Lieselot Huyghe zit in haar tweede jaar logopedie en audiologie aan de hogeschool Thomas More in Antwerpen. Door de coronamaatregelen lijdt haar welzijn. “Mijn dagen zien er al twee maanden lang hetzelfde uit: opstaan, studeren en gaan slapen. Dit heeft een erge impact op mijn humeur. Ik loop depressief rond en vind de fut en motivatie niet meer.”

Daar komen de zorgen rond haar studies nog eens bij. “En naast mijn studies zit ik ook nog in een herstelfase van een ziekte, waarvoor ik iedere week ambulante begeleiding heb. Dit herstel er ook nog bijnemen, legt extra veel druk op mijn schouders”, vertelt de studente.

Meer stress en zorgen

Laura Nees (Bron: Laura Nees)

Ook Laura Nees (24) maakt zich dit academiejaar extra veel zorgen om haar studies. “Ik ben sowieso een strever. Ik ga niet voor zestig procent, maar voor negentig procent. Maar nu hoop ik gewoon dat ik zal slagen.”

Nees studeert het graduaat programmeren aan Hogeschool PXL in Hasselt. Dat doet ze in avondonderwijs in combinatie met haar fulltime job als medewerkster van de klantendienst van Joyn. Joyn is een bedrijf dat een digitale klantenkaart en een marketingplatform aanbiedt aan de lokale handelaar. “Ik ervaar altijd wel een beetje stress voor de examens, maar nu voel ik me echt onzeker. De combinatie van fulltime werken en studeren is sowieso niet gemakkelijk, maar corona maakt het nog ingewikkelder.”

Niet enkel studenten aan het hoger onderwijs ervaren dit jaar extra veel druk. “Ik vind het moeilijk om te weten waar we feedback op zullen krijgen en waar de leerkrachten zich tijdens de deliberaties zullen op baseren om te beslissen of we geslaagd zijn of niet”, vertelt Britt Kerselaers (17). Kerselaers zit in het zesde middelbaar sociale-technische wetenschappen in het Sint-Jozefinstituut in Betekom.

“Ik maak me enorm zorgen over mijn schoolresultaten”, vertelt ze. “Wegens gezondheidsredenen heb ik het begin van het schooljaar gemist. Hierdoor heb ik sowieso al minder resultaten die mee kunnen tellen bij de eindbeoordeling. Door de zorgen rond mijn punten, ben ik ook bang dat ik minder presteer.” Deze druk heeft ook een invloed op Kerselaers welzijn. “Ik ervaar veel spanning, en dat zorgt ervoor dat ik mij down voel, omdat ik niet echt hoopvol naar het einde van het schooljaar kijk.”

Zelfstudie of online les

Britt Kerselaers (Bron: Britt Kerselaers)

Britt Kerselaers krijgt geen online les, maar moet de leerstof zelf verwerken aan de hand van taken. Sommige van deze taken verbetert ze zelf, en andere moet ze inleveren tegen een deadline. Op enkele taken staan punten. “Persoonlijk vind ik dit een goede manier van werken. We leren zelf plannen en kunnen de leerstof verwerken op ons eigen tempo. Naar het einde van het schooljaar toe, heb ik wel meer deadlines, wat het moeilijker maakt. Het zou wel beter zijn als leerlingen die het nodig hebben de optie krijgen om een videosessie te hebben met de leerkracht.”

Laura Nees krijgt wel online lessen. “Je hebt weinig interactie met je leerkracht. Je kan hen natuurlijk niet de hele tijd onderbreken tijdens een online les. Ook volg je deze van thuis uit, wat er voor zorgt dat ik snel afgeleid raak.”

“Normaal gezien pik ik al heel veel op tijdens de lessen. Nu moet je thuis de lessen zelf eerst nog eens doornemen voor je kan beginnen studeren. Je moet veel zelfstandiger werken, wat het moeilijker maakt”, zegt Nees.

