Wie zich de voorbije maanden alleen op de grote Britse media baseerde, kon niet anders dan besluiten dat de dagen van kersvers Labour-voorzitter Jeremy Corbyn geteld zijn. Zowat alles wat hij deed, zei of besliste was een flater, een mislukking, radicaal, dictatoriaal, controversieel, vijandig, irrealistisch… De campagne tegen zijn kandidatuur als voorzitter was niet meer gezien sinds de jaren 1970, toen toenmalig Labourvoorzitter Tony Benn werd aangevallen door de hele Britse pers.
In Groot-Brittannië is men wel een en ander gewoon wat betreft moddercampagnes tegen politici, filmsterren en andere beroemdheden in de rechtse tabloidmedia. Dat de rechtse roddelmedia Corbyn als een gevaarlijk extremist voorstellen die ‘tafelt met terroristen’ en ‘een vriendje van de Russen’ is, dat verbaast de gemiddelde Brit niet. Ongezien is echter hoe ook de meer gevestigde media zoals de BBC en de zichzelf als links verkopende kranten als The Independent en The Guardian week na week inhakken op zijn persoon.
Ondanks die aanhoudende aanvallen blijft Jeremy Corbyn het goed doen in de peilingen. Bovendien, van overal in het land komen berichten dat het ledenaantal van Labour blijft toenemen. Er is sprake van een verdubbeling op de meeste plaatsen tot en met een verviervoudiging in bepaalde kiesdistricten.
De Guardian doet een eigen onderzoek
Guardian-journalist Ewen MacAskill heeft nog ooit met Glenn Greenwald en Julian Assange samengewerkt om WikiLeaks-documenten te publiceren tot de krant met hen brak. Hij interviewde lokale partijsecretarissen, voorzitters, partijmedewerkers en militanten in 100 van de 632 kiesdistricten in Engeland, Schotland en Wales.
Over de hele lijn meldden die dat hun partijafdeling een verdubbeling tot een vervijfdubbeling van het lidmaatschap ziet sinds Jeremy Corbyn kandidaat-voorzitter werd. Die evolutie ging ook door na zijn verkiezing. Op heel wat plaatsen zijn lokale afdelingen die op sterven na dood waren terug herrezen en worden opnieuw activiteiten georganiseerd.
Jonge kiezers
Het succes van Corbyn’s Labour is het grootst onder de jongere kiezers, in universiteitssteden en kleinere steden. Op het platteland is die vooruitgang minder uitgesproken. Bath, een stadje van 89.000 inwoners, waar Labour nooit hoog scoorde is op één jaar tijd van 300 leden naar 1322 leden gegaan. Colchester, een ander stadje ten noorden van Londen is eveneens geen Labourbolwerk. Daar is het ledenaantal van Labour gestegen van 250 naar net boven 1000.
Op 6 mei 2015, de dag voor de Britse parlementaire verkiezingen, toen Ed Milliband nog voorzitter van Labour was en de campagne van Corbyn nog moest beginnen had de partij 201.293 leden. Op 10 januari zijn 388.407 Britten lid van de partij, bijna een verdubbeling en de aantallen blijven stijgen.
Tegenstanders van Corbyn stellen dat in diezelfde periode echter ook “30.000 leden van vele jaren de partij hebben verlaten”. Het werkelijke aantal blijkt slechts 13.860 te zijn sinds 6 mei, wat een normaal verloop is van mensen die de partij verlaten, verhuizen of overlijden.
Terugkerende oud-leden
Er zijn onder de nieuwe leden een redelijk groot aantal mensen die in feite terugkeren, nadat ze de partij in 2003 hadden verlaten, toen de Labourregering van Tony Blair besliste om Irak te bombarderen en binnen te vallen, samen met de VS. Die terugkomers blijken een redelijk grote directe impact te hebben op de werking van de partij, omdat ze al vertrouwd zijn met de interne manier van werken.
Ewen MacAskill vond geen aanwijzingen dat uiterst-linkse groeperingen zouden pogen de partij te ‘infiltreren’ (iets wat meermaals werd beweerd tijdens de campagne voor het voorzitterschap door de tegenkandidaten van Corbyn, en door de meeste media met ronkende titels werd overgenomen).
Daarmee heeft de partij nog niet zijn record gebroken van hoogste lendenaantal ooit. Dat was bereikt in 1997 toen Tony Blair voorzitter werd met 407.000 leden. Maar aan het huidige tempo van toetredingen kan dat record nog voor de zomer worden gebroken. Na de oorlog in Irak en tien jaar Labour-regering onder Tony Blair (1997-2007) en drie jaar onder Gordon Brown (2007-2010) bleven er nog 185.000 leden over.
