Ik heb mateloze bewondering voor de leden van de groep – opgericht 1985 – die zich lieten inspireren op de sociaal geëngageerde Latijns-Amerikaanse Nueva Canción. In tal van nummers bezong Grup Yorum niet alleen de liefde en de liefde voor het vrije leven, maar oefenden ze ook kritiek uit op de autoritaire regimes die in Turkije al decennialang de plak zwaaien. Ze zongen tegen het kapitalisme, het fascisme en voor solidariteit. Het kwam hen duur te staan. Grup Yorum schrok er niet voor terug om begin jaren 90 als een van de eerste groepen Koerdische nummers uit te brengen, wat steevast als een daad van terrorisme werd weggezet.
Doorheen de geschiedenis kregen ze te maken met honderden arrestaties en gevangenisstraffen. Hun populariteit – met soms concerten voor vele tienduizenden fans – en politieke boodschappen vormden blijkbaar een gevaar voor het autoritair staatsapparaat. Vooral de jongste jaren werd de repressie tegen de groepsleden alsmaar heviger. Hun concerten werden vanaf 2016 volledig verboden. Begin 2018 plaatsten de autoriteiten zes groepsleden op een van de ‘wanted’ Turkse terreurlijsten – die gerangschikt zijn in vijf kleuren, afhankelijk van de ‘graad van terreur’ – met 300.000 Turkse lira op hun hoofd. Enkelen konden vluchten, anderen vlogen achter de tralies.
Midden 2019 begonnen een paar leden aan een hongerstaking. Hoewel ze enkele maanden later werden vrijgelaten zetten ze hun hongerstaling voort uit protest tegen de repressie. Ze eisten dat ze vrij konden optreden en dat andere groepsleden werden vrijgelaten. De Koerdische zangeres Helin Bölek stierf op 3 april op de 288ste dag van haar hongerstaking. İbrahim Gökçek, de bassist, overleed op 7 mei, na 323 dagen hongerstaking. “Liefhebben betekent vechten”, zoals ze in Sevda Türküsü zingen.
