Het is tijd geworden om hardere taal te gebruiken, dan deze die we gewend zijn!
De historische zomerzwendel van de regering Michel wekt blijkbaar heel wat commotie op. De mening van menig journalist, economist en experts in allerlei toepasselijke domeinen roepen de banvloek van een nochtans liberaal premier op. In de krant de tijd van 28 juli 2018 is hij blijkbaar niet in staat zijn frustratie onder stoelen of banken te steken. Ik bij het lezen ervan ook niet!
Als ik de voorbije vier jaar onder de indruk had moeten zijn,
had ik wel een andere job gekozen.
Premier Michel in de krant De Tijd van 28 juli 2018
De premier wil blijkbaar de indruk wekken dat de kritiek op zijn zomerzwendel van hem afdruipt als van een natte eend. Al wie kritiek heeft op deze zomerzwendel van zijn regering wordt afgedaan als pseudospecialist of iemand die de expertise mist zich in te laten met zijn beleid. Hij laat in dit interview optekenen dat deze kritiek zijn koude kleren niet raakt. Doorgaans wordt een houding als deze toegeschreven aan tijdloze dictators of narcisten. Wie alleen zichzelf mooi vind is niet geïnteresseerd in de gevoelservaring van de andere. Vandaag krijg je voor deze houding binnen elitaire kringen de titel ‘captain of industry’. toegekend. In een psychiatrische instelling wordt je met dit soort opmerkingen gewoon sterk in het oog gehouden. Perceptie dus én merkwaardig dat onze media dit verschil niet meer wil optekenen.
Veel commentatoren missen de expertise
om het belang van dit akkoord te kunnen inschatten.
Premier Michel in de krant De Tijd van 28 juli 2018
Nu ben ik als burger uiteraard één van die commentatoren en het moet gezegd, ik mis de expertise om de waarheid te ontkennen. Ik heb geen mediatraining gehad waarin mij wordt uitgelegd hoe ik lastige vragen moet ontwijken, hoe ik van onderwerp moet veranderen zonder dat iemand het merkt en hoe ik wanneer het te heet aan mijn schenen wordt met onmiddellijke ingang de andere moet onderbreken zodat er slechts ruis aan het oor van de luisteraar overblijft.
Ik moet vaststellen dat premier Michel zich expert noemt,
in het domein waarin ik dagelijks vertoef.
Maar erger dan dat moet ik vaststellen dat premier Michel zich expert noemt in het domein waarin ik dagdagelijks vertoef en waarin hij nog niet in heel zijn menselijk bestaan zijn natte teen heeft laten zien. Als Belgisch staatsburger, woonachtig in een weliswaar aangename arbeidersbuurt mag ik regelmatig proeven van de resultaten die deze en voorgaande regeringen ons reeds hebben gebracht. Aan de hand van deze resultaten is het dan ook duidelijk geworden dat het tijd is om hardere taal te gebruiken dan deze die we gewend zijn. Bij deze:
Verplicht om te klussen premier Michel?
Fuck you!
In voorgaande blog gaf ik reeds aan dat dezen die doorgaans in de werkloosheid terechtkomen mensen zijn die van bij aanvang van hun carriere reeds hebben bijgedragen aan de sociale zekerheid. De sociale zekerheid is immers een uitgesteld loon. Niets meer maar ook niets minder. U leest het er maar op na maar om het verhaal hier kort te houden, U heeft reeds bijgedragen tot de werkloosheidsvergoeding die u vandaag ontvangt. U hoeft daar dus geen prestatie meer voor te leveren. Ons sociaal zekerheidsmechanisme is precies om die reden opgezet.
Er is een groot verschil tussen wat de mensen mij vertellen
en de kritiek die ik in de kranten lees.
Premier Michel in de krant De Tijd van 28 juli 2018
Premier Michel heeft andermaal gelijk, de mensen in zijn omgeving zijn niet zo onmiddellijk de mensen die in armoede leven of onder zijn beleid te lijden hebben. Het is dus hoogst waarschijnlijk dat de kritiek in de kranten verschilt van wat de elite hem te vertellen heeft. Zoals ik reeds zei, geen natte teen van hem die ooit in een volksbuurt heeft vertoefd.
De vakbonden hebben er vanaf dag één voor gekozen
om de regering als vijand te beschouwen.
Premier Michel in de krant De Tijd van 28 juli 2018
En weeral heeft de premier gelijk. Premier Michel is inderdaad, samen met de andere meerderheidspartijen de vijand van de vakbond. Dat heeft de vakbond goed gezien.
En nog meer gelijk valt hem te beurt. De bevolking heeft hem via het systeem van verkiezingen gebracht waar hij nu is, in de Wetstraat. Waar Michel in de fout gaat uiteraard is dat hij hieruit concludeert dat hij niet meer hoeft te luisteren naar de dorpsstraat de dag nà de verkiezingen.
Een democratie bestaat uit meer dan alleen maar de verkiezingsdag. Ook daarna dien je aandacht te hebben voor de onderbuik. Wie dat niet doet vergist zich in het systeem en dient zoals gezegd sterk in het oog te worden gehouden.
Een regering van economische welvaart mag niet vergeten dat alleen mensen kunnen wel varen. Neem de mens weg en de vaart is eruit.
Oppassen Michel, het zou wel eens ernstig verkeerd kunnen lopen met uw expertise.
Geloof me, de jobs, jobs, jobs die u in uw gedachten heeft betekenen voorlopig, althans daar waar ik mijn natte teen neerplant, alleen maar armoede, armoede, en meer armoede.
Moeten Burgemeesters, schepenen en OCMW-voorzitters binnenkort bijklussen?
Zoals ik reeds aangaf in mijn blog ‘Een historische zomerzwendel’ bestaat er dus voor burgemeesters, schepenen en OCMW-voorzitters die naast hun mandaat geen job hebben een regeling waardoor deze bovenop hun wedde een werkloosheids-vergoeding uit de OCMW- of gemeentekas kunnen ontvangen. Het lijkt mij evident dat ook dit soort achterpoort initiatieven onder het zomerakkoord valt waarbij langdurig werklozen kunnen verplicht worden een gemeenschapsdienst op zich te nemen.
Meer nog, Vlaanderen heeft reeds iets gelijkaardigs onder de noemer ‘wijkwerk’. Waar wacht minister Muyters op om deze politici naast hun mandaat te laten bijklussen bij de gemeentelijke groendienst of door het helpen sorteren van boeken in de bibliotheek. De echte groene vingers mogen ook bij mensen thuis het gras afrijden. En, niet onbelangrijk, weeral krijgen ze hiervoor een vergoeding van maar liefst 4.10 EUR per uur bovenop hun werkloosheidsuitkering! Wedden dat ze staan te springen!
Photo: www.mainsales.nl