Een reden voor lidmaatschap: Jeremy
Uit de interviews met partijmilitanten blijkt dat de nieuwe leden vooral aangetrokken werden door de progressieve koers die Corbyn met de partij wil varen.
De Guardian is een van de leidende kranten in de aanvallen op Corbyn, alleen redactieleden Owen Jones en George Monbiot scharen zich achter zijn keuzes en uitspraken. Toch kan de krant niet anders dan toegeven dat Corbyn “door de steun van de basis de huidige machtsstrijd binnen de parlementaire fractie of een poging om hem af te zetten zal overleven”.
Jonge partijleden blijken niet direct zeer actieve militanten te worden. Ze worden eerder lid om hun steun uit te drukken. Het zijn meestal jongeren die al op andere manieren sociaal geëngageerd zijn en zich niet wensen te verliezen in interne partijpolitieke discussies.
Syrië
De oudere partijleden zien in die nieuwkomers allesbehalve extreem-linkse fanatici. Jane Middleton, voorzitter van de partijafdeling van Bath: “Dit zijn vooral Corbyn-supporters, die speciaal omwille van hem lid zijn geworden. Die zetten zich zeer actief in, die laten het niet bij praten. Een aantal van hen zijn ooit vertrokken tijdens de jaren van Blair en de oorlog in Irak. Wat zij zeker niet zijn is extreem-links. Dit zijn niet de radicalen van de jaren 1970 en 1980.” Heel wat van die nieuwe leden meldden ook dat zij zeggenschap willen over de stemmingen in het parlement, zoals over de bombardementen in Syrië.
Deze evolutie staat in schril contrast met de berichtgeving in de Britse media. Daar lijkt het wel of Corbyn van de ene blunder naar de andere misstap struikelt. De BBC en de Guardian noemen de 66 Labour-parlementsleden, die voor de bombardementen op Syrië hebben gestemd tegen hun eigen voorzitter in, ‘gematigd’, terwijl de 166 parlementsleden die samen met Corbyn tegen stemden als extreem-links of ‘de harde kern’ worden gecategoriseerd.
Corbyn had reeds voor zijn verkiezing tot voorzitter verklaard dat hij zijn visie niet zou opdringen aan de parlementsleden en dat ze over defensie en buitenlandse aangelegenheden vrij zouden kunnen stemmen. Hij wilde alleen werken met argumentatie en overtuiging. Dat werd vertaald in “onder druk van het verzet binnen zijn partij zag hij zich verplicht de stemming over de bombardementen op Syrië vrij te laten”.
Herschikking van het schaduwkabinet
De herschikking die Jeremy Corbyn in zijn schaduwkabinet doorvoerde na de stemming over Syrië, werd in de pers voorgesteld als een ‘machtsgreep’. Dergelijke herschikkingen zijn nochtans schering en inslag in de Britse politiek en gebeuren regelmatig.
Laura Kuenssberg is politiek hoofdredacteur van de openbare omroep BBC. In het begin van 2016 schreef zij 30 speculatieve tweets over de herschikking van het schaduwkabinet door Corbyn. Over de verhoging van de prijzen van de treintickets geen enkele, evenmin over de wet die de conservatieve regering goedkeurde om de sociale woningbouw in te krimpen, één tweet over de overstromingen en acht tweets over de interne verdeeldheid binnen de Conservatieve Partij over het lidmaatschap van de EU, allemaal zaken die in het nieuws zaten in de eerste dagen van januari 2016.
Glenn Greenwald, ooit nog begonnen als blogger bij de Guardian, windt er op zijn website The Intercept geen doekjes om: “Sinds de leden van de Britse Labourpartij in september Jeremy Corbyn hebben verkozen met een ware aardverschuiving, hebben de Britse politieke en media-elites zich gedragen alsof hun statige landgoederen werden bestormd door hordes gauchistische, rovende lijfeigenen. Ze hebben een meedogenloze en openlijke oorlog gevoerd om Corbyn op elke mogelijke manier te ondermijnen, met inbegrip van eerst en vooral de Blair-vleugel van de partij, die hem smerig besmeuren op manieren die ze nooit zouden durven toepassen op David Cameron en zijn conservatieve volgelingen.”
Bronnen:
The Deceptive Debate Over What Causes Terrorism Against the West
Labour leadership: Jeremy Corbyn elected with huge mandate
Jeremy Corbyn warns rebels: I’m not going anywhere over Syria
‘Our Only Fear Was That He Might Pull His Punches’ – BBC Caught Manipulating The News
Revealed: how Jeremy Corbyn has reshaped the Labour party
BBC admit intentionally damaging Corbyn leadership with contrived live resignation
