Christian Mihr, Rebecca Vincent en Christophe Deloire aan Belmarsh Prison. Foto: RSF
Opinie - Christian Mihr, Rebecca Vincent, Christophe Deloire, Reporters Sans Frontières,

Reporters Zonder Grenzen: “Geen bewijzen voor beschuldigingen VS tegen Julian Assange”

Tijdens de eerste week van de hoorzitting over het VS-uitleveringsverzoek tegen WikiLeaks-oprichter Julian Assange in Londen was de organisatie Reporters Without Borders (RSF) zeer bezorgd over het duidelijke gebrek aan bewijzen van de VS voor hun beschuldigingen tegen Assange en over de behandeling van Assange in Belmarsh Prison en in de rechtbank. Dit is hun verslag van de eerste week van de hoorzittingen.

donderdag 5 maart 2020 23:46
Spread the love

“Wij waren niet verrast door het argument van de vervolging, dat opnieuw elk gebrek aan bewijs bevestigde voor de beschuldigingen tegen Assange. De hoorzitting van deze week bevestigt ons geloof dat hij wordt vervolgd voor zijn bijdrage aan berichtgeving in het algemeen belang.” Citaat uit het pleidooi van de verdediging.

Tijdens de eerste week van de hoorzitting over het VS-uitleveringsverzoek tegenWikiLeaks-oprichter Julian Assange in Londen was de organisatie Reporters Zonder Grenzen (Reporters Sans Frontières – RSF) zeer bezorgd over het duidelijke gebrek aan bewijzen van de VS voor hun beschuldigingen tegen Assange.

RSF is tevens zeer bezorgd over het welzijn van Assange en zijn onmogelijkheid om degelijk deel te nemen aan zijn hoorzitting, na de berichten over zijn mishandeling in Belmarsh Prison en de verwerping door de rechter van zijn aanvraag om bij zijn advocaten in de rechtszaal te zitten. De hoorzittingen worden hervat vanaf 18 mei, wanneer drie weken zijn voorzien voor het horen van de bewijslast.

RSF heeft een internationale monitoring missie zonder precedent uitgevoerd naar Groot-Brittannië, voor de hoorzittingen over de uitlevering van 24 tot 27 februari, waar de vervolging en de verdediging hun juridische argumenten voorstelden in Woolwich Crown Court in Londen. RSF-secretaris-generaal Christophe Deloire en RSF-directeur voor Duitsland Christian Mihr vervoegden RSF-directeur voor Groot-Brittannië Rebecca Vincent tijdens de hoorzittingen. Vincent kon elke zitting systematisch monitoren over de vier dagen. RSF-personeel van Londen, Parijs en Berlijn hielden tevens op 23 februari een actie buiten Belmarsh Prison (in hetzelfde gebouwencomplex als de rechtbank) waar Assange wordt vastgehouden en namen deel aan protesten buiten de rechtbank op 24 februari.

Districtsrechter Vanessa Baraitser zat de hoorzittingen voor. James Lewis pleitte voor de regering van de VS, advocaten Edward Fitzgerald en Mark Summers voor de verdediging van Assange. Er waren vertegenwoordigers van de VS-regering in de zaak aanwezig, maar zij spraken niet tijdens de hoorzittingen. Assange nam geen enkele maal het woord en zijn talrijke pogingen om te spreken vanuit zijn afgesloten gedeelte achteraan in de rechtszaal werden door de rechter onderbroken, die stelde dat hij “goed vertegenwoordigd” was en dus via zijn advocaten moest spreken.

Julian Assange in zijn glazen box in de rechtszaal. Dit is de toekomst van onderzoeksjournalistiek. De auteur van deze foto is anoniem. Fotograferen werd verboden door de rechter en is strafbaar.

Assange wordt vervolgd voor een beschuldiging door de VS op basis van 17 inbreuken tegen de Espionage Act en een inbreuk tegen de Computer Fraud and Abuse Act, in verband met de publicatie door WikiLeaks van duizenden militaire documenten en diplomatieke correspondentie, gelekt door Chelsea Manning. Deze beschuldigingen leiden tot een mogelijke totaalstraf van 175 jaar gevangenis. De publicatie van deze gelekte documenten leidde tot uitgebreide berichtgeving in de media over zaken van ernstig algemeen belang, waaronder acties van de VS in Guantánamo, Irak en Afghanistan.

