De hele wereld heeft de ogen gericht op Glasgow –overigens een mooie Schotse stad – waar onze toekomst als mensheid op het spel staat. Nooit was er zo’n grote kloof tussen de burgermaatschappij – inclusief talrijke bedrijven – en de politieke en militaire wereld. Het is alsof we op twee verschillende planeten leven.
Op de eerste wenst de meerderheid van de wereldbevolking zijn natuurlijke omgeving, zijn voedsel- en energiezekerheid en de toekomst van zijn kinderen te vrijwaren. En, goed nieuws, talrijke industriële en handelsbedrijven delen die wensen, want dat laat ze toe hun economische toekomst voor de lange termijn te vrijwaren.
Nooit was er zo’n grote kloof tussen de burgermaatschappij – inclusief talrijke bedrijven – en de politieke en militaire wereld.
Nucleair opbod in het Midden-Oosten
Op de andere planeet bevinden zich de politieke leiders die onderling de wereld verdelen in gebieden met economische en militaire invloed. Ze doen dat vanuit een heel ander gezichtspunt dan de redding van de wereld.
Zo is de concurrentie voor civiele en militaire kernenergie opnieuw opgelaaid in de landen van het Midden-Oosten. Het enige doel daarvan is tegengewicht te bieden aan de macht van Iran. Iran dreigt ermee om uranium te verrijken om zo de nucleaire dreiging tegen te gaan van Israël, dat altijd heeft geweigerd het non-proliferatieverdrag te ondertekenen.
Op 5 november heeft Anthony Bellanger van France Inter de situatie als volgt samengevat.
“De derde en laatste reactor van de Barakah centrale in Abu Dhabi wordt weldra aangesloten op het elektriciteitsnet. Op termijn zal die centrale een kwart van de elektriciteit leveren van de emeritaten. Fier hebben ze dat aangekondigd op de COP26 omdat de volledige ingebruikname in 2025 van Barakah de broeikasgassen van het land met de helft zal verminderen.”
In een land waar de zon de voornaamste bron zou kunnen zijn van hernieuwbare en rendabele energie, waar gas dat minder vervuilt dan petroleum overvloedig is – waarom zich storten op het nucleaire waarvan het immense gevaar bekend is? Omdat atoomenergie strategisch is. Het laat toe om kernwapens te maken.
Het is waar dat de Emiraten hebben gezworen dat ze het uranium niet in die mate zouden verrijken dat er kernwapens mee gemaakt kunnen worden. Maar andere landen tonen hun vastberadenheid. Iran wil dat de economische en politieke sancties waaronder het gebukt gaat, opgeheven worden en kondigt aan dat het beschikt over uranium verrijkt tot 60% (80 tot 90% is nodig om een atoomwapen te maken).
Jordanië zet een fabriek voor verrijking van uranium op gang. Saoedi-Arabië zet 100 miljard dollar in om tegen 2030 16 nucleaire reactoren te bouwen. Egypte zal met de hulp van Rusland een grote centrale krijgen, aldus nog Anthony Bellanger.
In het Midden Oosten kondigt zich een hele nucleaire werf aan. Enerzijds om Iran in te sluiten en anderzijds om Israël te versterken.
Het is een hele nucleaire werf die zich aankondigt, enerzijds om Iran in te sluiten en anderzijds om Israël, waarvan de steeds weer herhaalde oorlogsopties bekend zijn, te versterken. Daardoor sluit men resoluut de mogelijkheden voor dialoog en onderhandeling in de VN opzij. Multilateralisme, de aangewezen weg naar vreedzame co-existentie, is bij voorbaat uitgesloten. Het is een totaal misprijzen voor de overleving van de bevolking.
Militaire vervuiling
In dezelfde oorlogslogica “is de militaire sector altijd vrijgesteld van inspanningen voor het klimaat”. Aldus Ben Cramer en Bernard Dreano, respectievelijk journalist, geassocieerd onderzoeker bij Grip en redacteur van de blog Athena21.org en voorzitter van het Centre d’études et d’initiatives de solidarité internationale (Cedetim) et medestichter van Assemblée européenne des citoyens (HCA-France).
In hun opiniestuk op de site Reporterre, klagen ze de reusachtige vervuiling van onze atmosfeer aan door de militaire vliegtuigen. “Gevechtsvliegtuigen (zoals de Rafale bijvoorbeeld) verbruiken meer dan 110 liter brandstof per minuut. Op ruimere schaal plan heeft het defensiedepartement van de VS in 2017 meer CO2 uitgestoten dan een land als Zweden (10 miljoen inwoners). De Britse militair-industriële sector stoot volgens een rapport van 2020 per jaar meer broeikasgassen uit dan zestig afzonderlijke landen zoals Oeganda (45 miljoen inwoners).
Het defensiedepartement van de VS stoot meer CO2 uit dan een land als Zweden.
Dat onderwerp is door de grootmachten zorgvuldig ontweken vanaf het begin van de klimaatonderhandelingen. Nochtans, door deze situatie te laten voortduren doet men de inspanningen teniet die de staten en de bevolking overeenkomen om de klimaatopwarming tegen te gaan.
De auteurs van het genoemde opiniestuk pleiten voor de oprichting van een ‘Raad voor klimaatzekerheid’ bij de Europese Raad en voor de opname van het thema onder de prioriteiten van de subcommissie Veiligheid en defensie van het Europees Parlement (Sede), om later tot het niveau van de VN te worden uitgebreid.
Ook zou het goed zijn dat Europa zich buigt over het dramatische lot dat de Europese overheid en het IMF de Grieken aandoet. Een groot deel van de bevolking is in armoede terecht gekomen om de schulden van de staat af te betalen. Dat heeft de Griekse regering nochtans niet belet de militaire uitgaven te verhogen.
“Vierentwintig Rafale gevechtsvliegtuigen en drie van de allernieuwste fregatten in afwachting van de F-35’s en de Sikorsky helikopters zonder drones, torpedo’s en missielen te vergeten”, schrijft Serge Halimi in Le Monde Diplomatique van november. Ze breken daarmee een Europees record voor een stijging van de militaire kredieten.
Een groot deel van de Griekse bevolking is in armoede terecht gekomen om de schulden van de staat af te betalen. Dat heeft de Griekse regering nochtans niet belet de militaire uitgaven te verhogen.
Dat alles om zogenaamd de Turkse “dreiging” tegen te gaan met Cyprus als bruggenhoofd. Ondertussen mag Duitsland wapens verkopen aan Turkije en Frankrijk aan Griekenland … en ontmoeten de leden van dat clubje elkaar in de NAVO. Het toppunt van absurditeit zal bereikt zijn “op de dag dat de in Duitsland gekochte Turkse onderzeeërs de in Frankrijk gemaakte fregatten van Griekenland doen zinken.”
“Athene zal dan ongetwijfeld besluiten om zijn havens terug te kopen van de Chinezen om er zijn schepen onder te brengen”, ironiseert Serge Halimi. Het gaat over havens die ze op bevel van de ‘trojka’[1] moesten verkopen.
Meer dan ooit: fossiele energie
In Glasgow betogen de vertegenwoordigers van de jonge generaties en schreeuwen het uit dat ze het gehad hebben met de politieke praatjes. Ze hebben gelijk als je voortgaat op de volgende analyse van Hortense Chauvin in Reporterre.
De productie van fossiele brandstof die de regeringen voorzien, ligt twee maal hoger dan wat nodig is om de doelstellingen van het akkoord van Parijs te halen, namelijk een beperking van de klimaatopwarming tot 1,5° C. Ziedaar de verontrustende vaststelling van het Production Gap Report van het Programma voor milieu van de Verenigde Naties.
Het is waar dat er brandstof nodig is om onze militaire vliegtuigen, dragers van nucleaire bommen, te laten vliegen…
De productie van fossiele brandstof die de regeringen voorzien, ligt twee maal hoger dan wat nodig is om de klimaatopwarming te beperken tot 1,5° C.
Laten we onze leiders aanmanen om uit hun politieke schizofrenie uit te breken en de volgende gedachten toepassen van Ghandhi, de apostel van de geweldloosheid: “Er zijn veel zaken waarvoor ik bereid ben te sterven, maar geen waarvoor ik bereid ben te doden”. En ook: “Leef eenvoudiger, zodat anderen gewoon kunnen leven.”
Origineel artikel : Transition écologique: et les militaires?
Note:
[1] Met trojka wordt de Europese Commissie, het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Europese Centrale Bank (ECB) bedoeld. Zij bepalen of EU-lidstaten met financiële tekorten voldoen aan de afgesproken bezuinigingen en hervormingen die zijn vastgesteld als voorwaarde voor het ontvangen van financiële hulp.
