Tijdens zijn werk als nucleair technicus kreeg hij de gelegenheid om in het geheim foto’s te maken van de kernwapenfabriek. In Israël kreeg hij daarvoor 18 jaar gevangenisstraf (waarvan 11 in isolatie) voor spionage en verraad. Het was de latere Nobelprijs-winnaar Shimon Peres die de opdracht tot de ontvoering gaf. Shimon Peres was ook de vader van het Israëlisch kernwapenprogramma. Sinds zijn vrijlating mag Vanunu nog steeds het land niet uit en zijn allerlei beperkingen op zijn vrijheid opgelegd. Tot vandaag. Israël is een kernwapenmacht die nooit het non-proliferatieverdrag – dat de verspreiding van kernwapens moet tegengaan – heeft getekend. Zelden zijn de stemmen die Israël daarvoor op het matje roepen.
Even het contrast. Al jaren voert Israël hardnekkig campagne tegen een onbewezen Iraans kernwapenprogramma. Afgelopen week fulmineerde de Israëlische premier Netanyahu voor de AV van de VN tegen een volgens hem te laks Europa omdat het weigert mee te stappen met het sanctieregime van de VS. Met zijn gekende zin voor dramatiek, toonde hij een foto met de bewering dat het om een nucleaire faciliteit ging van een geheim Iraans kernwapenprogramma. Het akkoord met Iran zorgde er nochtans net voor dat de Iraanse kernwapenproductie ontmanteld werd.
Probleem is dat zijn collega’s en de pers, elke keer Netanyahu het heeft over Iran, nalaten om te benadrukken dat er maar één land is – Israël – dat in het Midden-Oosten effectief over kernwapens beschikt: een modern arsenaal van 100 tot 200 massavernietigingswapens op een triade van dragers (zee, lucht en grond). Israël krijgt daarover 0,0 internationale tegenwind. Integendeel. Onder Obama is de militaire steun aan Israël nog opgetrokken tot bijna 4 miljard dollar jaarlijks! Israëlische wapenbedrijven kunnen ook probleemloos meegenieten van subsidies aan Europese programma’s voor onderzoek en ontwikkeling (Horzion 2020). Israël zit al jaren in de top 10 van de landen die grof geld verdienen aan de wapenhandel. Er zijn al voor heel wat minder VN- of Europese wapenhandelembargo’s uitgesproken.
Israël heeft de VS als machtige bondgenoot en kan genieten van onvoorwaardelijke steun, waardoor het zich zowat alles kan permitteren. En ook de EU hoedt er zich voor om Israël harder aan te pakken voor zijn talloze schendingen van het internationaal recht en het plegen van oorlogsmisdaden. Sinds 30 maart 2018 – het begin van de ‘Grote Terugkeermarsen’ – zijn er al 203 Palestijnse doden gevallen als gevolg van een brutaal Israëlisch militair optreden, van wie 151 vermoord zijn door Israëlische sluipschutters. De wereld hult zich – ook hier – in stilzwijgen. Hoewel de ras voortschrijdende Israëlische kolonisatie een Palestijnse staat – waar de EU lippendienst aan pleegt – de facto onmogelijk dreigt te maken, ziet niemand het zitten om Israël daarvoor te sanctioneren.
Volgend jaar zullen we allemaal kunnen meegenieten van het Eurosongfestival. Dat vindt in Israël plaats. Uiteraard zal Israël het gebeuren aangrijpen om het imago op te poetsen van de ‘enige democratie’ in het Midden-Oosten.
