Stel U de volgende toekomst voor: een neoliberaal afbraakbeleid privatiseerde de vorige decennia tal van sleutelsectoren in naam van ‘een betere toekomst’: de post, de spoorwegen, zorg, watervoorziening, etc., het stond allemaal voor een prikje in de uitverkoop.
Sommige aandeelhouders zijn er daardoor inderdaad flink op vooruit gegaan. Het verzet door vakbonden en burgers werd door middel van repressie via justitie en oproerpolitie systematisch achteruit geslagen. Met dank aan Thatcher, Blair en co.
Ondertussen ondervindt een breed publiek dagelijks dat de kost van de dienstverlening flink steeg en de kwaliteit een neerwaartse spiraal maakte. Private bedrijven die bijvoorbeeld de watervoorziening in handen hebben, zijn onmisbaar en gaan door corrupt management voortdurend failliet om nog eens langs de kassa te gaan.
Actiegroepen blijven fervent protesteren tegen een beleid dat deze falende private dienstverlening ‘redt’ met subsidiegeld zonder garanties af te dwingen voor een betere dienstverlening zodat studenten, ouderen en minder kapitaalkrachtigen uit de boot vallen.
Dat is het verhaal van het Verenigd Koninkrijk. Maar heel wat volk is er hoopvol. Want toen je een paar jaar geleden opkwam voor een democratische organisatie van zorg, onderwijs, spoor of cultuur voor en door de mensen, botste je nog op een muur van fatalisme.
Het terug in publieke handen nemen van de publieke dienstverlening is een idee dat vandaag aan een comeback bezig is. Mede dankzij de socialist Jeremy Corbyn die het tot een speerpunt maakt in het programma van Labour.
Activiste Cat Hobbs, oprichtster van het campagneplatform We Own It, maakte het allemaal vanop de eerste rij mee en kwam haar verhaal vertellen op een gelijknamig symposium in Vooruit. Hierbij enige highlights en het integrale videoverslag.
Gelukkig leven wij in een land waar we de publieke dienstverlening nog grotendeels in publieke handen hebben. Beter voorkomen dan genezen, zeg maar. Maar dan moeten we wel alert zijn en ons verenigen.
Want ook bij ons bereidt het rechtse beleid koppig tegen beter weten in een uitverkoop van de dienstverlening voor: Belfius, De Post, NMBS, … Omdat het kan. Omdat ze denken ermee weg te kunnen geraken. Omdat ze denken dat het neoliberalisme werkt.
Of omdat ze bevriende zakenlui van VOKA en VBO goeie deals beloofd hebben waarvoor ze als gedienstig politiek personeel beloond zullen worden en vroeg of laat zelf wel een graantje kunnen meepikken? Wat zal de toekomst bij ons brengen? Dat beslissen we zelf mee.
Robrecht Vanderbeeken is filosoof, auteur van Buy Buy Art. De vermarkting van kunst en cultuur (EPO, 2015) en vakbondsverantwoordelijke voor ACOD Cultuur.