Johan Van Eeghem, woordvoerder van de ABVV-bediendenvakbond BBTK, is categoriek: “Het kan zo niet langer, er moeten ‘meer handen aan bed’! Op dit ogenblik worden de woonzorgcentra 18 procent ondergefinancierd voor de taken die ze moeten vervullen, terwijl er meer zorg nodig is, vooral meer gespecialiseerde zorg. Bovendien loopt de loonevolutie in de Vlaamse instellingen achter op de federale. Wat het allemaal nog erger maakt is dat de privé-woonzorgcentra het volle profijt krijgen van de taxshift en wij niet, wat neerkomt op oneerlijke concurrentie.”
Marc Selleslagh, nationaal secretaris van de ACV-bediendenvakbond LBC-NVK treedt hem bij: “Wij hebben een zeer concrete eis aan de volgende Vlaamse regering. Van de huidige verwachten we niets meer. Er moeten 6.000 banen bijkomen in de ouderenzorg. De werkdruk is onhoudbaar geworden, de werkomstandigheden zijn ontoelaatbaar uit de hand gelopen. Vandaag gaan wij aan alle Vlaamse democratische partijen vragen om een resolutie goed te keuren dat een engagement inhoudt voor nieuwe investeringen in de rustoorden. Onze eisen leggen wij vandaag nog voor aan minister Vandeurzen (CD&V, Vlaams minister van welzijn, gezondheid en gezin)”.
Ook Gert Van Hees van het ACLVB deelt de analyse van zijn syndicale collega’s: “Het gaat niet alleen over meer personeel. Het gaat ook over de vorming van nieuwe mensen. Dit is voor de mensen in de ouderenzorg niet meer te doen. De grootste slachtoffers zijn uiteraard de senioren zelf. Onze mensen willen goede zorg leveren, maar kunnen dat niet in deze omstandigheden. Net daarom staan wij vandaag op straat.”
Ook aanwezig op de betoging is Paul Coppelier, voorzitter van de Belgische Federatie voor zorgkundigen (Befezo): “Wij zijn uiteraard volledig solidair met onze collega’s in de ouderenzorg. De Vlaamse overheid doet veel te weinig om de zorgsector aan te prijzen als studiekeuze bij jonge mensen. Er zijn voor die 6.000 geëiste plaatsen gediplomeerden genoeg; maar die gaan veel meer werken in de acute zorgverstrekking, niet in de ouderenzorg. Daar wordt geen campagne voor gevoerd, net wat we juist nodig hebben.”
Heel wat groen, rode en blauwe betogers stappen vol overtuiging mee. De klimaatmarsen hebben hun inspiratie voor catchy slogans blijkbaar gestimuleerd, want naast de officiële banners lopen veel betogers met eigen kartonnen borden met originele slogans (zie foto’s). Van het Centraal Station stappen ze door Brussel tot aan het kabinet van minister Vandeurzen.
Enkele losse getuigenissen: “Ik doe dit bijna twintig jaar en beschouw me nog niet als oud, maar ik kan er niet naast kijken. Ik krijg rugproblemen. De constante stress om alles af te werken begint te knagen.” “Onze oudjes, dat is uw oma en opa, hé, waar wij voor zorgen. Zij zijn het grootste slachtoffer, die voelen zich als een nummer, een geval, geen mens met gevoelens.” “We hebben niet eens tijd om op vragen te antwoorden. Door de tijdsdruk worden dingen vergeten.” “Gewoon op de voorziene tijd stoppen, dat bestaat bij ons niet meer.” “Ik spring overal bij, ook buiten mijn vleugel, ook buiten mijn taken. We moeten wel. Anders geraken we gewoon niet rond.” “Het is heel eenvoudig, we zijn met te weinig mensen en we krijgen te weinig middelen.”
(alle foto’s zijn gemaakt door DeWereldMorgen.be)
https://www.facebook.com/DDMStreamMedia/videos/361232288061737/
