Of de uitzonderlijke zware aardbeving die Turkije en Syrië troffen, ook mede veroorzaakt is door de opwarming van de aarde, is moeilijk te zeggen, omdat causaliteit in deze lastig aan te wijzen is. Feit is echter dat wetenschappers meer en meer verbanden zien tussen klimaatverandering en aardbevingen. Het smelten van gletsjers, de opwarming van de oceanen en het stijgen van de zeespiegel hebben volgens wetenschappers het schuiven van aardlagen en platen mogelijk versterkt. Uiteraard is dit effect heel indirect en misschien niet van toepassing op de recente aardbeving. 

Maar het is tekenend: ook het meest onwaarschijnlijke staat in verband met de ecologische crisis. Voor de ‘waterbom’ boven de Vesdervallei van de zomer van 2021 en zovele andere extreme weerfenomenen, zoals droogtes, hittegolven, bosbranden over de hele planeet en altijd maar in kracht toenemende orkanen, en zelfs voor extreme koudegolven, is er geen twijfel meer mogelijk. Het ligt aan de door de mens veroorzaakte klimaatopwarming. Deze rampen die jaar na jaar apocalyptische worden in omvang en frequentie zijn niet alleen catastrofaal voor het milieu, maar ook altijd humanitaire rampen uiteraard. 

Klimaatnegationisme onaanvaardbaar

Het is daarom tijd om klimaatnegationisme een krachtig halt toe te roepen, en ook al zijn vermommingen, zoals klimaatscepticisme, klimaatquiëtisme of klimaatrealisme. Een voorstel om het te verbieden zou moeten overwogen worden. Holocaustnegationisme is onaanvaardbaar, verwerpelijk, misselijkmakend, maar er vallen geen doden. Klimaatnegationisme echter is al jaren direct medeverantwoordelijk voor het niet ingrijpen en het vertragen van klimaatmaatregelen en de transitie. Er zijn uiteraard vele tegenargumenten: de vrije meningsuiting, meneer. 

Maar wat geldt voor Holocaustnegationisme zou men ook kunnen zeggen over klimaatnegationisme: het is onaanvaardbaar, juist omdat het zo onverantwoord is. Het is niet kwetsend maar het heeft wel dodelijke gevolgen. Klimaatnegationisten hebben potentieel duizenden doden op hun geweten, door hun gewetenloze ontkenning ondernemen we al decennia lang veel te traag en veel te weinig actie. 

Gelukkig worden ze stiller en stiller, de klimaatontkenners en hun zachte varianten, want ja, het wordt stilaan een beetje zoals het ontkennen van het zonlicht, bijna letterlijk. Maar het blijft doorwerken en is in sommige partijen en in brede lagen van de bevolking nog springlevend, zeker ook omdat het zo aantrekkelijk is om het weg te duwen of te relativeren. 

Antiklimaatlobby

Twijfel zaaien was jarenlang de strategie van de oliebedrijven, zoals gedocumenteerd in het boek Merchants of Doubt. De sterk georganiseerde Amerikaanse politieke antiklimaatlobby had ook in onze politieke klasse zijn tentakels en zijn medeplichtigen, zoals het onderzoeksjournalistiek-platform Apache documenteerde. De twee artikels verwijzen naar denktanks en vzws en figuren als Boudewijn Bouckaert, Matthias Storme, maar ook Jean-Marie Dedecker en vooral Derk Jan Eppink. 

Klimaatnegationisme is leugenachtig, misleidend en bijna letterlijk crimineel. Misschien zou men kunnen overwegen om met een Belgische wet alvast een voorbeeld te stellen voor de hele wereld: klimaatnegationisme is niet langer aanvaardbaar. Het zou in juridische termen ‘goedkeuring van massamoord’ kunnen heten, of nog beter: ‘schuldig verzuim tegenover personen in nood’. Die personen in nood dat zijn wij allemaal in min of meerdere mate. De tijd dat klimaatrampen alleen verre streken troffen is lang voorbij, denk aan de Vesdervallei. 

Wet tegen klimaatnegationisme!

In elk geval, misschien is alleen al de discussie over dergelijke ‘klimaatnegationismewet’ de moeite waard om ook hier ten lande de Mia Doornaerts, de Rik Torfsen en de Theo Franckens, de Jean-Marie Dedeckers – om er maar een paar te noemen – tot betere gedachten te brengen voor ze weer beginnen te emmeren over ‘de klimaatkerk’ die een ‘klimaatdictatuur’ wil installeren of andere nonsens over de ecologische crisis de wereld insturen. 

Klimaatnegationisme is daarom nooit onschuldig. Het kan daarenboven aanzetten tot handelen, zoals de doortastende kap van het amazonewoud en de oorlog tegen de inheemse volkeren die het bewonen onder Über-klimaatontkenner Bolsonaro. In zijn geval kan men spreken van ‘misdaden tegen de mensheid en het milieu’. Dus, niet gedraald met die wet tegen klimaatnegationisme!

Zoals de Chinese weerballon boven Amerika bewijst: soms kan een ballonnetje een geopolitieke kwestie op scherp stellen. En de klimaatzaak is de meest ‘geo-politieke’, aardse, aardpolitieke, aartspolitieke kwestie van deze tijd.