Bron: Pixabay
Opinie, Economie, Politiek, België -

De recepten van Voka, neem ze vooral met veel korrels zout …

Voka, de Vlaamse werkgeversorganisatie, heeft gisteren op haar traditionele nieuwjaarsreceptie, bij monde van gedelegeerd bestuurder Hans Maertens, een opmerkelijk voorstel gelanceerd. Voka wil 100 euro netto extra per maand voor wie minder dan 2.500 euro bruto verdient. Applaus! Want, daar kan toch niemand tegen zijn? Euh, momentje!

dinsdag 8 januari 2019 17:33
Spread the love

100 euro netto, voor wie minder dan 2.500 euro bruto verdient, is een mooi voorstel. Toch? Tip: neem een loep, en leg er het hele voorstel onder. Want, die 100 euro blijkt, na een heel klein beetje extra onderzoek, maar een stukje van de waarheid. Ik ben eerder fan van de volledige waarheid.

Voor de Vlaamse werkgeversorganisatie moet deze extra 100 euro gepaard gaan met een versnelde ‘degressiviteit van de werkloosheidsuitkering’. Dit wil zeggen: met een snelle, drastische vermindering van de uitkering naarmate je langer werkloos bent. Een maatregel die de regering – en ik verwijs naar de beruchte arbeidsdeal – al door de strot duwde van mensen die maar al te graag aan de slag willen.

Voka heeft nog meer ‘lekkers’ in petto. Want de organisatie vindt dat de (Vlaamse) overheid – lees de gemeenschap – het extraatje moet betalen. Niet de werkgevers zelf dus. 

Muyters houdt de boot af

De Vlaamse minister van Werk, Philippe Muyters (N-VA), komt uit een partij die een rechtstreekse lijn heeft met haar vrienden bij Voka. Maar zelfs Muyters ziet het voorstel toch niet zitten. Hij weet niet uit welke hoed de Vlaamse regering 500 miljoen euro zou moeten tevoorschijn toveren, de berekende kostprijs van het voorstel. Dat de werkgevers dit dan zelf betalen! Maar daar wringt het schoentje dus, want de werkgevers hebben helemaal geen zin om in eigen buidel te tasten. Zij vinden bovendien dat ze geen sociale bijdragen moeten betalen, wat zeer kwalijk is voor onze sociale zekerheid en alleen maar zal leiden tot nog meer besparingen.

Het is te gemakkelijk, te kort door de bocht en vooral heel ongelukkig om maatregelen voor te stellen maar de kosten ervan af te wentelen op een ander. Door de invoering van de versnelde afbouw van de werkloosheidsuitkering zullen het eerder de werklozen zelf zijn die zorgen voor de financiering van de 100 euro netto verhoging van het loon. Beste werknemers en mensen op zoek naar werk, laat jullie niet vangen door de leuke verklarinkjes van Voka. 

Een hoger loon voor de laagste inkomens? Volmondig ja! Maar laat dit alstublieft een essentieel onderdeel worden van de nakende onderhandelingen over een nieuwe interprofessioneel akkoord (IPA) tussen werkgevers en werknemers. Bij het minste roepen de werkgevers dat er ‘geen geld is voor een IPA’. Ze doen dat trouwens ook als het economisch goed gaat, zoals nu.

Meer mensen aan het werk

Volgens de meest recente cijfers van de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ) zijn er in een jaar tijd ruim 44.000 jobs bijgekomen. Hierdoor zou 70 procent van de beroepsbevolking tussen 20 en 64 jaar aan de slag zijn. Dat is goed nieuws en het mag gerust nog meer zijn. Want elke mens die zonder werk moet blijven zitten, is er één te veel. 

Voka stelt dat er al geruime tijd een krapte op de arbeidsmarkt is. De leiding van de organisatie denkt dat die krapte nog zal toenemen. De helft van de openstaande vacatures (er is sprake van 50.000) zouden jobs zijn voor laaggeschoolden. De grote hamvraag is natuurlijk wat voor jobs dit zijn, en in welke omstandigheden en met welke loon- en arbeidsvoorwaarden deze laaggeschoolde mensen dan aan het werk zouden zijn? Interimwerk, tijdelijke jobs of superflexibele contracten lijken vandaag de norm. Worden de laaggeschoolden daar beter van? Neen. 

Meer mensen aan het werk? Graag dus, maar wél in volwaardige jobs met vaste contracten, met een degelijk loon en haalbare arbeidsvoorwaarden. Niet voor niets voerden de ACV Jongeren in december 2018 actie omdat veel jongeren (en anderen) niet aan een vast contract geraken!

Concurrentiepositie 

Onze bedrijven zijn exportkampioenen en moeten blijven concurreren met het buitenland, prediken ze bij Voka. “Maar we zitten nog altijd met een loonkostenhandicap van 11 procent tegenover onze buurlanden”, klinkt het. Volgens de Centrale raad voor het bedrijfsleven (CRB) bedraagt het loonkostenverschil, berekend volgens diverse methodes, gemiddeld 6,6 procent. Heel wat minder dan de 11 procent die Voka ons wil doen geloven. Alle truken van de foor zijn goed om het eigen gelijk te prediken, en ook onwaarheden of halve waarheden worden daarbij niet geschuwd.

Beste mensen, als Voka zijn recepten verkondigt, neem die dan vooral met een korrel zout. En vraag jullie af welke addertjes er deze keer weer onder het gras schuilen.

take down
the paywall
steun ons nu!