Gisteren nam ik deel aan een 1 mei actie getrokken door Webrussels.org, les acteurs du temps présent, la petite maison du peuple en een groep kritische burgers. In de 15 minuten dat het protest duurde was het de bedoeling om het dossier van de herbesteding van de beurs terug op de agenda te duwen. Want sinds enkele maanden is het windstil in het stadhuis… We hadden begrepen, ook al waren we niet met veel, dat een symbolische actie de tongen zou kunnen losmaken. Maar over wat ging de actie nu juist?
De actie kreeg de vorm van een drieluik: hoe zou de ruimte rond en in de beurs er uit zien indien niet de politiek heersende klasse maar een groep burgers de invulling mocht verzorgen. Dit is onze scenografie
Het plein is een plaats van herdenking, van eenheid in verscheidenheid: na de aanslagen die Brussel twee jaar geleden teisterde wou de burger samenkomen en dat deed hij niet voor het paleis van de koning, noch aan het stadhuis, maar op het beursplein. Een plein dat altijd al symbool heeft gestaan als de ontmoetingsplek bij uitstek. We weten dat het stadsbestuur hier rekening mee houdt in zijn toekomstige plannen, maar wilden de verscheidenheid aan functies nogmaals aankaarten.
De trappen zijn een plaats van politieke expressie: met de markering RECLAIM THE STEPS wilden we de trappen zijn politieke functie terug geven. Het is nu al enkele jaren dat de Beurs doelbewust moet ontweken worden voor politieke manifestaties en dat vinden we jammer. De trappen, het open forum bij uitstek mag niet meer dienen voor de burger. Het is enkel nog een ingang en behoort tot de façade van de Brusselse ‘belevingscultuur’.Wat de Beurs Brussels maakt is dat er altijd iets te beleven was, of het nu de overwinning was van je favoriete voetbalploeg, of het stoppen van een kernoorlog. Je mening, woede, vreugde deelde je aan de Beurs. Waarom zou je dit willen afnemen van de Brusselaar?
Het Gebouw moet een huis van ontmoeting zijn, voor de mensen en culturen van Brussel: Met de banner ‘Ici La Maison Du Peuple Bruxellois’ wilden we te weten komen wat de uiteindelijke invulling gaat zijn van het Beursgebouw. Sinds de laatste interviews van bijna 6 maanden geleden is het windstil. Welke partners krijgen toegang tot de benedenverdieping, hoe zal de biertempel een impact hebben op de beleving van het gebouw,… Wij eisen transparantie in dergelijke dossiers, want ze hebben een invloed op hoe de Brusselaar leeft en zich organiseert. Het idee van de Maison Du Peuple Bruxellois slaagt hierop, want welk ander gebouw zou beter de eenheid en verscheidenheid van de Brusselaar kunnen symboliseren. Zelf een ‘city marketing’ genie zou kunnen inzien dat een plek waar de Brusselaar zich thuis voelt en zijn stem deelt een prachtige trekpleister zou kunnen zijn voor de reiziger (een duurzame versie van de toerist). Directe democratie in het hart van Brussel, in het hart van Europa: mooiere reclame kan je niet wensen.
Deze actie was gericht naar elke beleidsmaker die opkomt voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. We hebben het recht als burger om meer te weten te komen over dit symbool dossier en hopen dat we hiermee het debat, voor huidige en toekomstige maatschappelijk relevante dossiers, terug openen. Wij hebben via deze scenografische oefening alvast een mogelijk utopisch beeld gevormd, eentje die we graag zouden willen bevechten in een lijvig debat aan de trappen van de Beurs bvb. Wie wil ons te woord staan?
