Volgens betrouwbare bronnen werd Henri Falcón door vertegenwoordigers van de VS bedreigd met financiële sancties als hij zou meedoen aan de presidentiële verkiezingen. Hij is de leidende kandidaat van de oppositie. Het ministerie van buitenlandse zaken weigerde op vragen hierover te antwoorden. De VS scharen zich achter de beslissing van de grootste oppositiecoalitie om die verkiezingen te boycotten.
Falcón is voormalig gouverneur (van een deelstaat van de Venezolaanse federatie) en gepensioneerd militair officier. Volgens de meeste recente peilingen, waaronder die van de meest betrouwbare oppositiepeiler Datanalisis zou hij (huidig president) Maduro kunnen verslaan met een marge van bijna 7 procent.
Waarom wil de regering-Trump een oppositieleider verhinderen deel te nemen als hij mogelijkerwijze de verkiezingen in Venezuela zou kunnen winnen? Er is geen mogelijkheid om dat zeker te weten maar betrouwbare bronnen binnen de regering hebben verklaard dat Marco Rubio, senator door de staat Florida, het VS-beleid tegenover Venezuela bepaalt.
Henri Falcón zou (huidig president) Maduro kunnen verslaan met een marge van bijna 7 procent volgens de meest betrouwbare peilingen. Toch verbiedt de Amerikaanse regering hem om deel te nemen aan de presidentsverkiezingen.
Rubio is een man van de harde lijn die niet geïnteresseerd is in een electorale of onderhandelde oplossing voor de politieke crisis in Venezuela. Op 9 februari gaf hij de indruk voorstander te zijn van een militaire staatsgreep toen hij tweette: “De wereld zou de Gewapende Strijdkrachten in Venezuela steunen als zij zouden beslissen het volk te beschermen en de democratie te herstellen door het verwijderen van een dictator.”
Een dergelijke openlijke steunbetuiging vanuit Washington voor een militaire staatsgreep tegen een verkozen regering – nog voor die staatsgreep heeft plaatsgehad – is ongebruikelijk in de eenentwintigste eeuw. Het team van Trump zit er echter niet passief bij om te wachten tot dat gebeurt. De strategie van Rubio/Trump lijkt er in te bestaan de economische situatie zo te verergeren dat het punt wordt bereikt dat het leger, of de opstandige elementen van de oppositie, opstaan en de regering omverwerpen.
Dat lijkt alvast de doelstelling te zijn van de financiële sancties die Trump heeft opgelegd op 24 augustus 2017. Deze sancties snijden Venezuela de toegang af tot miljarden dollars van mogelijke leningen, evenals van inkomsten uit de eigen petroleummaatschappij Citgo in de VS. Deze sancties hebben de tekorten aan voedsel en geneesmiddelen nog verergerd in een economie die reeds gebukt gaat onder een jaarinflatie van 3.000 procent en een economische depressie die een krimp van 38 procent van het bnp veroorzaakte. Deze sancties zijn illegaal volgens het Charter van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) en van meerdere internationale verdragen die de VS mee hebben ondertekend.
Nu spreken vertegenwoordigers van de Amerikaanse regering van een nog meer brutale collectieve bestraffing: het afsnijden van de aankoop van Venezolaanse olie. Dat werd voordien nooit gedaan omdat het de belangen van de Amerikaanse raffinaderijen zou schaden, die vooral zware Venezolaanse olie invoeren. Dat alles om een regering omver te werpen waarvan niemand kan beweren dat ze een bedreiging zou zijn voor de VS.
Niemand kan beweren dat de regering van Trump wakker zou liggen van eerlijke verkiezingen in Latijns-Amerika. De Hondurese verkiezingen van 26 november 2017 werden gestolen. Zelfs OAS-secretaris-generaal Luis Almagro, de trouwste bondgenoot van de VS, eiste dat die verkiezingen zouden worden overgedaan. Trump steunde daarentegen dat zetelend president Juan Orlando Hernández aanbleef in Honduras, een politicus wiens broer en minister van veiligheid banden heeft met de drugshandel die door John Kelly, kabinetschef van Trump en voormalig militair opperbevelhebber van de Amerikaanse strijdkrachten in Zuid-Amerika, werd omschreven als “een geweldige kerel” en een “goede vriend”.
De regering-Trump uitte ook geen bezwaren tegen de moorden op ongewapende betogers na de verkiezingen en tegen andere schendingen van de mensenrechten. Het ministerie van buitenlandse zaken erkende de Hondurese regering als ‘in orde met de mensenrechten’ amper enkele dagen na de verkiezingen.
Er zijn zonder enige twijfel waardevolle klachten over de komende verkiezingen in Venezuela. Een aantal kandidaturen van de oppositie werden geweigerd en de regering heeft de datum van de verkiezingen vooruitgeschoven van de oorspronkelijke datum in december naar april. De oppositie wou die verkiezingen ook vervroegen maar dit is vroeger dan ze zelf wilden. (Op 2 maart meldde Reuters dat een aantal oppositiepartijen waren overeengekomen met de nationale verkiezingscommissie om de verkiezingen einde mei te laten doorgaan).
Onderhandelingen over deze aangelegenheid en over andere problemen zijn in februari afgebroken, hoewel de regering er mee heeft ingestemd om VN-waarnemers toe te laten tijdens de verkiezingen. Wat betreft de procedurele geloofwaardigheid van verkiezingen in Venezuela: in de voorbije twintig jaar zijn er geen legitieme klachten geweest over het tellen van de stemmen, dankzij een zeer goed beveiligd telsysteem.
De enige uitzondering op die regel waren de verkiezingen voor de Grondwettelijke Assemblee van 30 juli 2017 die door de oppositie werden geboycot. Er was toen onenigheid over het aantal kiezers die effectief hadden gestemd. Bij één van de 23 verkiezingen voor gouverneurs (van de deelstaten) op 15 oktober 2017 was er geknoeid met de telling van de stemmen.
Wat betreft de meest recente onderhandelingen, we kunnen niet weten of andere onenigheden hadden opgelost kunnen worden als de regering-Trump niet zo hard had gepusht om de verkiezingen te verhinderen en er voor heeft gekozen om buitenwettelijke ‘regime change’ als strategie van de oppositie aan te moedigen.
De voornaamste oppositiecoalitie Democratische Rondetafel (MUD) heeft nu beslist de verkiezingen te boycotten. Het is echter niet zeker of de kiezers hun beslissing gaan volgen. De meeste recente en meest betrouwbare opiniepeilingen van Torino Capital en van Datanalisis stellen dat 77,6 procent van de kiezers van plan zijn te gaan stemmen en dat slechts 12,3 procent van plan is thuis te blijven. Zij zouden die kans moeten krijgen en de regering-Trump mag hen die niet ontnemen.
Het artikel Trump Administration Tries to Torpedo Venezuelan Elections as It Intensifies “Regime Change” Efforts van Mark Weisbrot verscheen op 3 maart 2018 bij het Center For Economic And Policy Research, vertaling door Lode Vanoost.