Meneer De Wever, uw opinie is stuk
De N-VA heeft de laatste dagen een media-offensief gelanceerd, gericht op de vluchtelingen en de ‘linkse Gutmenschen’. Om te beginnen is er het wetsvoorstel ingediend door Staatssecretaris Theo Francken, die vluchtelingen criminaliseert en er voor pleit om ze met huiszoekingsbevel uit mensen hun huis te halen. Gisteren heeft zijn partijvoorzitter Bart De Wever de retoriek nog eens extra aangewakkerd. De naïeve ngo’s en linkse Gutmenschen moeten kiezen tussen vluchtelingen of de sociale zekerheid, aldus De Wever.
Foute framing: vluchtelingen als een bedreiging
In het wetsvoorstel staat dat vluchtelingen die verblijven bij een derde persoon, met een huiszoekingsbevel moeten worden opgepakt. Aanvankelijk liet Theo Francken zelfs onderzoeken of dit zonder huiszoekingsbevel zou kunnen. Vandaag verblijven heel wat mensen bij vrijwilligers van de organisatie ‘Burgerplatform Voor Overnachtingen’. Een huis binnenvallen is een drastische inbreuk op de privacy. Zonder huiszoekingsbevel blijkt dat juridisch onmogelijk. Zo’n huiszoekingsbevel is een uiting van het fundamentele principe dat mensen beschermt tegen de willekeur van een staat. Bovendien is het wetsvoorstel, waar wel in staat dat er een huiszoekingsbevel nodig is, disproportioneel, zo legt Alexis Deswaef van de Franstalige Liga van de Mensenrechten uit: “De wetgever wil de strafprocedure gebruiken om een administratief probleem, een stempel op een papier, op te lossen. Dat maakt deze wet disproportioneel.”[1] Bovendien criminaliseert dit wetsvoorstel vluchtelingen, alsof ze misdadigers zijn die we hardhandig uit een woning moeten halen. De vrijwilligers van het Burgerplatfom zijn ongerust door dit soort maatregelen en voelen zich geviseerd. Wat als opeens de politie onaangekondigd met een huiszoekingsbevel in je woning staat om iemand te komen halen?
In zijn laatste opiniestuk doet Bart De Wever er nog een schepje bovenop. Zijn opiniestuk beschuldigt de ‘industrie van linkse advocaten, ngo’s en activisten’ van ‘morele chantage’. De ‘migratie-industrie’, bestaande uit ‘linkse Gutmenschen’, zou op die manier een ideologische agenda voor een open grenzenbeleid doordrukken. Het is kiezen voor De Wever: of we beschermen de sociale zekerheid, of we stellen ze open voor iedereen en gaan ten onder.
De Wevers opiniestuk bestaat uit drie drogredenen. Ten eerste gebruikt hij de stroman. De tegenstander wordt afgebeeld als iets wat hij niet is. Linkse naïevelingen die ons een schuldgevoel willen aanpraten en voor een volledig opengrenzenbeleid gaan. Niemand pleit nochtans voor volledige open grenzen. Het gaat hier simpelweg om fundamentele rechten respecteren voor iedereen, namelijk de Conventie van Genève en Artikel 3 van de Europese Verklaring Van de Mensenrechten waarborgen en toepassen. Ten tweede stelt hij ons voor een vals dilemma. Of je juicht Theo Franckens beleid toe, of je staat achter een beleid dat roekeloos iedereen binnenlaat en onze sociale zekerheid zou kapot maken. Een derde weg, die bestaat uit sociale rechtvaardigheid voor zowel vluchtelingen als investeringen in de sociale zekerheid, moffelt De Wever op die manier weg. Ten slotte is er zijn selectieve waarneming. Fiscale vluchtelingen worden bewust genegeerd. Dan spreken we over miljardairs, rijke bankiers, CEO’s en multinationals die miljarden euro’s naar belastingparadijzen wegsluizen en zo onze sociale zekerheid echt veel geld kosten, in tegenstelling tot mensen op de vlucht.
Wat de N-VA met dit media-offensief doet, kadert in een bewuste strategie. In het discours van de N-VA worden vluchtelingen als een bedreiging weggezet. We zouden deze stroom niet aankunnen en dreigen onze sociale zekerheid te verliezen. Iedereen die daar niet mee akkoord gaat, is een naïeve Gutmensch. Vluchtelingen zijn zo’n gevaar voor onze samenleving, dat het legitiem zou zijn ze op een beangstigende wijze zonder pardon bij de mensen thuis te komen halen. Dit ligt in lijn met hoe Francken een ‘identificatiemissie’ van de Soedanese geheime dienst naar hier haalde om Soedanezen er uit te plukken en terug te sturen naar de folterkamers. Bovendien wil Francken kost wat kost zogezegd onze normen en waarden beschermen. In het verleden noemde hij Artsen Zonder Grenzen al mensensmokkelaars en maakt hij nu mensen van het Burgerplatform bang, en probeert hij de politie te laten binnenvallen zonder huiszoekingsbevel bij solidaire burgers. Onze normen en waarden verdedigen door ze uit te hollen dus.
