Het Internationaal Energieagentschap (IEA) stelt vast dat de werkgelegenheid zich heeft hersteld na de coronacrisis: er zijn nu 65 miljoen mensen tewerkgesteld in de energiesector – meer dan voor de pandemie. Meer dan de helft van die banen bevindt zich in Azië, met China als koploper.
Dat herstel komt vooral op rekening van hernieuwbare energiebronnen als windmolenparken en zonneprojecten en de isolatie van gebouwen. Schone energie, waar het IEA ook kernenergie bij rekent, is nu goed voor meer dan de helft van de banen in de wereldwijde energiesector. De olie- en gassector zag een van de grootste dalingen van de werkgelegenheid aan het begin van de pandemie, en heeft zich daar nog niet volledig van hersteld.
Het IEA verwacht dat de energiesector in 2022 de snelste werkgelegenheidsgroei van de afgelopen jaren zal kennen. De Russische invasie in Oekraïne en andere belangrijke politieke ontwikkelingen zoals ‘De Amerikaanse Inflation Reduction Act’ zullen het wereldwijde energielandschap ingrijpend veranderen.
Verschuiving houdt aan
“De regio’s die de stap naar schone energie maken, zullen een enorme groei in banen zien”, zegt IEA-directeur Fatih Birol.
Maar in alle IEA-scenario’s voor de komende decennia weegt de groei in schone energie op tegen de afname van banen in de fossiele sector. In het meest ambitieuze scenario – een klimaatneutrale economie tegen 2050 – komen er maar liefst 14 miljoen nieuwe banen bij in schone energie, terwijl nog eens 16 miljoen werknemers overstappen naar nieuwe functies die verband houden met schone energie.
Omdat de banen zich elders kunnen bevinden en ook andere competenties vergen, is het aan de overheden om opleidingen en omscholingen aan te bieden, zegt de IEA.
“Landen over de hele wereld proberen op de huidige crisis te reageren door de groei van schone energie op eigen bodem te versnellen. De regio’s die deze stap maken, zullen een enorme groei in banen zien”, zegt IEA-directeur Fatih Birol.
“Maar om die kans te grijpen, zijn geschoolde werknemers nodig. Overheden, bedrijven, vakbondsvertegenwoordigers en het onderwijs moeten de handen in elkaar slaan om de programma’s en accreditaties te ontwikkelen die nodig zijn om dat personeelsbestand te cultiveren en ervoor te zorgen dat de gecreëerde banen kwaliteitsbanen zijn die divers personeel kunnen aantrekken.”
