De ochtend van de internationale Vrouwendag, zondag 8 maart jl. Radio 1 geeft een forum aan de zogenaamde ‘atypische feministe’ Griet Vandermassen. En die herhaalt haar vertrouwde discours:
Feministen ontkennen de door de evolutie bepaalde gedragsverschillen tussen mannen en vrouwen. Volgens hen zijn alle man-vrouwverschillen het resultaat van patriarchale indoctrinatie. Daardoor dwingen ze meisjes en vrouwen om zich van jongs af aan als mannen te gedragen.
En zo bewijzen ze die vrouwen geen dienst. Zouden feministen bijvoorbeeld niet beter ijveren voor een betere verloning van zorgberoepen in plaats van vrouwen te pushen om zich in andere sectoren te meten met – van nature ambitieuzere – mannen?
Laten we eens gaan kijken wat er effectief te zien was op de internationale vrouwendag, in België en wereldwijd.
Geen feministes die verpleegsteruniformen van lijven rukken, geen raids op cosmeticawinkels, geen kleine meisjes die manu militairi hun pop moeten inleveren en een oplegger in de handen gestopt krijgen. Wat we wel zagen waren feministes die opkomen voor meer maatschappelijke appreciatie en hoger loon voor overwegend vrouwenberoepen. Tiens, was het dan niet alleen ‘atypische feministe’ Vandermassen die daarvoor had gepleit?
Kijk, wij hoeven geen specialisten op het vlak van evolutiepsychologie te zijn om te weten dat ‘de wetenschap’ niet zo eenduidig is als de filosofe graag poneert. Als feministische doe- en denktank, volgen we deze discussie al jaren op de voet, met de nodige argwaan en interesse.
Maar haar standpunt over ingebakken gedragsverschillen is écht niet wat ons de gordijnen in jaagt. Zeker niet als dat haar leidt naar standpunten die krek dezelfde zijn als die van de brede feministische beweging.
Wat ons wel ergert?
Het feit dat deze adept van evolutionaire psychologie zich permanent presenteert als de enige ‘moedige’ en ‘correcte’ stem tegen een feminisme dat alleen bestaat in haar hoofd.
En ten tweede, dat ze daarvoor een eindeloos en kritiekloos forum krijgt in de media. Twee weken geleden bracht ze in haar vaste column in een van de Vlaamse kwaliteitsbladen het onderzoek van de neurowetenschapper Gina Rippon in diskrediet. Het onderzoek zelf? Niet te vinden in diezelfde krant. Idem rond de Nationale Vrouwendag op 11 november 2019 lazen we in diezelfde krant wat er allemaal fout was met ons programma. En opnieuw was de bron, de inhoud van het programma, niet te vinden in diezelfde krant. De geïnteresseerde lezer moest daarvoor elders terecht.
Door zulke stemmen op een voetstuk te plaatsen en keer op keer een forum te geven, nestelt zich langzaam maar zeker een welbepaald beeld in de hoofden van mensen, van ‘de’ feministe als doctrinaire fanatiekeling die mannen en vrouwen in een genderneutraal keurslijf wilt dwingen.
Dat beeld maakt op termijn álle feministische strijdpunten verdacht. Ook diegene waarvoor Vandermassen zegt te ijveren.
Daarom onze oproep aan de media: laat deze tegenstem gerust aan het woord, want dat is uw taak. Maar gun haar niet langer het alleenrecht om het beeld van ‘de’ feministe te bepalen. Het feminisme verdient een betere vertegenwoordiger dan een stropop. We zijn met veel, we denken níét allemaal hetzelfde en we zijn altijd bereid tot een gesprek.
Afspraak op de volgende Vrouwendag?
De feministische denktank en actiegroep Furia, het voormalige Vrouwen Overleg Komité (VOK), organiseert dit jaar op 11 november, haar 49ste nationale vrouwendag, deze keer in De Centrale in Gent.
