Hij vluchtte als het ware uit de ene hel, maar kwam terecht in een andere. “Ik ben geen crimineel, maar toch word ik hier opgesloten, op een plek waar iedereen gek wordt.”

Tesfay is dapper en bereidwillig. Hij zou in elk land in Europa willen wonen en zijn steentje bijdragen. Om de uitzetting naar zijn land te voorkomen, heeft hij in België asiel aangevraagd. Helaas zijn asielaanvragen in gesloten centra bijna altijd gedoemd om te mislukken: vaak heeft men onvoldoende tijd voor een grondige voorbereiding, heeft men een trauma opgelopen door de opsluiting, de situatie is a priori ongunstig.

Tesfay is afkomstig van het platteland, zijn moedertaal is Amhaars. Tijdens gesprekken op het bureau voor Vreemdelingenzaken moest hij zijn verhaal rechtvaardigen, bewijzen aanleveren en zich uitdrukken binnen ons juridisch kader dat hij niet begrijpt. Hoe kan je bewijzen leveren wanneer je wordt vastgehouden? Wat als de tolk ook nog eens fouten maakt bij de vertaling? Wanneer de rechter oordeelt dat een vrijlating kan plaatsvinden, dan stemt Vreemdelingenzaken hiertegen? Ze vallen hem aan, pleiten voor een gedwongen terugkeer naar Ethiopië, Tesfay is doodsbang en vraagt voor hulp.

De situatie in Ethiopië vandaag is niet de werkelijke situatie die huidig premier Abiy Ahmed laat zien aan Europa. Sinds zijn verkiezing in 2018 vindt er dagelijks geweld plaats tussen de verschillende gemeenschappen. Deze hebben al voor onnoemelijk veel slachtoffers gezorgd en ruim 2 miljoen mensen zijn op de vlucht geslagen. In sommige gebieden wordt het recht in handen genomen door militaire troepen. Naast etnische conflicten zijn er momenteel ook religieuze conflicten; zo werden er dit jaar al meer dan 150 kerken in brand gestoken. Onze regeringen kunnen dit niet verder negeren!

Juridische en culturele interpretaties lijden tot de afwijzing van Tesfay’s verhaal en bijgevolg de afwijzing van zijn asielaanvraag. Daarbij komt dat anderen onvoldoende bewust zijn van de negatieve gevolgen van een geforceerde terugkeer: namelijk het gevaar voor zijn leven en het verdriet niet bij zijn familie te kunnen zijn. Zo wacht zijn partner al 8 jaar met hun dochter in Groot-Brittannië op zijn komst.

De dienst Vreemdelingenzaken heeft voor hem een terugvlucht gepland naar Addis Abeba op 17 september 2019. Een vrijwilligster van het Burgerplatform voor Vluchtelingen ondersteunt en helpt Tesfay reeds gedurende 6 maanden. Deze steun stelt Tesfay in staat om om te gaan met zijn situatie en er ontstond een vriendschap met de vrijwilligster. “Hij is een goede kerel, met een goed gevoel voor humor en bovenal met plannen voor de toekomst. Hij is meer geworden voor me dan een vriend, hij is een beetje een zoon voor me geworden. Ik wil voor hem een waardig leven, waar iedereen recht op heeft.”

Wat een gesloten en onmenselijk beleid!

Een vrijwilligster van het Burgerplatform voor Vluchtelingen