Het was kleurrijk, het was feestelijk en het was vastberaden. Mensen die uit de metro stapten langs het traject en opgezogen werden door de menigte kregen een gelukzalige blik in de ogen. Hier gebeurde iets.
75.000 mensen die op straat komen is ook niet min. Het was al geleden van de betoging tegen de oorlog in Irak – 15 februari 2003 – dat zoveel mensen samen manifesteerden op een weekenddag.
Heel veel mensen droegen zelfgemaakte bordjes mee. Al die slogans vertellen het verhaal van een generatie die het beu is dat de politiek blijft talmen. Met al die creatieve leuzes samen zou je een boek kunnen schrijven, maar één boodschap overheerste toch: niet het klimaat moet veranderen, maar het systeem waarin we leven.
Wie op straat komt tegen de dure brandstofprijzen die een gat in het gezinsbudget slaan, zou zich hier zeker thuis gevoeld hebben. Deze betogers richtten zich niet op kleine maatregelen, maar vragen een rechtvaardig klimaatbeleid.
Maandag begint in Polen de 24ste klimaattop van de VN. “Drie jaar na de ondertekening van het Akkoord van Parijs, moeten de ronkende beloften nog steeds worden omgezet in daden”, zeiden de Klimaatcoalitie en Climate Express, de organisatoren van deze betoging vooraf.
“Vandaag hebben we geschiedenis geschreven” zegt Charlotte Scheerens van Climate Express. “75.000 mensen kwamen op straat voor het klimaat. Dit was de grootste klimaatmars ooit. Het is duidelijk: er is een ongelooflijk draagvlak voor een ambitieus klimaatbeleid. Dit is een signaal dat niet meer te negeren valt. We willen van onze politici nooit meer horen dat het niet mogelijk is, dat ze meer tijd nodig hebben. 75.000 Belgen hebben genoeg van beloftes, nu is het tijd voor actie.”
“Op de eerste dag van de internationale klimaattop in Polen geven 75.000 burgers onze politici een krachtig mandaat. We eisen meer ambitie op het Europese en internationale toneel”, zegt Dave van Meel, vicevoorzitter van de Klimaatcoalitie. “Maar ook in eigen land is politieke daadkracht nodig. We wachten al sinds 2012 op een nationaal klimaatplan, dat het beleid stuurt op korte én op lange termijn. In dat beleid moet iedereen mee kunnen. Ook de werknemers uit bedreigde sectoren en mensen uit het Zuiden.”
