Elbit Systems Hermes-450 unmanned aircraft. Foto: Nehemia Gershuni-Aylho Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0
Keren Assaf, 972 Magazine

Israëlische wapenbedrijven slaan winst uit de laatste aanval tegen Gaza

Wapens- en beveiligingsfabrikanten hebben er belang bij dat Gaza verder gebruikt wordt als een speelterrein voor allerlei technologie die Israël wil uittesten op de Palestijnen.

woensdag 14 september 2022 14:26
Spread the love

 

De aanval van Israël tegen de Gazastrook in 2014 was een keerpunt voor de Israëlische wapenuitvoerindustrie. In het kielzog van het 51 dagen durende bombardement, werden nieuwe strijd beproefde Israëlische wapens, die voor de eerste maal ontwikkeld en getest werden -zoals drones, bommen en landbewakingsapparatuur-, globaal verkocht in deals die honderden miljoenen dollars waard waren. Een werknemer van een van Israëls grootste wapenfabrikanten vertelde destijds aan de Israëlische zakenkrant The Marker dat de binnenlandse wapenindustrie zou “gekwetst” worden indien Israël 20 jaar doorbracht zonder een belangrijke militaire operatie.

Na het gebeurde blijkt dat deze werknemer zich geen zorgen had moeten maken: na de grote aanval tegen Gaza, in mei 2021, brak Israël zijn record in wapenverkoop, namelijk rondom de $11.3 biljoen. Minder dan twee weken na de aanval had Israël Aerospace Industries (IAI) — Israëls grootste lucht- en ruimtevaartbedrijf — reeds een deal voor $200 million afgesloten met een niet-gespecifieerd land in Azie.

Gedurende zijn meest recente aanval op Gaza eerder deze maand, maakte Israël extensief gebruik van Unmanned Aerial Vehicles (UAVs) (onbemande luchtvoertuigen). Israël staat aan de top van gebruikers van UAVs in de wereld en naar schatting van 2017 bevoorraadde het land 60 procent van de globale markt in de loop van de laatste 30 jaar. Sinds het begin van het beleg tegen Gaza 15 jaar geleden hebben zijn inwoners onder constant en zwaar Israëlisch toezicht geleefd, inclusief door middel van UAVs.

Cyberimperium Israël

De Israëlische UAV-industrie is gedomineerd door Elbit Systems. Volgens de laatst beschikbare bronnen, fabriceert Elbit ongeveer 85 procent van de UAVs gebruikt door het Israëlische leger, waaronder de gewapende drones Hermes 450 en Hermes 900, de laatste voor het eerst gebruikt in de aanval van 2014, waarin een Hermes vier kinderen doodde die op het strand aan het spelen waren. Hermes drones worden ook ontplooid door de regering van de Verenigde Staten om zijn zuidergrens te bewaken. Andere Israëlische bedrijven die UAVS fabriceren die in Gaza gebruikt worden zijn IAIAeronautics Defense Systems (eigendom van Rafael, een van Israel’s grootste wapenbedrijven), RT LTA Systems en BlueBird Aero Systems.

Elbit produceert ook kanonnen ontworpen voor het afvuren van clusterbommen. In 2008 ondertekenden meer dan 110 landen een verdrag dat het gebruik van clusterbommen verbiedt, die Israël — die het verdrag niet tekende — het jaar daarna op Gaza dropte, gedurende de Operation Cast Lead.

Tenminste vier soorten Israëlische raketten werden in Gaza gebruikt gedurende de laatste jaren, waaronder Rafael’s Spike geleide raketten, die enorme aantallen civiele slachtoffers veroorzaakten in 2014 en 2021. In 2014 rapporteerde Human Rights Watch dat wat een Spike raket leek te zijn, vlak naast een school in Rafah terechtkwam waar 3.200 burgers zich schuilhielden: 12 mensen werden gedood, waaronder acht kinderen. Tussen 2020 en 2021 stegen de verkoopcijfers van Rafael tot tegen de $400 miljoen.

Vele andere Israëlische bedrijven slaan winst uit het constante beleg van Gaza, inclusief cyber- en technologische bedrijven die radar-, controle- en bewakingssystemen ontwikkelen – die allen samen van Israël een cyberimperium gemaakt hebben. Meer dan 40 procent van de globale investeringen in cyberbedrijven gaat naar bedrijven in handen van Israëliërs, zoals Magal Security Systems, die zijn “smart fences” (slimme hekwerken) bouwde aan de grens tussen Israël en Gaza. Saar Koursh, Magal’s CEO, zei in 2018 dat Gaza was omgevormd tot een tentoonstellingsruimte voor de smart fences van zijn bedrijf, door het bewijs te leveren aan zijn prospectieve klanten dat zij strijdbeproefd waren.

Het beleg en de aanvallen tegen de Gazastrook zijn daarom een winstgevende bedrijfsruimte, en niet alleen voor Israël: volgens de Israëlische Weermacht bedienden talrijke eskaders, die deelnamen aan de meest recente aanval, F-15 en F-16 gevechtsvliegtuigen, gefabriceerd door de Amerikaanse wapens- en luchtvaartgiganten Boeing en Lockheed Martin, respectievelijk. Lockheed Martin’s F-35 jets werden naar verluidt ook gebruikt in het bombardement. Het Israëlische leger gebruikte ook jets van Boeing en Lockheed Martin om Gaza te bombarderen in 2014 en 2021, toen wijds bevolkte gebieden vernield werden en duizenden slachtoffers vielen gedurende de twee aanvallen. Sinds 2001 heeft Israël zich bij beide bedrijven tientallen vliegtuigen, onderdelen en militaire trainingen aangeschaft voor de waarde van biljoenen dollars, waarvan de laatste deal goedgekeurd werd door President Joe Biden enkele weken voor de aanval van mei 2021.

“Strijdbeproefde” wapens

Al de vernoemde bedrijven (en vele andere) hebben duidelijk belang bij het in stand houden van Gaza als een vruchtbaar en onbegrensd speelterrein voor het uitproberen van om het even welke technologie die Israel wenst te ontwikkelen of testen. De mogelijkheid om bepaalde wapens als “strijdbeproefd” te labelen levert de industrie grote voordelen op die andere landen — inclusief degene die zelf burgerlijke bevolkingen militair onderdrukken — ook trachten te behouden.

We zien deze cyclus zich keer na keer voor onze ogen afspelen. Gedurende de laatste weken kostte dit het leven aan tientallen Palestijnen in Gaza, waarvan ongeveer een derde kinderen, en veroorzaakte dit honderden gewonden en daklozen. En dit zal verder blijven doorgaan zolang de Israëlische wapenindustrie biljoenen dollars aan wapentuig doet circuleren en het merendeel van de andere landen medeplichtig is en hiervan profiteert dankzij zowel invoer als uitvoer.

 

Keren Assaf is een anti-militaristische activist, directeur van AFSC’s Israel Program, en co-directeur van DIMSE —Database of Israeli Military and Security Export.

Dit artikel verscheen op 972 magazine. Vertaling: Roos De Witte

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!