Het media-offensief doorprikken
Er heerst een terecht ongenoegen bij de mensen, waar N-VA gebruik van maakt. Dit ongenoegen heeft zijn wortels in het beleid dat we al jaren voorgekauwd krijgen, en waar deze regering extra in uitblinkt. Er wordt bespaard op onze pensioenen. We moeten langer gaan werken voor minder geld. We moeten ons aanpassen aan de arbeidsmarkt onder het nom van ‘flexiblisering’. Men bespaart het openbaar vervoer kapot. En ondertussen geeft men miljarden fiscale cadeaus aan grote bedrijven en tolereert men dat bedrijven hun belastingen ontwijken door hun geld in belastingparadijzen te parkeren.
Een paar cijfers om dit te visualiseren. De kostprijs van de vluchtelingen zou volgens de OESO 0,11% van het Belgische BNP en 0,19% van het Europese kosten[2]. Vluchtelingen ‘kosten’ ons op dit moment 0,1% van de sociale zekerheid, of 730 miljoen euro[3]. Dat terwijl fiscale fraude ons 20 miljard euro per jaar kost[4] en de regering op dit moment achter de schermen gesprekken voert over nieuwe gevechtsvliegtuigen. Toestellen die ons, aankoop en onderhoud opgeteld, 15 miljard euro zouden kosten. Toestellen die mee verantwoordelijk zijn voor de oorlog waar zo veel vluchtelingen van wegtrekken.
Het discours van N-VA speelt in op de woede veroorzaakt door jaren neoliberaal beleid en besparingen, vandaag verder gezet door de regering Michel. Alleen richten ze hun pijlen niet op de verantwoordelijken van deze problemen, maar op de zwaksten in de samenleving, onder andere op de vluchtelingen. Mensen die nochtans niks te maken hebben met miljardairs die belastingen ontduiken. Mensen die zijn weggejaagd door armoede, geweld, honger en klimaatverandering. Mensen die vluchten voor de oorlogen die deze regering onder andere met nieuwe gevechtsvliegtuigen onderhoudt. Er is een tekort aan sociale huisvesting in Vlaanderen, waardoor mensen met elkaar moeten concurreren om een woning te krijgen. Niet de vluchtelingen zijn hiervoor verantwoordelijk, maar de regering die de sociale zekerheid afbouwt.
Maar Bart De Wever en Theo Francken creëren door hun discours een racisme dat mensen tegen elkaar opzet. En waardoor we afgeleid worden van het neoliberale besparingsbeleid dat alleen maar de belangen van de superrijken dient en de echte verantwoordelijke is voor de afbouw van de sociale zekerheid en het ongenoegen van de mensen.
Een authentiek links alternatief
De sociale zekerheid en de pensioenen beschermen … door ze uit te hollen. Onze normen en waarden beschermen … door ze af te breken. Vluchtelingen helpen… door ze te bombarderen. En ondertussen fiscale cadeaus geven aan multinationals, de besparingen op het openbaar vervoer en de sociale zekerheid opdrijven, mensen langer, harder en flexibeler laten werken. Maar ook de oorlogen blijven voeren in het Midden-Oosten die oliebelangen en winsten van de wapenindustrie moeten vrijwaren. Het zijn de rijken die hiervan profiteren, ten koste van de zwaksten in de samenleving.
Om hier een antwoord op te bieden, moeten we de schuld niet bij de vluchtelingen of migranten leggen. En een centrumpolitiek die mee de ‘Derde Weg’ volgt en een liberale politiek volledig omarmt, kunnen we missen als kiespijn. We moeten meer dan ooit voor authentiek linkse alternatieven gaan waarin solidariteit centraal staat over bevolkingsgroepen heen. We moeten het ongenoegen van de mensen die hen in de armen van het racistische discours van de N-VA drijft serieus nemen. En we moeten wijzen op de echte verantwoordelijken, die zowel deze vluchtelingenstroom veroorzaken, er voor zorgen dat de sociale zekerheid wordt afgebouwd en de mensen met racisme tegen elkaar opzetten.
Beste meneer De Wever, uw opinie is stuk. Het is niet kiezen tussen de sociale zekerheid of de vluchtelingen. Het is kiezen voor solidariteit, voor een sterke sociale zekerheid, leefbare pensioenen, een actief vredesbeleid en ontwikkelingshulp, een humane opvang voor vluchtelingen, een ambitieus klimaatplan en een actief anti-racismebeleid. Of kiezen voor een samenleving in het belang van de miljardairs. Welke keuze moeten we als samenleving maken?
Notes:
[1] http://www.standaard.be/cnt/dmf20180122_03315266?_section=66697691&utm_source=standaard&utm_medium=newsletter&utm_campaign=krantenkoppen&adh_i=281554d1f4d80121e284a2433886d1c0&imai=&M_BT=1532530395466
[2] https://www.mo.be/nieuws/migratie-drie-mythes-ontkracht
[3] https://www.motief.org/phocadownload/Uitspraken_vluchtelingen_motief.pdf
[4] http://www.abvv.be/-/fraudebestrijding
