"Ook in Chili gaan de sociale protesten onverminderd door"
“De protesten gaan hier nog steeds door, ook al is het vakantieperiode. Elke vrijdag gaan de grootste manifestaties door. Iedereen verwacht hier een hete herfst (het is nu zomer in Latijns-Amerika): op 8 maart begint die met een grote vrouwenmars en op 9 maart wordt daar een algemene stakingsdag aan gekoppeld. Het is dan tevens het begin van het nieuwe schooljaar.”
Onder druk van de maandenlange protesten heeft president Piñera een referendum voor een nieuwe Grondwet beloofd, die meer sociale rechten moet garanderen. De huidige Grondwet is in licht geamendeerde vorm nog steeds de Grondwet van dictator Augusto Pinochet. Die was volledig geschreven op maat van de grote bedrijven en de multinationals. Daarin staat ondermeer de privatisering van zowat het hele land, onder meer de sociale zekerheid die hier volledig geprivatiseerd is, de gezondheidszorg, het onderwijs, de pensioenen, maar ook het water, de rivieren, de snelwegen en het openbaar vervoer."
"Alleen de metro is nog openbaar, maar die subsidieert de geprivatiseerde buslijnen. Het is dan ook de prijsstijging van de metro die de lont aan het vuur van de protesten stak. Op 26 april 2020 mogen de Chilenen er over stemmen in een referendum. " (over het begin van de protesten, zie Chilenen woedend over onafgebroken besparingen sinds Pinochet).
“Wel is al zeker dat leger en militaire politie hun voorbereidingen getroffen hebben: nieuwe waterkanonnen, nieuwe voertuigen voor traangasgranaten, hele ladingen kogels, traangasgranaten, dit alles grotendeels aangekocht in Brazilië en Israël.”
“Manifestaties volgen een vast scenario: een constant kat-en-muisspel tussen de voorste linies en de politie die onophoudelijk chargeert en traangas afvuurt en constant het waterkanonnen inzet. Die gebruiken echter niet altijd gewoon water, dikwijls zit er chemisch brandend spul in. Mensen die natgespoten worden hebben nadien brandwonden.”
Plaza de la Dignidad
“De ordestrijdkrachten willen ten allen prijze voorkomen dat het centrale Plaza Italia in de hoofdstad Santiago de Chile, nu herdoopt tot Plaza de la Dignidad, constant bezet wordt, zoals Maidan in Oekraïne of Tahrir in Egypte. Iedereen wordt dus constant van het plein weggejaagd. Betogers dragen een lasbril ter bescherming van de ogen en een mondmasker of een doek gedrenkt in bicarbonaat tegen het bijtende traangas.”“De jongere generatie, tussen pakweg 18-35 jaar, zijn massaal aanwezig is en tonen geen schrik voor de repressie. Onze generatie, die de dictatuur nog heeft meegemaakt, is veel banger. Jongeren gaan de rechtstreekse confrontatie met de militaire politie aan, met stenen en stokken en zelfgemaakte beveiligingsschilden.”
“De repressie is minder moordend dan onder de dictatuur. Toen werd er geschoten om te doden, maar nu vielen er ook al meerdere dodelijke slachtoffers en duizenden gewonden. Er wordt wel degelijk doelbewust op de mensen geschoten met zogenaamd 'niet-lethale' kogels om de betogers te verdrijven. Hoe verklaar je anders dat reeds meer dan 400 mensen een oog kwijt zijn? Een leuze die voortdurend wordt gescandeerd in de straat: "Piñera asesino igual que Pinochet” ( Piñera moordenaar als Pinochet).
“Meerdere kantoren van een aantal culturele organisaties rond het centrale plein van Santiago werden recent in brand gestoken. De overheid wil laten geloven dat “oproerkraaiers” de daders zijn. Er zijn echter getuigen die gezien hebben hoe de politie traangasgranaten afvuurde op het dak van de Cinearte Alameda, waar op het gelijkvloers een medische hulppost was ingericht door vrijwilligers, waarna het gebouw is uitgebrand.”
“Nadien was het de beurt aan het museum Violeta Parra en recent een studentenhuis dicht bij het plein, waar de betogers de brandweer moesten beschermen tegen de aanval van de politie. Zopas is ook een literair café in het park vlakbij het park in vlammen op gegaan.”
“De Chileense regering wil een klimaat creëren waarbij de ordetroepen nog meer macht krijgen om de zogezegde “delincuencia” aan te pakken. Iedereen houdt hier zijn hart vast voor wat maart brengt.”
President met drie procent steun van de bevolking
"Volgens de meest recente peilingen heeft president Piñera nog drie procent steun bij de bevolking voor zijn beleid. Hij heeft bij de presidentsverkiezingen eind 2017 wel een meerderheid behaald in de tweede ronde, maar met een absenteïsme van meer dan 50 procent."
"Er heerst hier een algemene afkeer van de huidige verkozenen, van de achterkamertjespolitiek van de partijen en de corruptie die welig tiert. Het is vooral de grote groep die niet ging stemmen de afgelopen jaren, die zich door geen enkele partij vertegenwoordigd voelt, die nu op straat komt. Je ziet dan ook geen partij-gebonden vlaggen op straat."
"Zelfs de meeste rechtse politici laten hem vallen, omdat hij volgens hen niet repressief genoeg optreedt tegen de protesten. Het is vooral de grote groep die niet ging stemmen de afgelopen jaren, die zich door geen enkele partij vertegenwoordigd voelt, die nu op straat komt. Je ziet dan ook geen partij-gebonden vlaggen op straat, .
Slogans, slogans, slogans...
Traangas, traangas, traangas...
... maar de betogers organiseren zich en houden er de sfeer in
