“– Herinner Yael eraan dat ze de projector meebrengt

– Zorg dat Hannah het spandoek van Anya krijgt met het logo van Een Andere Joodse Stem

-…”

Op maandagochtend maakte ik een lijstje voor een evenement dat we zaterdag organiseren. Ik probeerde de taken eerlijk onder mijn medeactivisten van Een Andere Joodse Stem te verdelen.

Een Andere Joodse Stem bestaat uit een groep joodse activisten die in Vlaanderen en Brussel wonen en samen proberen de stem van de joodse gemeenschap die gelijkheid en respect voor de mensenrechten in Palestina en Israël voorstaat aan het Belgische publieke debat toe te voegen. Onze groep is eveneens heel erg begaan met de thema’s van religie, antisemitisme en islamofobie in België en Europa.

We zijn allemaal opgetogen over het aankomende bezoek aan Brussel van Sarit Michaeli, de doorgewinterde woordvoerder van B’Tselem, een organisatie die mensenrechtenschendingen in de bezette Palestijnse gebieden vastlegt sinds de eerste Palestijnse (opstand) in 1989.

In een gesprek met Sarit besloten we dat ze zich in haar lezing zou richten op het routinematig doden en verwonden van Palestijnen, vooral in de Gazastrook, door het Israëlische leger, en de weigering van de Israëlische regering om serieuze stappen te nemen om deze moorden te onderzoeken en voorkomen.

De naam van het evenement zou “Palestinian Lives Matter” worden, besloten we, om onze wens en inzet tot beëindiging van het verlies van kostbare levens te benadrukken.

Ik nam een pauze en scrolde door mijn Facebook nieuwsoverzicht, waar ik me opeens realiseerde hoe actueel ons evenement is.

Een voormalig lid van het Israëlisch parlement die ik volg kondigde aan dat nog een slachtoffer van een schietpartij door het leger aan de veel te lange lijst was toegevoegd: Fadi Hijazi, 21 jaar oud. Hij overleed aan zijn verwondingen nadat hij acht maanden geleden door het Israëlische leger was neergeschoten tijdens een demonstratie in het noorden van de Gazastrip.

Er zijn tenminste drie Palestijnen uit Gaza gedood of overleden aan hun verwondingen en tenminste 170 verwond tijdens de drie weken die verstreken sinds we de uitnodiging voor ons evenement schreven, waarin stond: “Alleen al in 2018 heeft het Israëlische leger 290 Palestijnen gedood, waarvan 55 minderjarigen, de meeste in de Gazastrook.”

Israëlische soldaten halen de trekker zo makkelijk over dat deze vreselijke aantallen elke dag blijven groeien, vooral op vrijdagen als Palestijnen in Gaza hun wekelijkse protestmarsen tegen de decenniumlange Israëlische blokkade houden.

Deze marsen zijn een bijna wanhopige poging om Israël en de wereld eraan te herinneren dat de inwoners van Gaza nog steeds mensen zijn die het recht hebben vrij te zijn van de verstikkende blokkade die Israël hun oplegt. Israëls gewelddadige reactie op deze protesten is een poging om deze Palestijnse volharding om als mens gezien te worden het zwijgen op te leggen.

Terwijl het doden en verwonden van Palestijnen in Gaza bijna een gewoonte wordt, wordt niemand voor deze acties verantwoordelijk gehouden. Volgens cijfers van B’Tselem werden er na het doden van 290 Palestijnen in 2018 slechts 12 onderzoeken door de Israëlische autoriteiten ingesteld naar het soldaten dat betrokken waren bij de incidenten.

De resultaten van deze 12 onderzoeken werden niet openbaar gemaakt, laat staan dat de betrokkenen vervolgd werden. De levens van de 278 andere Palestijnen die werden gedood leken niet eens een onderzoek waard te zijn, net zomin als de levenskwaliteit van degenen die verwond werden en vaak voor de rest van hun leven verminkt raakten.

Via dit beleid van straffeloosheid stuurde de Israëlische regering een duidelijke boodschap aan de legerleiding en soldaten: je mag schieten, je mag verwonden, je mag doden. De boodschap die aan Israëlische burgers werd gegeven is net zo erg: Palestijnse levens zijn niet belangrijk, en je hoeft je geen zorgen over ze te maken; ga gewoon door met je dagelijks leven.

In 2016 nam B’Tselem de beslissing om klachten niet langer naar het rechtshandhavingssysteem van de Israëlische leger door te verwijzen. Dit systeem heeft het mandaat om het doden en verwonden van Palestijnen nauwelijks te onderzoeken, maar in plaats daarvan richtte het zich vooral op het ‘witwassen’ van illegale acties en mensenrechtenschendingen door het leger.

De situatie is sindsdien niet verbeterd. Palestijnse levens lijken niet van belang te zijn voor de Israëlische autoriteiten. Voor ons, Een Andere Joodse Stem, zijn ze dat wel, en we hopen dat dit geldt voor iedereen die het fundamentele humanistische, en joodse, principe van de onschendbaarheid van het leven deelt.

Het is daarom aan ons, burgeractivisten, in Palestina, in Israël, in Europa, en overal, om de Israëlische regering te dwingen Palestijnse levens te respecteren en de bezetting te beëindigen.

Het evenement “Palestinian Lives Matter,” met Sarit Michaeli van B’Tselem, zal plaatsvinden in De Markten te Brussel op zaterdag 12 oktober om 15 uur. Voor meer informatie: http://www.eajs.be/?p=310.

Dr. Itamar Shachar is lid van Een Andere Joodse Stem en postdoctoraal onderzoeker bij de vakgroep sociologie aan de Universiteit Gent.