Een studie onder leiding van de Universiteit van Plymouth heeft onderzocht hoe de blokjes van het populaire kinderspeelgoed in het mariene milieu verslijten. Daarvoor verzamelden de wetenschappers individuele blokjes op de stranden in het zuiden van Groot-Brittannië.

Voor deze specifieke studie, gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Environmental Pollution, werden vijftig verweerde blokjes, gemaakt van acrylonitril-butadieen-styreen (ABS), gewassen en vervolgens gewogen in laboratoria aan de universiteit, waarbij ook de grootte van de noppen werd gemeten. De chemische kenmerken van elk blokje werden vervolgens bepaald met behulp van een röntgenfluorescentiespectrometer (XRF).

Zo kon samen met de leeftijd ook de slijtage van elk blokje worden bepaald. Door de exemplaren te vergelijken met niet-verweerde sets die in de jaren zeventig en tachtig waren gekocht, konden onderzoekers de mate van slijtage analyseren. Daaruit blijkt dat de blokjes tussen de 100 en 1300 jaar kunnen blijven bestaan in de oceaan.

Duurzaam

“Lego is een van de meest populaire kinderspeeltjes in de geschiedenis en een deel van de aantrekkingskracht is altijd de duurzaamheid geweest”, zegt Andrew Turner, hoogleraar Milieuwetenschappen aan de Universiteit van Plymouth. “Het is speciaal ontworpen om mee te spelen en gemanipuleerd te worden, dus het is misschien niet bijzonder verrassend dat het niet aanzienlijk versleten is, ook niet na decennia lang in zee te hebben gelegen.”

Uit het onderzoek blijkt verder dat de blokken mogelijk kunnen afbreken tot microplastics. “De stukken die we hebben getest, waren gladder en verkleurd, en sommige structuren waren gebroken en gefragmenteerd, wat suggereert dat ze niet alleen intact blijven, maar ook kunnen breken tot microplastics”, zegt Turner. “Het benadrukt nogmaals het belang van het op de juiste manier weggooien van gebruikte items, om ervoor te zorgen dat ze geen potentiële problemen voor het milieu opleveren. ”