Op dinsdag 18 mei bogen de 27 Europese buitenlandministers zich over de recente escalatie in Palestina en Israël. Ze riepen hierbij onder meer op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza en het opnieuw lanceren van het Israëlisch-Palestijnse vredesproces.
11.11.11 roept eveneens op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en de hervatting van een geloofwaardig en doeltreffend vredesproces, maar benadrukt dat België op korte termijn aanvullende concrete maatregelen moet nemen op bilateraal niveau. Dit in uitvoering van het federale regeerakkoord van 30 september 2020, dat oproept tot een verdieping van het “differentiatiebeleid” tegenover Israëlische nederzettingen en het opstellen van een Europese lijst van “tegenmaatregelen” tegen annexatie.
Grondoorzaken
Dergelijke concrete maatregelen zijn hoogdringend om de eindeloze cyclus van straffeloosheid in het Israëlisch-Palestijnse conflict te doorbreken. De escalatie van de afgelopen weken is immers geen geïsoleerde “heropflakkering” van geweld, maar een zoveelste illustratie van de dagdagelijkse Palestijnse realiteit van bezetting, apartheid en straffeloosheid. Het is dan ook cruciaal om de bredere grondoorzaken van deze laatste escalatie aan te pakken, in plaats van louter te focussen op symptoombestrijding.
“Zoals onze Palestijnse en Israëlische partners aangeven, volstaan louter veroordelingen of tandeloze oproepen tot de hervatting van een onbestaand vredesproces niet om de naleving van het internationaal recht te waarborgen. De internationale gemeenschap moet concrete maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat Israël het internationaal recht en de mensenrechten respecteert. Aangezien consensus hierover onmogelijk blijkt op Europees niveau, moet België het voortouw durven nemen en zelf concrete maatregelen nemen”, zegt directeur Els Hertogen van 11.11.11.
10-puntenplan
11.11.11 bezorgde daarom vorige week al een actieplan met tien concrete maatregelen tegen straffeloosheid aan minister van Buitenlandse Zaken Wilmès. Dit 10-puntenplan bevat maatregelen die België op bilateraal niveau kan nemen. Het zijn dus maatregelen die België morgen al kan nemen, zonder zich te hoeven verschuilen achter het gebrek aan eensgezindheid op EU-niveau:
- Onderzoek de wettelijke mogelijkheden voor een nationaal verbod op handel met bezette gebieden.
- Neem de nodige stappen opdat bilaterale akkoorden tussen België en Israël een territoriale clausule bevatten die Israëlische nederzettingen in bezet gebied expliciet uitsluiten. IJver voor de opstart van een soortgelijk proces op Europees niveau, en roep de Europese Commissie op om er nauwer op toe te zien dat nederzettingen volledig uitgesloten worden van financiering onder het “Horizon Europe” programma.
- Verleen de nodige politieke en financiële steun aan de VN-Mensenrechtencommissaris opdat deze een jaarlijkse update van de VN-database van nederzettingenbedrijven publiceert.
- Verscherp de “Gezamenlijke boodschappen met het oog op de bewustmaking van EU-burgers en -ondernemingen aangaande hun betrokkenheid bij financiële en economische activiteiten in de Israëlische nederzettingen”.
- IJver op Europees niveau voor de onmiddellijke hervatting van de politieke discussie over het opstellen van een Europese lijst van “tegenmaatregelen” tegen annexatie.
- Publiceer een publieke verklaring waarin wordt aangegeven dat de FOD Buitenlandse Zaken de beschuldigingen van Israëlische apartheid verder zal analyseren en onderzoeken.
- Verleen steun aan de oprichting van een VN-onderzoekscommissie over Israëlische apartheid door de VN-Mensenrechtenraad in Genève.
- Verdedig op proactieve wijze de onafhankelijkheid van het Internationaal Strafhof tegen elke poging tot intimidatie en politieke beïnvloeding, opdat het Hof in alle onafhankelijkheid aantijgingen van zware schendingen van het internationaal recht, door alle betrokken partijen, kan onderzoeken.
- Neem de nodige maatregelen gericht op de volledige stopzetting van elke vorm van wapenhandel en militaire of veiligheidssamenwerking met Israël.
- Dring binnen de Europese Unie aan op gecoördineerde actie die de druk op Israël verhoogt om de blokkade van de Gazastrook op te heffen.
“Minstens vijf van de zeven Vivaldi-partijen maakten de afgelopen week in ondubbelzinnige bewoordingen duidelijk dat ze concrete actie verwachten van minister voor Buitenlandse Zaken Wilmès. Neemt zij deze handschoen op om de cyclus van straffeloosheid te doorbreken, of beperkt België zich opnieuw tot symptoombestrijding die de kiemen van de volgende conflictcyclus al met zich meedraagt?”, besluit Els Hertogen.