Tijdens het pleidooi van de vervolging, werd het duidelijk dat de VS nog altijd geen bewijzen hebben voor hun bewering dat Assange bronnen in “ernstig en imminent gevaar” zou hebben gebracht, maar dat ze die beschuldigingen baseren op risico’s , die hij bewust zou hebben veroorzaakt. Op een bepaald ogenblik stelde de vervolging dat de publicatie van de gelekte documenten had geleid tot de verdwijning van een aantal bronnen – maar zonder enig bewijs om die bewering te onderbouwen. De vervolging argumenteerde dat Assange de “defensie en inlichtingencapaciteit” van de VS had beschadigd evenals belangen van de VS in het buitenland.

De advocaten van de verdediging (van Assange) pleitten daarentegen dat deze aanpak een misbruik van de rechtsgang is, omdat deze zaak wordt doorgedreven voor achterliggende politieke motieven en de feiten fundamenteel verkeerd voorstelt. Ze legden uit dat WikiLeaks maandenlang had samengewerkt in een partnerschap met professionele mediaorganisaties om de gelekte documenten redactioneel te bewerken (om namen en bronnen te verwijderen, nvdr.). De verdediging legde ook uit dat terwijl die redactie bezig was, één van de mediapartners een boek1 publiceerde, waarin het wachtwoord naar de onbewerkte documenten werd afgedrukt, wat leidde tot de toegankelijkheid en publicatie door andere media. De verdediging legde tevens uit dat Assange heeft gepoogd de risico’s voor gevoelige bronnen in te dijken door het Witte Huis en het ministerie van Buitenlandse Zaken (met toenmalig minister Hillary Clinton, nvdr.) te verwittigen dat de publicatie buiten de controle van WikiLeaks mogelijk was, met het dringende verzoek de personen die er in werden genoemd te beschermen.

“Wij waren niet verrast door de argumentatie van de vervolging, die opnieuw het gebrek aan bewijzen bevestigt voor de beschuldigingen tegen Assange. De hoorzittingen van deze week bevestigen onze overtuiging dat hij doelgericht wordt aangepakt voor zijn bijdrage aan berichtgeving in het algemeen belang. Wij roepen andermaal Groot-Brittannië op om Julian Assange niet uit te leveren aan de VS, om de aanklachten tegen zijn persoon te laten vallen en om hem vrij te laten als een dringende prioriteit”, verklaarde RSF-secretaris-generaal Christophe Deloire.

In hun pleidooi tegen de uitlevering argumenteerde de verdediging dat het Brits-VS uitleveringsverdrag expliciet uitlevering verbiedt voor politieke misdrijven, waarmee ze een juridische barrière presenteerden tegen de uitlevering van Assange. Zij stelden dat deze rechten beschermd worden door Britse wetgeving, omdat ze een hoeksteen vormen van de grondwet, vastgelegd in de Magna Carta en dat ze verder ook beschermd worden door internationale verdragen, waaronder de Europese Conventie over Uitlevering, het VN-modelverdrag tegen uitlevering en de Interpol Conventie over Uitlevering.

De vervolging argumenteerde dat het Brits-VS-uitleveringsverdrag geen artikels bevat die uitlevering weigeren voor politieke misdrijven – en dat de daden van Assange niet kunnen worden geïnterpreteerd als politiek volgens Engelse wetgeving2. Zij stelde ook dat het uitleveringsverdrag geen rechten kan toestaan, omdat het niet door het parlement werd geratificeerd, waarbij hoofdadvocaat James Lewis op een bepaald ogenblik er op wees dat andere staten verbaasd mogen zijn te vernemen dat verdragen weinig betekenen wanneer ze door de Britse regering worden ondertekend. Parlementaire soevereiniteit betekent (volgens hem) dat rechten alleen afdwingbaar zijn in een binnenlandse context als ze door het parlement werden geratificeerd.

