Als indianen op oorlogspad

In het ochtendprogramma van Radio 1 op maandag 22/10 om 7.45u werd Groen-voorzitster Meyrem Almaci bevraagd over de hangende coalitiekwesties in Antwerpen, Gent en Oostende.

Daarbij viel me alweer op hoe journalisten op zoek zijn naar trofeeën om op hun totempaal te spietsen.

Als geslepen vossen ondervragen ze in een hels tempo politici en andere tenoren die in de focus staan.

Het spel der ego’s

Niet langer het zoeken naar de kern van de thematiek staat centraal! 

Veeleer pogen ze de ondervraagde te strikken, haar of hem tot grensoverschrijding te bewegen.

Zo kunnen ze dan als fiere ego’s naar buiten treden en uitpakken met een “gevaarlijke” bewering van de betrokkene.

Zie je wel, bazuinen ze dan met veel poeha uit, wat die stommeling heeft uitgekraamd!

En wij, handige ondervragers hebben hem of haar zo in de val kunnen lokken!

Waarom dit hels tempo? Waarom dat zoeken naar een scalp?

Is het informeren van de bevolking bijzaak geworden?

Gaat het actueel om de pure economische meerwaarde voor het persorgaan?

Is dit duivels spel gericht op het strelen van het eigen ego van de reporter?

De show staat centraal

Als burger meen ik dat – ja, ook die ochtendberichten – best (weer) wat educatieve/informatieve waarde mogen krijgen!

Waarom niet peilen naar wat de betrokken politicus inhoudelijk nastreeft?

En waarom een mogelijke coalitiegenoot precies zoveel argwaan opwekt?

Strategische spelletjes zijn er al genoeg! Gissingen zonder basis ook!

Vele mensen walgen van de show die enkel bepaalde tenoren en mediakanalen macht geven!

Wij, burgers, wachten op journalisten én machtshebbers die nog bekommerd zijn om een gemeenschap die diepe verbondenheid uitstraalt en echte toekomst bevordert.

Zoek dus toch niet zo gedreven naar een scalp maar vraag liever – in deze casus over Groen en N-VA – of Bart De Wever aanstootgevend is omdat hij 2 petjes opheeft. Hij boezemt argwaan in doordat hij enerzijds optreedt als bekommerde burgervader van Antwerpen en anderzijds verwarring zaait als voorzitter van N-VA.

Als Vlaming zal ik pas echt een klaar(der) beeld krijgen en me positief kunnen engageren als de gesproken pers stopt met trofeeën te verzamelen maar getuigt van de moed om mij degelijk en scherpzinnig te informeren!