De Hondurese president Juan Orlando Hernández heeft echter zijn eigen versie klaar. Volgens hem zit er een politiek spel achter en hij kijkt in de richting van Mel Zelaya. Deze begon zijn ambtstermijn van president van het land begin januari 2006. Half juni 2009 werd hij door een staatsgreep afgezet en kwam een niet verkozen regering aan de macht. Ook de huidige regering van Orlando Hernández kwam met fraude aan de macht. Sindsdien hebben de regeringen zich volledig naar de orders van de VS geschikt. En de Amerikaanse regering houdt de hand boven het hoofd van de Hondurese machthebbers. President Juan Orlando Hernández beticht er nu Mel Zelaya van samen met de Venezolaanse president Nicolás Maduro het brein te zijn achter deze massale exodus. Hun bedoeling zou zijn om de regering van Donald Trump te destabiliseren.    

Opgeblazen zendmast

Maar er gaan andere meer geloofwaardige stemmen op. Sinds 1956 opereert de privé-zender Radio Progreso onder leiding van de ‘Jezuïeten van Centraal Amerika.’ Hij is gevestigd in de hoofdstad Tegucigalpa. De zender komt op voor de mensenrechten in het land en verdedigt de zaak van de arme bevolking. De radio trok meteen van leer tegen de staatsgreep van 2009. Daarop sloten de militairen tijdelijk de zender. Sindsdien heeft het personeel van de radiozender af te rekenen met regelmatige bedreigingen. Op 10 december vorig jaar werd de zendmast clandestien neergehaald. Die werd kort daarop weer opgebouwd met giften van overal ter wereld. Enkele dagen geleden lanceerde de equipe van de radio een belangrijke boodschap naar aanleiding van de karavaan die het land massaal verliet.

De radiozender stelt zich de vraag: waarom trekken ze eruit? Ze gaan weg omdat er niet te leven valt in een land waar het heersend geweld deels afkomstig is van de Nationale Politie, de militaire politie en het leger, in sommige gevallen met de georganiseerde misdaad als medeplichtige. Dit bevestigt de Inter-Amerikaanse Commissie voor de Mensenrechten met zoveel woorden.

Ze vertrekken omdat het niet te doen is om te leven in een land waar geen plaats is voor mensen die hun opinies in alle vrijheid willen uiten. Als ze het toch doen, botsen ze tegen de macht van het repressief apparaat van de staat. Zo staat te lezen in Amnesty International.

Ze trekken eruit omdat er niet te leven valt in het land waar verdedigers van het algemeen welzijn meer gevaar lopen dan gelijk waar ter wereld. In die context bevestigt Global Witness dat sinds 2010 meer dan 120 personen vermoord werden, alleen maar omdat ze de verdediging van het leven op zich namen. Global Witness is een internationale ngo met zetels in Londen en Washington. De organisatie streeft ernaar de gevolgen van de uitbating van natuurlijke rijkdommen zoals conflicten, armoede, corruptie en schending van de mensenrechten tegen te gaan.

Ze gaan weg omdat het niet leefbaar is in een land met een halfslachtig regime. Volgens de ‘Index van de Democratie’ van de inlichtingendienst van het Brits liberaal magazine The Economist zijn de verkiezingen niet vrij noch rechtvaardig, is de corruptie alom tegenwoordig, is de rechtsstaat zwak en is het Justitieapparaat niet onafhankelijk.

Ze vertrekken omdat het niet te doen is om te leven in een land met zwakke instellingen, waar geen respect bestaat voor de wettelijkheid. Dat besluit ‘Proyecto de Justicia Global,’ dat zich inzet om overal ter wereld de rechtsstaat te promoten.

Ze gaan weg uit een land waar de corruptie niet teruggedrongen is, maar op schaamteloze wijze alsmaar verergert. Zo zegt ‘Transparencia Internacional,’ een internationale niet-gouvernementele organisatie, die meer dan honderd afdelingen telt, overal ter wereld.

Ze gaan er vandoor omdat ze niet kunnen leven in een land waar de staat op weg is een mislukte staat te worden. Dezen die regeren kunnen immers niet rekenen op enige legitimiteit. De corruptie en de misdaad scheren hoge toppen en de regering is niet bekwaam om de bevolking de elementaire basisdiensten aan te bieden. 

Ze gaan weg omdat het leven niet mogelijk is in een land waar de mensenrechten onder zware druk staan. Volgens het Hoog Commissariaat van de VN gaat de situatie van de mensenrechten er sterk op achteruit. En de regering kiest voor de repressie in plaats van de dialoog, volgens de Inter-Amerikaanse Commissie van de Mensenrechten. 

Land is niet meer van iedereen

Radiozender Progreso voegt er zijn opinie aan toe. Ze stappen op omdat het land niet meer van iedereen is. Het land is verveld tot een militaire politiestaat, die de belangen van een aantal verraders beschermt ten nadele van de waardigheid van de rest van de Hondurezen. Wij die nog reden vinden om te blijven moeten ons verenigen om het land te redden van de bende dieven die ons veroordelen tot de armoede en het geweld.