.”
In de 20e eeuw waren er onder meer pogroms in Rusland, Oekraïne, Polen, Marokko en nazi-Duitsland. Ze waren voornamelijk gericht tegen joden. Ze gingen vergezeld met fysiek geweld en zelfs moord met de bedoeling om de joden te intimideren en zodoende te verdrijven of te dwingen zich te assimileren met de omgeving.
Het is pijnlijk dat dergelijke praktijken in de Israëlische staat de kop opsteken. Het is een bijzonder cynische confrontatie met het eigen verleden.
Extreemsrechts gepook
De toenemende agressie tegen de Palestijnen is geen toeval. Het komt er enkele maanden nadat in Tel Aviv een extreemrechtse regering is geïnstalleerd.
In de nasleep van de moord op de twee kolonisten riep premier Netanyahu op om “de wet niet in eigen handen te nemen”. Maar dat was om de schijn in het buitenland te redden.
Zijn extremistische minister van financiën, Bezalel Smotrich, die uitgebreide bevoegdheden heeft gekregen over de Westelijke Jordaanoever, eiste dat Israël “zonder genade, met tanks en helikopters” zou reageren.
De minister van financiën eiste dat Israël “zonder genade” zou reageren.
Op zijn Twitter-account werd een tweet geliked waarin werd opgeroepen tot het “wegvegen” van Huwara, het stadje waar de twee kolonisten waren doodgeschoten.
Zvika Fogel, parlementslid van de Jewish Power Party, die mee in de regering zit, beschuldigde Netanyahu ervan te weinig te doen om het terrorisme te bestrijden. Hij gaf zijn steun aan de kolonisten.
“Hoe kunnen we de veiligheid herstellen? We gebruiken het woord ‘proportionaliteit’ niet meer. We stoppen met ons bezwaar tegen collectieve bestraffing … We doen de handschoenen uit. Een gesloten, verbrande Huwara – dat is wat ik wil zien. Dat is de enige manier om afschrikking te bereiken.”
Westerse reactie
Opvallend was nog de lauwe reactie in het Westen. Mocht zo’n pogrom en dodelijk raid zich bijvoorbeeld voordoen in Iran of Venezuela, dan zou het voorpaginanieuws zijn. Er zouden strenge veroordelingen volgen van onze politici en er zouden stemmen opgaan om economische sancties te heffen. Niets daarvan, Israël kan zich blijkbaar veel, heel veel permitteren.
Bronnen:
