Onrealistische begroting omwille van asielbeleid?

Onrealistische begroting omwille van asielbeleid?

maandag 31 december 2018 12:50
Spread the love

Op 18 december 2018 laat gewezen staatssecretaris voor asiel en migratie Theo Francken het volgende weten tijdens een radio-interview op Radio 1: “Is deze begroting een realistische begroting? Alvast op asiel niet meer.”  Weeral een polariserende verklaring van de N-VA’er, één van de zovele die hij en zijn partijgenoten al hebben gegeven. Het probleem met dergelijke uitspraken is dat ze vaak onwaar zijn maar vooral dat wanneer de gewone man dit hoort, deze uitspraken voor waar aanneemt. De gewone man gaat er vanuit dat dit klopt, want overal waar men de rechtse partijen aan het woord laat, gaat het over de vluchteling die ons toch zo veel kost. Maar kosten de vluchtelingen ons daadwerkelijk zo veel?

Asielaanvragen




Om te beginnen kijken we eerst naar het aantal asielaanvragen. Wanneer we de cijfers van het CGSV (Commissariaat-Generaal voor de vluchtelingen en Staatlozen) erbij halen, zien we dat er in 2018 een lichte stijging is in het aantal asielaanvragen in vergelijking met 2016 en 2017. Dit zijn de voorlopige cijfers tot en met oktober 2018. Het merendeel van deze vluchtelingen +- 60% komt uit conflictgebieden zoals Syrië, Irak en Afghanistan. Wat opvalt is een grote daling qua aanvragen na de grote vluchtelingenstroom van 2015.

In 2017 waren er 19.688 asielaanvragen waarvan er maar 9.931 (13.833 personen) erkend werden als vluchteling of dus positief bevonden zijn. Dit komt neer op 50,7 procent van alle asielaanvragen dat jaar. Wanneer men dan zegt dat België overspoeld wordt door vluchtelingen, die ons handenvol geld kosten aan leeflonen, huisvesting et cetera, moeten we dit toch met een korreltje zout nemen. Enkel erkende vluchtelingen hebben recht op hulp uit ons sociale zekerheidsstelsel. Van alle aanvragen werden maar 13.833 personen erkend als vluchteling!  Om dit cijfer beter te kunnen begrijpen, halen we de volledige migratie en emigratie cijfers van België er even bij.

Migratie en emigratie in België




In 2017 zijn er 163.918 personen naar België geïmmigreerd. 119.382 personen kozen ervoor om België te verlaten. Dit komt neer op een bevolkingsaangroei van 44.536 personen door middel van migratie. Nu halen we even het cijfer van daarnet terug, namelijk 13.833 personen met een positieve asielaanvraag (erkende vluchtelingen) in 2017. Dit komt neer op 8,4 procent van het totaal aantal personen (163.918) die zich in België via migratie hebben gehuisvestigd in 2017. In 2016 bedroeg het aantal asielzoekers slechts 0,36 procent van de totale bevolking! Dit lijkt toch niet op de grote overrompeling waar men binnen de rechtse kringen over spreekt.

Bovenstaande grafiek maakt ook duidelijk dat het migratiesaldo (het verschil tussen immigratie en emigratie) vanaf 2009 een serieuze daling heeft meegemaakt en dat het vanaf 2012 stabiel blijft. Er is dus geen sprake van een grote overrompeling, maar eerder een bescheiden toename van mensen die bijdragen aan onze multiculturele samenleving.

Kostprijs vluchtelingenbeleid

Hoog tijd om terug te komen op de uitspraak van gewezen staatssecretaris Francken in verband met de begroting. We halen de cijfers van de federale en Vlaamse overheid er even bij. De federale overheid heeft in 2017 225 miljard euro ontvangen en 229 miljard euro uitgegeven (Bron Nationale Bank van België). De Vlaamse overheid ontving in 2017 41,8 miljard euro inkomsten en heeft 40,19 euro miljard uitgegeven (Bron Vlaamse Overheid).

Als we deze gegevens bekijken, concluderen we dat België een welvarend land is. De welvaart in België lag in 2017 12 procent hoger dan het Europese gemiddelde (Bron Belga). We laten landen zoals Nederland, Frankrijk en Zweden achter ons. Enkel Luxemburg, Duitsland, Oostenrijk, Denemarken en Groot-Brittannië zijn op Europees vlak welvarender. Van dergelijk welvarend land verwachten we toch dat ze vluchtelingen op een deftige manier kunnen opvangen, zonder dat dit de begroting in gevaar brengt, zoals de gewezen staatssecretaris heeft beweerd.

