We moeten het de ministers van onze huidige Vlaamse regering toegeven. Ze zijn goed in provocatie. Vooral op die momenten dat ze weten dat ze er niet over kunnen geïnterpelleerd worden daar de werking van het Vlaams parlement stil ligt in de verlofperiode.
In 2020 werden we vlak voor het politiek reces geconfronteerd met ministers die na de laatste ministerraad uit het raam kropen in een poging de journalisten te ontwijken. Ze hadden immers geen zin om op het hoogtepunt van de corona crisis uitleg te moeten geven over de mank lopende contact tracing.
Het excuus achteraf voor deze “schelmenstreek”? Somers moest blijkbaar dringend op reis vertrekken. Eenmaal het Vlaams parlement eind september 2020 terug opgestart konden ze er behoudens een schalkse verwijzing tijdens één van de tussenkomst vanuit de oppositie, niet meer over aangesproken worden daar het geen actueel feit meer was.
Dit jaar werden we bij de aanvang van het politiek reces door Matthias Diependaele, Vlaams minister van Financiën en Begroting, Wonen en Onroerend Erfgoed getrakteerd op een Engelstalige speech naar aanleiding van de erkenning van de Wortel-Merksplas kolonie als werelderfgoed met op achtergrond de strijdvlag van de Vlaamse separatistische beweging ( ook wel de collaboratie vlag genoemd) in plaats van de officiële vlag van de Vlaamse overheid.
Naar aanleiding van de terechte massale verontwaardiging op de sociale media stelde zijn woordvoerder dat er bij de feestelijkheden ter plekke geen officiële vlag ter beschikking was en één van de aanwezigen die in de buurt woonde er dan maar vlug één haalde. Niemand van de deelnemers zou stilgestaan hebben bij de symboliek van de vlag in kwestie.” Volgens de woordvoerder van de minister is men niet bereid daarover te discuteren noch zich te verontschuldigen.
Om te beginnen is dit klinkklare onzin. Iedere gemeente beschikt immers over een exemplaar van de officiële vlag van de Vlaamse overheid. Met de erkenning van de kolonie van Wortel als werelderfgoed wordt de gemeente Hoogstraten op de wereldkaart gezet. We kunnen er dus vanuit gaan dat de burgemeester en gemeentebestuur in het belang van de internationale uitstraling van hun gemeente de feestelijkheden perfect zullen voorbereid hebben. Bovendien werd de officiële vlag van de Vlaamse overheid (de zwarte leeuw met rode klauwen en rode tong tegen een gele achtergrond) decretaal vastgelegd in 1973 en horen een Vlaams minister, zijn medewerkers en de lokale burgemeesters en ambtenaren hun decreten te kennen en toe te passen.
Wetende dat de Unesco een organisatie is in de schoot van de Verenigde Naties en dit interview ook in het buitenland werd uitgezonden, is dit dus geen onschuldig fait divers. Kijkers in het buitenland kregen immers de collaboratie vlag te zien als officiële vlag van de Vlaamse gemeenschap. Dit is een heel pijnlijke zaak temeer daar er tijdens WOII mensen de dood werden ingejaagd door collaborateurs met de nazi’s die de Vlaamse vlag met de leeuw met zwarte klauwen als symbool gebruikten.
Wie het regeerakkoord van de regering Jambon I kent weet dat de huidige Vlaamse regering een aanloop neemt naar de droom van de Vlaamse separatistische beweging namelijk een onafhankelijke Vlaamse staat in 2024. Zij zet daarbij institutioneel alles klaar en is met de aanval op het middenveld en de cultuursector een ware cultuurstrijd begonnen. Feit dat er vanuit Vlaamse hoek, gesteund door enkele meerderheidspartijen volop wordt aangedrongen op een verdere regionalisering van belangrijke sectoren zoals onder meer justitie, volksgezondheid, onderwijs, men volop het ambtenarenapparaat afbreekt en de invoering van de Vlaamse canon zijn daar aanwijzingen van.
In een tijdsgeest waarin het extreem rechtse gedachtengoed wereldwijd toeneemt moeten we hiervoor alert zijn en ons vooral in ons protest de mond niet laten snoeren. Het is hoog tijd om keuzes te maken en ons de vraag te stellen in welke maatschappij we willen dat onze kinderen en kleinkinderen leven. Willen we een ik-gerichte maatschappij gestoeld op het recht van de sterkste, bezit en geregeld door koude selectieve rechten waarin repressie en sociale ongelijkheid zegevieren of kiezen we voor een warme, solidaire maatschappij zonder armoede en waar iedereen zich kan ontplooien naar zijn mogelijkheden, zonder onderscheid in afkomst of gender?
Gelukkig zien we de laatste weken naar aanleiding van de klimaatramp een solidaire beweging ontstaan over de taalgrenzen heen. Het bewijs dat de gewone werkende mensen zich niet laten verdelen en kiezen voor het laatste maatschappijmodel. Hoedanook moeten we alert zijn en de destructieve separatische beweging die met de laatste verkiezingen is doorgedrongen tot in het parlement het nodige weerwerk blijven bieden.