UTSOPI wil bovenal benadrukken dat ze akkoord gaat met de maatregelen die getroffen werden om het coronavirus te bedwingen. Maar tegelijk vragen we aandacht voor de sociale ellende die het sluitingsbevel veroorzaakt, hoe nodig dat bevel ook is.
Het is door toedoen van de wetgeving dat niemand weet of sekswerkers in aanmerking zullen komen voor steun. De uitbating van sekswerk is volgens de letter van de wet nog steeds verboden, maar wordt gedoogd. Gemeenten en steden kunnen zelf kiezen wat ze door de vingers zien en welke regels gelden in de raambuurten.
Zo wordt zwartwerk gedoogd in Antwerpen, waardoor sommige sekswerkers niet of amper sociaal verzekerd zijn en sommigen geen ziektekostenverzekering hebben. In Gent zijn alle sekswerkers ingeschreven als horecapersoneel maar met het weinige loon dat op hun loonbrief aangegeven is, kan vaak geen aanspraak gedaan worden op de sociale zekerheid. Hoe zij de komende weken en maanden zullen doorkomen is voor iedereen een raadsel. UTSOPI vraagt een overleg met de overheden omtrent de kwestie van dubbele huur (privé en professioneel) voor sekswerkers die achter de ramen werken.
De problemen beperken zich niet tot de raambuurten van ons land. Binnen Antwerpen moet elke zaak dicht waar sekswerk plaatsvindt. Ook massagesalons. Tenzij die zich buiten Antwerpen bevinden, want dan vallen ze onder dezelfde regels als kapperszaken. Bars moeten in het hele land dicht, maar niet overal is dat het geval voor “privéhuizen met erotische inslag”. Het is onduidelijkheid troef. Maar net als in andere sectoren zullen ook hier zware financiële gevolgen zijn.
UTSOPI vraagt ook aandacht voor de meest precaire onder de sekswerkers, vrouwen, mannen en transgenders die niet kunnen terugvallen op een netwerk van vrienden of familie, die geen loonfiches of verblijfspapieren hebben en daarom terechtkomen bij huisbazen die hen te duur verhuren en hen per week laten betalen. Verschillende van hen komen binnenkort op straat te staan.
UTSOPI vraagt daarom naar steunmaatregelen van de federale en regionale overheden voor sekswerkers. Als sekswerkersvereniging gaan wij graag het gesprek hierover aan met de steden en gemeenten van ons land. UTSOPI verwijst naar Amsterdam, waar sekswerkers in gesprek met het gemeentebestuur over de financiële gevolgen van de verplichte sluiting. De stad Amsterdam heeft een budget voor uitstapprojecten dat gebruikt zou kunnen worden voor deze tijdelijke stop. In België bestaat zo’n budget niet, ook al worden er gemeentelijke taksen betaald voor de ramen.
Tot slot: steun aan sekswerkers is van het grootste belang voor de gezondheid. Hoe slechter de financiële situatie van sekswerkers, hoe meer risico’s ze nemen om te kunnen overleven. Geweld op sekswerkers en infecties komen vaker voor wanneer de zaken slecht gaan. Verschillende van onze leden die uit voorzorg stopten met werken getuigen dat klanten fors meer beginnen bieden. Sekswerkers die geen andere bron van inkomsten hebben, geen alternatief, kunnen niet weigeren.
Sekswerkers mogen niet vergeten worden. Door de coronacrisis komen veel problemen, die al jaren spelen, pijnlijk naar de oppervlakte. De criminalisering van sekswerk is de oorzaak van de chaos, onduidelijkheid en het gebrek aan sociale – en arbeidsrechten.
