Het is vandaag precies drie maanden geleden dat de politie binnenviel bij de artistieke organisatie Globe Aroma in Brussel en 7 mensen hardhandig oppakte. Twee van hen, vakbondsmilitant Mounir Tahri en kunstenaar Jyed Cheikhe, zitten nog altijd achter de tralies.

De vakbonden blijven ijveren voor hun vrijlating. Ze voelen zich gesterkt door de recente uitspraak van de arbeidsrechtbank. Die veroordeelde de bedrijven die Mounir Tahri in dienst namen, maar hem nooit een echt arbeidscontract aanboden. Beide bedrijven worden verplicht om tienduizenden euro achterstallige lonen en sociale bijdragen te betalen voor de jaren dat Mounir voor hen werkte. Het levert ook de schatkist een flinke som geld op.

Tussen 2008 en 2012 werkte Mounir Tahri voor twee onderaannemingen uit de schoonmaaksector voor de Anderlechtse Haard. “Hij diende in 2009 een regularisatiedossier in. Twee jaar later kreeg hij een positief antwoord van de Dienst Vreemdelingenzaken. Zijn werkgevers moesten enkel nog een aanvraag voor een werkvergunning indienen. Maar die lieten dat na. De rechtbank oordeelde dat hij wel degelijk voor hen werkte en legde hen op om alle achterstallige lonen en ontslagvergoedingen te betalen”, zegt Vincent Lurquin, de advocaat van Tahri.

Mocht Tahri ondertussen al uitgewezen zijn, dan had de arbeidsrechtbank deze uitspraak niet gedaan, benadrukt Lurquin. “De overheid geeft daardoor amnestie aan uitbuiters”, aldus de advocaat.

“Achter elke persoon zonder papieren zit een verhaal van miserie. Zonder papieren zijn betekent niet zonder naam zijn. Ze heten Mounir of Jiyed of vele andere namen. Ze zijn in de eerste plaats slachtoffer”, zegt Robert Vertenueil die in juni voorzitter wordt van het ABVV.

Malafide werkgever

“Mounir werd zoals zoveel anderen het slachtoffer van een malafide werkgever. Hij werd uitgebuit, maar in plaats van de uitbuiter aan te pakken, wordt het slachtoffer bedreigd met uitwijzing. De groep malafide werkgevers blijft lachend aan de kant staan. Mounir is bij het ACV een delegee van deze bijzonder kwetsbare groep werknemers. Door hem op te pakken, viseert de overheid niet de uitbuiting, maar wel de woordvoerder van deze kwetsbare groep”, zegt Koen Meesters van het ACV.

In die drie maanden dat de twee opgesloten zitten, ondernam de overheid zo goed als niets. Lurquin: “Er werd enkel een brief gericht aan de betrokken ambassades. Op 16 mei gaan we nogmaals de vrijlating vragen voor de raadkamer. Zo’n gesloten centrum is erger dan een gevangenis. Wie opgesloten wordt in een gevangenis heeft nog een paar rechten. Het is uitgesloten dat iemand drie maanden vastgehouden wordt zonder dat de onderzoeksrechter ook maar iets doet om de opsluiting te verantwoorden.”

“Ik stoor mij aan de banalisering van die opsluiting. Wij dringen aan op antwoorden. Waarom werd een fiscale controle misbruikt om mensen te arresteren? We hebben zelfs een brief gestuurd naar premier Michel. Hij acht ons niet eens een reactie waardig”, zegt Robert Vertenueil.

De vakbonden vragen de stopzetting van de criminalisering van mensen zonder papieren. Vertenueil verwijst naar de ophef rond een fietser die aangereden werd door een bus van de MIVB. De advocaten van de Brusselse vervoersmaatschappij redeneren dat de buschauffeur niets te verwijten valt. “Deze man heeft geen correcte verblijfsvergunning en mocht dus niet rondfietsen in België. Hij mocht zich dus niet bevinden op de plaats waar hij omvergereden is. Het is dus zijn fout”, aldus de verdediging van de MIVB. “Een persoon zonder papieren bestaat dus niet. Maar er zijn er wel 150.000 in België. Voor bepaalde werkgevers een reservoir aan goedkope arbeidskrachten. Regulariseer hen, zodat ze kunnen bijdragen aan de sociale zekerheid en niet langer goedkope concurrentie zijn voor andere werknemers. Wat de regering nu doet, is compleet idioot”, zegt Robert Vertenueil.