De afgelopen twee jaar zijn bijzonder zwaar geweest voor alle werknemers uit de zorg- en welzijnssectoren. De meer dan 400.000 werknemers van de non-profit sectoren leverden enorme inspanningen om de beste zorg en ondersteuning te bieden aan al wie het nodig had en heeft. Corona zette het onschatbare maatschappelijk belang van deze sectoren nogmaals in de schijnwerpers.

Er was vóór de start van de pandemie al een tekort aan personeel en andere problemen in een aantal sectoren, bv. in woonzorgcentra, de jeugdzorg of de kinderopvang, en de sector had te kampen met besparingen. Met de sociale akkoorden van 2020-2021 werden stappen vooruit gezet in loon en meer personeel, maar dit was vooral een noodzakelijke inhaalbeweging.

Mark Selleslach, algemeen coördinator non-profit bij ACV Puls: “Wij willen niet dat er teruggegaan wordt naar het pre-coronatijdperk. Er kan geen sprake zijn van besparingen. Maar er kan vooral geen sprake zijn van stilstand, van niet verder investeren.”

Als de werknemers van de non-profit zich niet laten horen is de kans bijzonder groot dat de overheid geen rekening houdt met de nood aan verdere investeren in de sector, de nood aan meer personeel en de verbetering van de  loon- en arbeidsvoorwaarden.

“De sector wil een stevig signaal geven dat er dringend werk moet gemaakt worden van de verbetering van de loon- en werkvoorwaarden, de werkdruk blijft veel te hoog en er moeten maatregelen komen om de uitstroom van personeel te verminderen. Te veel werk met te weinig volk, het doet de emmer van de werkdruk steeds meer overlopen,” zegt Mark Selleslach.

ACV Puls vraagt

• Maatregelen voor meer personeel: duidelijke en moderne personeelsnormen, het garanderen van de ‘zij-instroom trajecten’ op lange termijn (carrièrewissel naar de zorg) en stabiele financiering.
• Betere werkomstandigheden: werkbaardere jobs, met voldoende tijd om kwaliteit, degelijke zorg en ondersteuning te bieden aan ieder die het nodig heeft. Betere uurroosters die de combinatie werk en privé in evenwicht houden.
• Verhogen van de lonen en vergoedingen: dit is essentieel om de aantrekkelijkheid van de sector te vergroten en het inkomen van de non-profit werknemers te verbeteren.
• Het aanpakken van de wachtlijsten en de blinde vlekken in het aanbod: jaren moeten wachten op aangepaste hulp, zorg of ondersteuning rijmt niet met wat we als samenleving willen.