“Als je wil kan je een uitstalraam vervangen, een gedeukte auto, dat kan je herstellen, maar de rug van een arbeider die vernietigd werd, het lichaam van een mens die wordt gedwongen om terug te gaan werken om nog recht te hebben op sociale steun, zoals ze hebben gedaan met het lichaam van mijn vader – wat ik in mijn laatste boek¹ zeg, dat zijn dingen die je niet kan herstellen.”

Le « J’accuse…! » de l’écrivain français Edouard Louis à l’adresse du gouvernement d’Emmanuel #Macron #ActeXVIII #GiletsJaunes pic.twitter.com/Qk5Iq1jgni

— Nouvo RTS (@Nouvo) 18 maart 2019

“Ik geloof vooral dat deze nieuwe golf van geweld van de kant van de regering komt, die de sociale toelagen verlaagt, die geld geeft aan de rijksten, die reeds zeer rijk zijn, die betogers verminkt. We hebben dat gezien, er woedt vandaag in Frankrijk een mate van politiegeweld die nooit eerder werd bereikt, vernielde ogen, afgerukte handen. Men dwingt de mensen om naar het werk te gaan, men valt werklozen constant lastig.”

“Voor mij is dit geweld niet te vergelijken. Wat de mensen vandaag ‘geweld’ noemen, met de beweging van de gele hesjes, is daar een reactie op. Als ik u zomaar ineens een slag in het gezicht zou geven en u zou daar woedend op reageren, zou men nooit beweren dat er van uw kant sprake is van nieuw geweld. Men zou de vraag stellen: “Waarom heeft Edouard Louis hem aangevallen?”. De vraag die men vandaag dus moet stellen is: “Waarom valt de regering van president Macron de meest zwakken in Frankrijk aan?”

En het groot debat² in dit alles?

“Het is toch vreemd als je hoort spreken over ‘debat’, wanneer men zegt dat president Macron een ‘groot debat’ wilde organiseren, omdat de eisen in feite reeds van bij het begin (van de protesten) klaar en duidelijk zijn. De mensen vragen meer sociale rechtvaardigheid, de mensen vragen meer sociale steunmaatregelen, de mensen vragen betere lonen, waardige leefomstandigheden.”

“Het is alsof al deze mensen via de beweging van de gele hesjes hun eisen hadden geformuleerd en men ze het zwijgen oplegde door hen te zeggen: Ah, maar we gaan een debat organiseren!”. Dit terwijl iedereen zeer goed weet bij wie de fout ligt.”

Wie gaat hier in de fout?

“Wie hier de verantwoordelijken zijn, dat zijn volgens mij zij die de macht hebben. Het is duidelijk dat er fenomenen van sociale reproductie bestaan die zeer krachtig zijn. Die maken dat wie geboren wordt in een arm milieu het zeer zeer moeilijk heeft om daar vandaag uit te geraken en dat de mensen die vandaag de macht hebben om dat te veranderen dat niet doen. Die volgen eerder een logica om de sociale toelagen te verminderen, om de armen nog meer te doen werken, om hen het voedsel uit de mond te rukken.”

“Weet u, toen de regering van Macron besliste 5 euro sociale steun voor de huurtoelage van een woning³ in te trekken, zeiden zijn ministers: “Maar, 5 euro, dat is toch niks”. Hoe kunnen die mensen zo weinig weten over de wereld daarbuiten? Hoe kunnen die zo vervreemd zijn dat ze niet weten dat toen ik nog een kind was⁴ 5 euro twee dagen eten betekende; dat betekende deegwaren kopen en tomatensaus, eten voor twee dagen. Heel dikwijls – en ik zeg dat niet om u aan het wenen te brengen – zag ik rond mij mensen die op het einde van de maand niet meer konden eten. Het is dus toch vreemd dat de mensen die vandaag politiek bedrijven geen enkele binding hebben met de werkelijkheid van dit beleid, met de gevolgen van dit beleid op de lichamen van mensen.”

Vertaald door Lode Vanoost. Voetnoten van de vertaling