Vakbondsactivist Jorge Acosta neemt het in Ecuador op voor de bananenarbeiders. De overheid en bedrijven doen er alles aan om zijn organisatie klein te houden. Deze week bezoekt hij België op zoek naar solidariteit.

Jorge komt als vakbondsleider op voor de arbeiders op de grote bananenplantages en in de bananenbedrijven. Mensenrechtenschendingen zoals hongerlonen, onbetaalde overuren en seksueel geweld zijn er schering en inslag. Sproeivliegtuigjes met pesticiden treffen er niet alleen de arbeiders op de plantages, maar hun volledige leefomgeving. Bovendien zijn de arbeiders niet aangesloten bij de sociale zekerheid en kunnen ze nergens terecht in geval van ziekte.

De Ecuadoraanse wet laat de uitbuiting toe. Wie zich verenigt in een vakbond wordt vervolgd. Arbeiders die opkomen voor hun rechten dreigen op een zwarte lijst terecht te komen. Eenmaal je op die geheime lijst staat vind je in geen enkele plantage nog een job. Zo is het moeilijk voor zijn vakbondsorganisatie ASTAC om te groeien en meer gewicht in de schaal te werpen.

De Ecuadoraanse staat erkent bovendien zijn vereniging niet als vakbond. Voor de bedrijven bestaat ASTAC niet. Nog steeds strijdt Jorge voor bestaansrecht.

Als vereniging kan ASTAC op nationaal niveau de mensenrechtenschendingen wel aanklagen, maar lokaal kan de organisatie niet handelen als spreekbuis van de bananenarbeiders. Als de vakbond niet met de bananenbedrijven rond de tafel kan zitten als volwaardige partner, hoe kan Jorge dan ooit de arbeidsomstandigheden verbeteren?

Jorge biedt weerwerk

Jorge biedt niet alleen weerwerk tegen mensenrechtenschendingen op de bananenplantages. Hij biedt ook weerwerk tegen de continue druk op zijn organisatie.

De band met internationale organisaties zoals vakbonden en ngo’s is zijn grootste sterkte. Zijn organisatie is actief in de belangrijkste economische sector van Ecuador. De Europese afzetmarkt is dan ook cruciaal voor de bananenbedrijven. Daardoor zijn ze vatbaar voor Duitse, Franse of Belgische druk. Internationale solidariteit is dus essentieel. Het gevoel dat de arbeiders er niet voor alleen staan geeft hen de kracht die ze nodig hebben.

Via internationale campagnes klaagt hij het onrecht tegen bananenarbeiders en zijn organisatie aan. In 2016 zocht Jorge in België de steun van verschillende Europese en Belgische politici. Hij legde klacht neer tegen de Ecuadoraanse overheid bij de Internationale Arbeidsorganisatie om ASTAC te erkennen en in maart sprak Jorge live vanuit Ecuador in het Waals parlement.

Ook in juni is hij in Europa om de onderdrukking van zijn organisatie aan te kaarten. In Duitsland voerde hij acties voor eerlijk fruit in de supermarkten, zij bepalen namelijk de prijzen van bananen. Ze spelen fruitproducenten en transportbedrijven tegen elkaar uit, waardoor de druk op arbeidsrechten toeneemt.

In België bezocht hij samen met vakbond ABVV BTB de Belgian New Fruit Wharf, het grootste bananenverdeelcentrum van de Benelux. Daar zag hij hoe de bananen die zijn vrienden in Ecuador plukten over Europa verdeeld worden. “Achter elk van deze dozen, schuilt een verhaal van verdriet”, bewoog hij de aanwezigen. Later deze week staan afspraken bij Europese politici en nationale en internationale vakbonden en middenveldorganisaties op het programma.

Laat een solidariteitsboodschap achter voor Jorge: klik hier