Bron: Pixabay
Opinie - Sapna Verma, IPS

“Ondraaglijke hitte in New Delhi: dit is hoe de klimaatcrisis voelt”

"Een korte namiddagwandeling is een uitputtingsslag”, getuigt de Indiase Sapna Verma. Ze vreest dat hittegolven zoals de huidige in haar land enkel maar erger worden, tenzij er een einde komt aan de verbranding van fossiele brandstoffen.

dinsdag 3 mei 2022 13:56
Spread the love

 

Een uur lang had ik geen energie. Ik viel neer op mijn bed, zweette hevig en was extreem prikkelbaar, niet in de stemming om met iemand te praten.

Nee, ik had geen intensieve lichaamsbeweging gedaan of een marathon gelopen. Ik had gewoon rond drie uur ‘s middags mijn huis in Delhi verlaten om mijn zesjarige zoon af te zetten bij een vriendje, op minder dan twee kilometer afstand.

Ondraaglijk

India kende de warmste maart ooit. Vandaag zitten we in een hittegolf, met piektemperaturen van meer dan 40 graden Celsius in veel delen van het land. Dit is hoe de klimaatverandering, aangedreven door de verbranding van fossiele brandstoffen, aanvoelt: ondraaglijk.

Ik koos niet voor de auto die dag, denkende dat ik dat kleine stukje wel kon lopen. Mijn zoon had er gelukkig niet te veel last van en was druk aan het spelen met zijn vriend, nadat hij een fles sap had gedronken. Maar ik had mijn lesje geleerd. Niet meer wandelen halverwege de middag. Het probleem is dat veel van de opties om de hitte draaglijker te maken, gepaard gaan met het zweet van iemand anders óf met het verbranden van nog meer fossiele brandstoffen.

Straatventers

Een paar dagen later, op de terugweg van kantoor, nam ik een fietsriksja, bestuurd door een man van halverwege de veertig. Tijdens de rit van vijftien minuten naar mijn huis hield de fietser, een moslim, zich stil. Terwijl hij voor een rood licht stond te wachten, zei hij dat hij vanwege de hitte zijn ramadan niet tot de avond zou kunnen volhouden.

Tijdens mijn reis naar huis zag ik vele anderen die de hitte trotseerden om de kost te verdienen, meestal mannen. Er waren verkopers van groenten en fruit, mensen die in reparatiewerkplaatsen werkten, straatventers.

Ze zweetten en zochten schaduw onder de paar bomen, hun hoofden bedekt met een gamcha (een kleine witte sjaal die populair is in Noord-India). Ikzelf had ook een sjaal om tijdens mijn excursie, om het zonlicht te weerkaatsen en het zweet op je lichaam te absorberen. Maar dit soort traditionele manieren om met de hitte om te gaan hebben hun grenzen.

Auto en airco

Na mijn ervaring van oververhitting besloot ik om niet meer zonder mijn auto de deur uit te gaan, hoe hard dat ook op mijn maandbudget zal drukken – de realiteit gezien de stijgende prijzen voor benzine, diesel en gas. Ik heb gezworen al mijn vergaderingen in de ochtend of laat in de middag te houden – en zo de heetste drie à vier uur te vermijden.

Maar ik moest denken aan de mensen die in de hele stad in de weer zijn om voedsel en andere goederen te bezorgen. Ik heb de dame die me helpt in het huishouden gevraagd om niet de deur uit te gaan om boodschappen te doen maar ze online te bestellen met een gewenste bezorgtijd tijdens de ochtend of de avond. Ik zet een kom water neer voor vogels en andere dieren.

Ik heb het voorrecht van een auto en thuis airconditioning. Deze draaien beide op fossiele brandstoffen, waardoor de opwarming van de aarde juist erger wordt. Maar toch heeft zelfs de rijkste 10 procent van de Indiërs een kleinere ecologische voetafdruk dan veel burgers in ontwikkelde landen, die de grootste verantwoordelijkheid dragen voor de situatie waarin we ons vandaag bevinden.

Als gretige nieuwsconsument heb ik gelezen over dodelijke hittegolven in Rajasthan, of bepaalde regio’s in Pakistan, die nog erger zijn getroffen. Wat daar met de mensen gebeurt, is gewoon te eng om zelfs maar aan te denken.

Het gebeurt nu

Klimaatwetenschappers hebben ons gewaarschuwd dat de zomers heter zouden worden. Dat gebeurt nu, en het zal niet stoppen totdat we allemaal een einde maken aan onze afhankelijkheid van steenkool, olie en gas. Het is hoog tijd om te kijken naar beter openbaar vervoer, energiezuinige systemen en te leren welke veranderingen wij in ons dagelijks leven kunnen doorvoeren om te helpen.

Het is alle hens aan dek nu – kom samen en vind oplossingen, nu. Er is geen andere manier om dit aan te pakken dan de handen ineen te slaan – rijk en arm – want wanneer de effecten van de klimaatverandering toenemen, zullen ook zij met meer middelen niet aan de gevolgen ontsnappen.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen bij IPS-partner Climate Home News

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!