Lieselot Huyghe krijgt net als Kerselaers geen online lessen. “Wij krijgen onze leerstof via PowerPoint. Deze gaan niet gepaard met een ingesproken tekst. Ook staat de leerstof vermeld in puntjes, in plaats van in een tekst. Dat maakt het erg moeilijk. Wij moeten de leerstof volledig zelfstandig verwerken.” Voor elk vak organiseert de docent wekelijks een vragenuurtje om vragen te stellen over de leerstof en het examen.

Lieselot Huyghe (Bron: Lieselot Huyghe)

Toch zijn er nog onzekerheden over de leerstof. “Aangezien van sommige vakken nog onzeker is of alle leerstof wel beschikbaar is gesteld en de kans er is dat één van deze dagen nog leerstof online zou komen, bezorgt mij dat erg veel spanning en vergroot dat mijn faalangst nog meer. Ik zou hiervoor onvoldoende tijd hebben om het te kunnen verwerken vóór de examens beginnen.”

De hogeschool werkt ook met taken. “Gezien de lockdown, zou je denken dat we deze taken op individuele basis zouden maken, maar dit was niet het geval. Drie vierde van de taken waren groepswerken. Dit losten we op door te videobellen of voortdurend foto’s naar elkaar door te sturen via chat om zo te brainstormen over de taak. Daarnaast kregen wij geen enkele uitleg over deze opdrachten, wat je normaal wel zou krijgen in de les. Wanneer we onze bezorgdheden uitten bij de docent, kregen we het antwoord: think out of the box.”

De docenten zijn beschikbaar voor extra vragen en uitleg, maar dit loopt volgens Huyghe niet vlot. “De meeste lectoren zijn vrij goed beschikbaar. Enkele docenten lieten echter steeds heel erg lang op zich wachten en antwoordden twee weken later. Op dat moment ben je al met iets volledig anders bezig en zit je niet meer in die context van dat vak.”

School polst naar welzijn

Volgens de studente kan de hogeschool het welzijn van haar leerlingen met enkele aanpassingen verbeteren. “Ik zou graag meer duidelijkheid krijgen over wanneer de leerstof beschikbaar wordt gesteld. Ook zouden ze de lessen beter wel online kunnen laten doorgaan, zoals op veel andere scholen gebeurt. Verder moet de communicatie tussen de docenten en de studenten beter verlopen. Zo miste ik bijvoorbeeld het begin van een infosessie over het volgende academiejaar omdat ik niet op de hoogte was. Het was een medestudente die mij er op wees.”

De studenten kunnen nog steeds terecht bij de studie- en studentenbegeleiding. Ook stuurde de hogeschool een vragenlijst rond om te polsen naar het welzijn van de leerlingen. “Indien de student hier een verontrustend antwoord op gaf, zou er verder contact met de student opgenomen worden”, vertelt Huyghe. “Ik merk dus wel dat ze moeite doen om zich in te zetten voor ons.”

“Normaal gezien gaan er tijdens het academiejaar ook sessies rond faalangst door, maar wegens de lockdown kunnen deze niet meer doorgaan. Aangezien de druk op de studenten door de lockdown hoger is, zouden deze sessies net nu welkom zijn. Het komt er op neer ‘zelf je plan te trekken en daarnaast nog genieten van je studentenleven, in je kot’.”

Britt Kerselaers voelt zich gesteund door haar leerkrachten. “De docenten steken veel tijd in het welzijn door mailtjes te sturen en videosessies te organiseren. Daar wordt gevraagd hoe het met iedereen gaat. Ik voel me begrepen en gesteund want iedereen maakt hetzelfde mee. Iedereen moet een mondmasker op, moet naar school en heeft live-sessies. Ik voel me meer verbonden met de leerkrachten, want zij zitten in hetzelfde schuitje.”

Kerselaers gaat ook terug enkele dagen per week naar school, maar dat komt de leerlingen volgens haar niet ten goede. “Ik vind dat de dagen dat we naar school gaan, mogen afgelast worden. Deze geven enkel extra stress en je moet daar de hele dag zitten met je mondmasker op. Het voelt heel ongemakkelijk en abnormaal aan.”

Foto: Joshua Brown, Flickr / (CC BY 2.0)