Ook ouders met hun baby. Foto: EVT
Reportage -

Vriendschap Zonder Grenzen doet wat de overheid nalaat: mensen op straat terug hun waardigheid geven

Het einde van 2022 nadert, de mensen op straat ondergaan nog steeds de bikkelharde gevolgen van de politieke onwil om tot een oplossing te komen. Terwijl nog altijd honderden op straat slapen in de natte, barre kou, tonen medemensen in Brussel en omstreken zich solidair. DeWereldMorgen.be was aanwezig bij de Humanitaire Hub, waar de ingezamelde hygiënepakketten werden uitgedeeld. Dit is ons verslag van ter plaatse.

vrijdag 30 december 2022 20:48
Spread the love

 

Samen met de organisatie Vriendschap Zonder Grenzen kwam een honderdtal mensen de afgelopen week richting de Begijnhofkerk met basisspullen als proper ondergoed, maandverband, tandpasta, sokken …, zodat ze vandaag 750 ‘hygiënepakketten’ konden uitdelen in de Humanitaire Hub.

Bij de Humanitaire Hub kunnen mensen die in ons land om internationale bescherming vragen, maar geen opvang krijgen, terecht voor essentiële medische, juridische, psychologische en materiële hulp die ze niet krijgen van de overheid, die daartoe nochtans toe verplicht is volgens de Opvangwet van 12 januari 2007.

Alles staat klaar. Foto: EVT

In de Humanitaire Hub kunnen deze mensen zonder onderdak hun dagelijkse maaltijd(en) ophalen, opeten en chillen of even opwarmen. De Humanitaire Hub is tevens de plek waar burgemeester van Brussel Philippe Close (PS) in oktober 2022 nog de tentjes weghaalde, die de mensen op straat daar hadden gekregen als ‘onderdak’ van diezelfde Humanitaire Hub.

Lees ook: Thomas Willekens: “Regering moet problematiek dak- en thuisloosheid hóóg op agenda plaatsen om menselijke drama’s te verlijden”

Eenmaal aangekomen in de Hub, zie ik twee vrijwilligers voor een tafel vol mooie zakjes, gevuld met hygiënische, essentiële spullen. De tafel loopt al snel leeg. Veel mensen geven hun roze ticketje af dat toont dat ze een zakje in ontvangst mogen nemen. In de rij staan voornamelijk mannen, soms ook een vrouw (met een kind!).

Ik spreek een jonge Afghaanse man aan die me vertelt dat hij al drie maanden op straat slaapt. Zijn lippen zijn verschrompeld van de vrieskou van de afgelopen dagen en hij blijft me bedanken voor het cadeau dat hij kreeg.

Vriendschap Zonder Grenzen verzamelde ondergoed, vaseline, scheermesjes, tandpasta, maandverbanden, sokken … essentiële spullen waar wij ons in ons dagelijks leven geen vragen over moeten stellen.

Iedereen die zijn pakket komt ophalen, chillt even verder in de grote zaal van de Humanitaire Hub. Ik zie iedereen zijn zakjes openmaken en erover babbelen, met een blij gezicht.

De eerste mensen schuiven aan. Foto: EVT

Elke persoon die ik een vraag stelt bedankt me telkens drie keer, terwijl ik bij de verdeling betrokken ben. Verderop zit een man meteen zijn eigen sokken te wisselen voor de propere zwarte sokken in zijn zakje.

De Afghaanse man bedankt me nogmaals en sluit af met: “Insha’Allah kunnen we snel ergens terecht”. Ondertussen vraag ik hem of hij in België wil blijven, zijn ogen fonkelen en zegt fier “ja”.

Hoe kunnen wij mensen die zo graag in ons land willen wonen, zo behandelen? Waarom geven we hen geen warm welkom en tonen we onze gastvrijheid niet? Ik ken er nog steeds het antwoord niet op.

Foto: EVT

Mocht de solidariteit onder onze politici even groot zijn als die van de buurtbewoners en medemensen hier, dan zouden deze mensen op straat al lang niet meer ‘mensen op straat’ zijn. Dat roept bij mij de vraag op of zij die ons land besturen nog wel echt onze medemensen genoemd kunnen worden.

Toch wens ik ook hen een fijn eindjaar en vooral nieuwjaar toe, vol menselijkheid, warmte en solidariteit. Ik denk dat zij die wens nodig hebben. Zo kunnen zij van deze essentiële waarden leren, en ze nadien hopelijk zo snel mogelijk toepassen in hun beleid. Want zij zijn het die deze menselijke drama’s kunnen vermijden.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!