Op zaterdag 17 december stond het Brits treinverkeer volledig stil door een algemene staking van het treinpersoneel. Op woensdag 21 december zullen 115.000 werknemers van de post, 70.000 universitaire leerkrachten en hun medewerkers, evenals 4.000 leerkrachten van het hoger middelbaar onderwijs (16-19 jaar) eveneens het werk neerleggen.
Op donderdag 15 december hielden 300.000 verpleegkundigen een historisch eerste staking in de Britse geschiedenis sinds de oprichting van hun vakbond Royal College of Nursing (RCN) in 1916. Op dinsdag 20 december houden zij een tweede stakingsdag.
Verder zullen 100.000 overheidsambtenaren het werk neerleggen in de komende dagen. Alle betrokken Britse vakbonden hebben aangekondigd dat de sociale acties doorgaan in januari 2023.
De Britse Conservatieve regering onder leiding van eerste minister Rishi Sunak, zelf een van de rijkste Britten dankzij investeringen in belastingvrije paradijzen, weigert met de vakbonden te onderhandelen en besliste recent om de reeds zeer hoge bovengrens op de bonussen voor CEO’s en aandeelhouders volledig af te schaffen.
De regering wil eenzijdig zonder sociaal overleg een loonsvermindering opleggen aan het verplegend personeel van de Britse openbare gezondheidsdienst National Health Service (NHS), terwijl ze doorgaat met het verkopen van delen van de NHS aan privé-bedrijven.
Britse privé-gezondheidsbedrijven hebben de voorbije twee jaar ongeveer 500 miljoen pond (573 miljoen euro) winst gemaakt, tijdens de COVID-pandemie, dankzij de dagelijkse inzet van hun personeel. Tijdens de pandemie namen de ministers van de Britse regering deel aan het dagelijkse applaus voor het essentiële werk dat verpleegkundigen verrichtten.
De eigenaars van de privé-spoorbedrijven werden tijdens de pandemie beschermd tegen hun verlies aan inkomsten met miljoenen pond overheidstoelagen. Dezelfde regering weigert nu enige loonaanpassing aan de levensduurte voor de essentiële werkers die ze tijdens de pandemie stonden toe te juichen.
In Groot-Brittannië bestaat geen enkel mechanisme om de lonen aan te passen. Sociale onderhandelingen of stakingen zijn het enige middel die vakbonden hebben om de mensen die zij vertegenwoordigen te beschermen.
Heel wat middenklassegezinnen dreigen in de armoede te vervallen met een inkomen dat al jaren niet werd opgewaardeerd .
De Britse regering argumenteert dat een aanpassing van de lonen aan de inflatie “unaffordable” zou zijn, maar ziet geen enkel bezwaar dat de bazen en de aandeelhouders van de privé-gezondheidsinstellingen en van de privé-treinmaatschappijen zichzelf dit jaar miljoenen pond bonussen en dividenden uitreiken.
RCN-secretaris-generaal Pat Cullen wijst er op dat naast de onaangepaste lonen er bovendien meer dan 47.000 openstaande vacatures voor verpleegkundigen door de regering niet worden ingevuld.
“Stakingen zijn altijd een laatste middel, maar we werden te lang genegeerd. De verpleegkundigen zullen niet passief toekijken terwijl hun patiënten hier het slachtoffer van zijn – zij doen dit (staken) voor henzelf en voor hun patiënten.”