“Er is geen structurele opvang”, zegt Riet Dhont van het netwerk Vriendschap zonder Grenzen en van PVDA. “En daarom is in Brussel een burgerplatform tussengekomen om de mensen op te vangen. De regering wilde geen onderdak meer aanbieden, al gaat het slechts over 400 à 600 mensen.”
Samen met Alexis Deswaef van Ligue des Droits de l’Homme, Mehdi Kassou van Platforme Citoyenne de Soutien aux Réfugiés en Mikael Franssen van Ciré – allemaal mensen van op het terrein – geeft ze een alternatieve conferentie in Brussel. Aanleiding is Theo Franckens lunchconferentie bij de Club van Lotharingen die tegelijkertijd in de hoofdstad plaatsvindt. Volgens hem is er geen alternatief op zijn migratiepolitiek. Dat spreken deze mensen keihard tegen.
Stop toepassing Dublinreglement
Dhont: “We hebben sinds juli altijd gezegd dat er een opvang moet komen, zodanig dat informatie kan worden verstrekt aan mensen over hun rechten en of ze wel of niet asiel kunnen aanvragen. Doordat de regering dat nooit heeft willen doen, is de burgerbevolking met de opvang begonnen. Enkel Stad Brussel heeft een huis geopend in Haren.”
Een ander alternatief op de migratiepolitiek is dat België het Dublinreglement niet toepast. Dit reglement dwingt de migrant terug te keren naar het eerste land waar zijn of haar vingerafdrukken geregistreerd zijn. In de meeste gevallen is dat een Zuid-Europees land waar die als eerste Europa binnenkwam. Door dit Dublinreglement durven migranten geen asiel aan te vragen in België, en zodoende verblijven ze hier illegaal tot ze in Groot-Brittannië geraken waar het reglement niet geldt.
“Op dat vlak eisen we ook dat er een spreidingsplan komt dat geldt voor heel Europa. En dat dat plan draait rond collectieve solidariteit tussen alle Europese landen”, zegt Dhont. “Nu zit Italië met 600.000 vluchtelingen en in Griekenland leven 50.000 à 60.000 mensen zelfs in tenten. Als we een spreidingsplan toepassen dan is het Dublinreglement niet nodig. En hoeven vluchtelingen geen schrik meer te hebben dat ze worden teruggestuurd.”
Repressie in België
Momenteel zien ze repressie in België. Dhont: “Repressie tegen vluchtelingen die asiel aanvragen maar te horen krijgen dat ze hier illegaal zijn en terug moeten naar hun land van afkomst, zoals Soedan of Ethiopië. Aan de andere kant heb je repressie tegenover mensen die vluchtelingen huisvesten.” Zij worden bedreigd met een wetsontwerp die huiszoekingen toestaat bij verdenking van verblijf van mensen zonder papieren. De zogenaamde ‘délit de solidarité’, of een ‘solidariteitsmisdrijf’.
“Er bestaat een grote problematiek rond democratische rechten”, zegt Dhont. Neem ook de ‘deporatiewet’, waarbij mensen met een andere origine België kunnen worden uitgezet, zelfs al zijn ze in België geboren. En zelfs als er nog maar een vermoeden is van een schending van de openbare orde.
Stop aankoop van militaire vliegtuigen
Bovendien kan de overheid de oorzaken van de migratiestroom aanpakken. “Om te beginnen: koop geen militaire vliegtuigen om aan oorlogen deel te nemen”, zegt Dhont. “En: stop de wapenexport”, voegt Deswaef toe. Dhont: “Militaire vliegtuigen kosten 3 tot 6 miljard euro, terwijl we de sociale zekerheid niet meer zouden kunnen betalen?!”
Dan is er de problematiek rond ontwikkelingshulp. Het budget hiervoor is in 2017 met 20 procent verminderd. “Zodat er nog maar 0,4 procent van het BBP aan ontwikkelingshulp wordt besteed in plaats van het objectief van 0,7 procent. En alle uitgaven voor vluchtelingenopvang worden ook bij datzelfde budget voor ontwikkelingssamenwerking gerekend.”
Daarbovenop is België volgens Dhont hard bezig met het ontwijken van zijn verantwoordelijkheden bij het aanpakken van het klimaatprobleem. Terwijl dat alleen maar meer klimaatvluchtelingen oplevert. Er zijn dus genoeg alternatieven voor Franckens migratiepolitiek en genoeg “alternatieven tegenover de repressie”.
Check de volledige alternatieve conferentie hier (voertaal is Frans):