In de plenaire zitting van de Kamer werd woensdag 15 juli de nieuwe abortuswet voor de vierde (!) maal naar de Raad van State verwezen. Nadat de motie tot agendering van het wetsvoorstel eerst nog werd goedgekeurd, trokken de tegenstanders opnieuw een blik amendementen open om het wetgevend proces onnodig te vertragen en een parlementaire stemming onmogelijk te maken. Op deze manier wordt de stemming alvast over het zomerreces heen getild, wat exact de bedoeling was van de partijleiding van CD&V en N-VA. Zo kunnen ze het abortusdossier meenemen in de lopende regeringsonderhandelingen en is het voor de Vlaamse conservatieven mogelijk om het huidige wetsvoorstel verder af te zwakken. Marchanderen met mensenrechten dus.

De lijdensweg van dit wetsvoorstel kan stilaan een democratische schande worden genoemd. Ten eerste wordt de adviesvraag aan de Raad van State oneigenlijk gebruikt als een vertragingsmechanisme, wat een heel negatief precedent creëert. Ten tweede wordt het parlement buitenspel gezet ten voordele van de particratie en de profilering van de partijvoorzitters, wat het (toch al wankele) vertrouwen van de burgers in de politiek nog doet afnemen. En ten derde wordt in de media de maatschappelijke polarisatie op de spits gedreven door middel van doelbewuste overdrijvingen en verdraaiingen, net over een ethisch onderwerp dat sereniteit en begrip vereist én verdient. Zoals Kamervoorzitter Patrick Dewael gisteren tweette: “Los van de inhoud van het concrete dossier, moet elke democraat betreuren hoe een minderheid de stemming over een wetsvoorstel eindeloos kan blijven verhinderen.” Het politieke steekspel en de waan van de dag krijgen duidelijk prioriteit, terwijl vrouwenrechten als politieke pasmunt worden gebruikt en op de lange baan worden geschoven.

Natuurlijk is abortus een complex onderwerp, met veel (emotioneel geladen) argumenten voor en tegen mogelijke uitbreidingen van de huidige wetgeving. De vrijzinnig humanistische gemeenschap is de eerste om te pleiten voor reflectie, publiek debat en moreel onderzoek. Echter, dit is geen nieuw wetsvoorstel. De afgelopen jaren is hierover al veel gepraat in de commissies, en zijn er talloze experten bevraagd (lees ook dit opiniestuk van Karin Jiroflée en Freddy Mortier dat een mooi overzicht biedt: https://demens.nu/2019/12/19/opinie-abortus/). Het werkveld is het erover eens: de voorgestelde uitbreidingen en aanpassingen zijn zinnig en nodig. Dit geldt zowel voor de uitbreiding van het recht op vrijwillige zwangerschapsafbreking tot 18 weken en de inkorting van de verplichte bedenktijd tot 48u, als voor het eindelijk uit de strafwet halen van abortus. Dat bepaalde politici er een andere levensbeschouwelijke visie op nahouden is geen enkel bezwaar, maar ze moeten die niet trachten op te leggen aan de andere volksvertegenwoordigers, laat staan aan de hele bevolking.

Het is dus hoog tijd dat de plenaire stemming over dit wetsvoorstel er eindelijk komt. De uitspraak van CD&V-voorzitter Joachim Coens dat er momenteel te veel polarisatie over het onderwerp bestaat om tot een stemming over te gaan is dan ook hoogst cynisch: hij en Bart De Wever hebben deze polarisatie namelijk zelf gewild en opgezet. Daarom roepen wij op aan alle democratisch ingestelde Kamerleden: stop met het vertragen van dit wetsvoorstel, stop met het politieke getouwtrek ten koste van kwetsbare vrouwen. Dit onderwerp is meer waard dan een zinnetje in een regeerakkoord.