De waarnemers van RSF blijven bezorgd over het welzijn van Assange, omdat hij er zeer bleek en vermoeid uitzag tijdens de hoorzitting. Hij klaagde meermaals dat hij de zittingen niet gepast kon volgen of vlot kon communiceren met zijn advocatenteam vanachter zijn glazen cel. Op de tweede dag van de hoorzittingen berichtte Assanges advocaat dat hij was mishandeld in Belmarsh Prison. Na de eerste dag werd hij tweemaal naakt onderzocht, 11 maal in de handboeien geslagen en vijf maal van cel verplaatst. Zijn wettelijk geprivilegieerde documenten werden in beslag genomen telkens wanneer hij de gevangenis verliet of terug betrad. De rechter beweerde dat dit niet onder haar jurisdictie viel. Op de vierde dag verwierp zij zijn aanvraag om tijdens de zittingen bij zijn advocaten in de zaal te mogen zitten, wanneer in mei de bewijzen worden geleverd, ondanks het feit dat de vervolging hier geen bezwaar tegen had.

“Wij blijven extreem bezorgd over de behandeling en het welzijn van mijnheer Assange. Hij was duidelijk onwel en had moeite om op een degelijke manier deel te nemen aan zijn eigen hoorzittingen. De verslagen over mishandelingen in Belmarsh Prison zijn alarmerend. Wij verwachten dat die worden aangepakt als een dringende prioriteit. Wij doen tevens een oproep om mijnheer Assange toe te laten in de rechtszaal bij zijn advocaten te zitten, in overeenstemming met internationale rechtsnormen en niet in een glazen kooi zoals een gewelddadige crimineel. Hij bevindt zich in een zeer kwetsbare positie en betekent een fysieke bedreiging voor niemand. Zijn rechten onder de Europese Conventie moeten worden gerespecteerd”, verklaarde Rebecca Vincent, directeur van RSF-Groot-Brittannië.

In de komende weken zijn twee hoorzittingen gepland over de procedures: een verplicht videogesprek op 25 maart vanuit Westminster Magistrate’s Court met Assange via een videolink; een hoorzitting in Woolwich Crown Court op 7 april waar het verloop van de zaak en de kwestie van de anonimiteit van twee getuigen zal worden besproken. Assange moet daarbij aanwezig zijn. De bewijzen zullen dan worden gepresenteerd vanaf 18 mei in Woolwich Crown Court.

 

Notes:

Groot-Brittannië en de VS staan respectievelijk op de 33ste en 48ste plaats in een rangorde van 180 landen op de 2019 World Press Freedom Index van RSF.

UK: Legal arguments during the first week of Julian Assange’s extradition hearing highlight lack of US evidence werd vertaald door Lode Vanoost.

 

Bijkomende informatie van de redactie:

Bradley Manning leak did not result in deaths by enemy forces, court hears

US Military Admits No One Died Because Of Manning’s Leaks

Robert Gates on Leaks, Wiki and Otherwise

US officials privately say WikiLeaks damage limited

Australian investigative journalist exposes Guardian/New York Times betrayal of Assange

Australian investigative journalist exposes Guardian/New York Times betrayal of Assange

False statements and defamations concerning Julian Assange nd WikiLeaks

1 In hun boek WikiLeaks – Inside Julian Assange’s War on Secrecy publiceerden Guardian-journalisten Luke Harding en David Leigh het wachtwoord naar de onbewerkte documenten, flagrant tegen de afspraken met WikiLeaks in. Luke Harding is tevens de journalist die op 27 november 2018 beweerde dat Paul Manafort, voormalig campagnemanager van Donald Trump, drie maal Assange zou hebben gesproken in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. Daar bestaat nog steeds geen enkel bewijs voor. Ondanks weerleggingen door talrijke andere media weigert de Guardian nog steeds om te erkennen dat het artikel gebaseerd is op de bewering van één zeer dubieus journalist in Ecuador en dat er geen enkel concreet bewijs voor bestaat. Zie Manafort held secret talks with Assange in Ecuadorian embassy, sources say. De krant verwijderde wel de naam van Fernando Villavicencio van het artikel op de website. Zie Guardian volhardt in stilzwijgen over gebrek aan bewijzen voor ontmoeting Manafort-Assange 

2   Groot-Brittannië heeft vier aparte rechtssystemen voor Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland, die weliswaar zeer gelijkend zijn maar ook een aantal specifieke eigenheden hebben. Daarom de verwijzing naar de ‘Engelse’ wetgeving.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!