Volgens het Internationaal Monetair Fonds bedroeg de totale kost voor vluchtelingen in 2015 0,09 procent van het BBP van België.  Wanneer we terugkijken naar de grafiek omtrent asielaanvragen, zien we dat er in 2015 meer dan 35.000 aanvragen waren en in 2018 net iets boven de 20.000. De kostprijs voor het opvangen van de vluchtelingen ligt in 2018 dan ook lager dan in 2015, aangezien het minder mensen in aantal zijn.

Een opvangplaats voor een vluchteling ligt gemiddeld tussen de 50 en 74 euro per dag. Alles inbegrepen geeft de FOD justitie aan dat het om en bij de 140,89 euro per dag (alle kosten inbegrepen) kost om 1 vluchteling op te vangen. Om dit nog beter te kunnen vergelijken, haal ik de volgende uitspraak van 11.11.11 er even bij: “Vluchtelingen krijgen slechts 0,1% van de totale som van de kinderbijslag in België”. De gemiddelde verblijfsduur van een vluchteling in België ligt tussen de 9 en 12 maanden. De kostprijs is dus geen blijvende kost en zal na verloop van tijd afnemen.

Extra inspanningen

Verder spreken de OESO en de Nationale Bank van België zich positief uit over migratie. Uiteindelijk dragen deze mensen bij aan de economie en zullen ze tegen 2020 evenveel inkomsten als uitgaven creëren. Echter is er één groot struikelblok en dat is met name de participatie van de migranten van buiten de EU op onze arbeidsmarkt. België is de op één na slechtste leerling wanneer het aankomt op participatie. Slechts 40,5 procent van de niet-Europese immigranten tussen 20 en 64 jaar werkt. Dit toont aan dat het inzetten op scholing en een degelijke opvang voor deze mensen van uitermate groot belang is. Als dit goed gedaan wordt, dan zullen ze uiteindelijk meedraaien in onze economie en helpen om de vergrijzing op te vangen waardoor onze pensioenen betaalbaar blijven.

Wanneer de vluchtelingen hier toekomen, zullen wij als België, inderdaad wat inspanning moeten doen. We zullen ze onderdak, voeding en eventueel een leefloon aanbieden (als ze erkend worden als vluchteling). Bijkomende middelen zoals voedsel, tenten, extra accommodatie en personeel hebben in 2015: 134 miljoen, in 2016: 608 miljoen en in 2017: 304 miljoen euro gekost. Maar is dat dan zo slecht of niet te begrijpen?

In 2017 bedroeg de uitgaven aan leeflonen voor erkende vluchtelingen 200 miljoen euro. 200 miljoen euro op een Belgische begroting van 225 miljard euro! Een grote misvatting die leeft onder de bevolking is het feit dat elke vluchteling een leefloon zou krijgen. Dit is onwaar, enkel de erkende vluchtelingen kunnen aanspraak maken op een leefloon. De Belgische staatskas gaat hier niet door leeg worden gezogen.

De impact van de immigratie op de overheidsfinanciën is te verwaarlozen. De Belgische staat krijgt van Europa de ruimte om de begroting aan te passen zonder te moeten saneren om de vluchtelingen op te vangen en te helpen. Hoe kan het dan dat de begroting, aldus Theo Francken, niet meer realistisch is? De Nationale Bank van België stelt duidelijk dat ondanks de kosten die aan het opvangen van vluchtelingen verbonden zijn, de begroting op middellange termijn en bij ongewijzigd beleid terug zal keren naar een evenwicht.

Conclusie

De conclusie van het hele debat is dat België voldoende middelen heeft om de huidige stroom van vluchtelingen op te vangen. De vluchtelingen kosten ons geen pakken met geld zoals de rechtse partijen ons doen geloven. Met een positieve aanpak kunnen de vluchtelingen juist bijdragen tot onze welvaart. Maar dan dienen wij als België meer inspanningen te doen. Wij moeten deze mensen goed opvangen, zorgen voor een degelijke taalopleiding, eventueel bijscholen. Zodat ze aan hun eigen toekomst kunnen werken en ingeschakeld worden op de Belgische arbeidsmarkt. Uiteindelijk zullen ze dan zelf voor welvaart zorgen wat ons allemaal ten goede komt!

take down
the paywall
steun ons nu!