In rusthuizen wordt op een mensonterende manier omgegaan met bejaarden. De Pano-reportage van twee weken geleden was de zoveelste aanklacht. De uitzending lokte veel reacties uit. “Dit kan niemand onberoerd laten”, reageerde de bevoegde Vlaamse minister Jo Vandeurzen (CD&V). Hij beloofde ook een “ambitieus plan” om er iets aan te doen.

Maar strovuren zijn gedoemd om snel weer uit te doven en dat dreigt ook weer te gebeuren met deze ophef. Zover willen de vakbonden het niet laten komen. “Het probleem is simpel: er is te weinig personeel”, zegt Olivier Remy van de christelijke vakbond LBC-NVK. “Men werkt met personeelsnormen van 30 jaar geleden, maar ondertussen zitten er in de zorgcentra ouderen die veel meer zorg nodig hebben dan vroeger.”

De besparingen van de regeringen hebben geen deugd gedaan. “Vroeger steeg het budget nog, maar dat is de laatste jaren stilgevallen”, aldus Remy. De vakbonden onderhandelen momenteel over een nieuw akkoord in de Vlaamse zorgsector – waar de rusthuizen onder vallen – maar dat gaat traag een moeizaam. Remy: “Hoe langer we wachten om het personeelstekort op te lossen, hoe moeilijker het wordt. Verzorg- en verpleegkundigen zijn knelpuntberoepen en het duurt een tijd voor nieuw personeel is opgeleid.”

Boos

Heidi werkt op een afdeling met dementerende bewoners in de regio Antwerpen en is actief bij de socialistische vakbond BBTK. “Je ziet de nood, de bejaarden klampen je aan, barsten soms in huilen uit, maar je hebt geen tijd om hen aandacht te geven. De minuten die je aan hen besteedt, gaan ten kosten van anderen”, zegt ze. “Ik hoop zelf dat ik niet in een bejaardentehuis eindig”, voegt ze er aan toe.

Haar collega Linda pikt in. “Weet je wat ik het meest schrijnend vond van die reportage? Dat de minister dan pas begint over een werkgroep. Ik werk al veertig jaar in die sector en toen ik begon, ging het al over de vergrijzing en dat we ons daarop moesten voorbereiden. Niets is er gebeurd. Dat hij eens komt meedraaien, we zullen zien hoe hij dan piept.”

Linda kijkt wat bitter naar de honderden betogers aan de zetel van de Vlaamse regering op het Martelarenplein. “We hadden hier een dag na die uitzending met duizenden moeten staan. Iedereen wordt ooit oud en iedereen kan in een bejaardentehuis terechtkomen. Wat moet er eigenlijk nog gebeuren om mensen boos op straat te krijgen? Wij kunnen als personeel bijna niet betogen, want ondertussen laten we onze collega’s met nog minder handen achter. Nee, echt, als je als maatschappij bespaart op de minstbedeelden, dan ben je echt niet goed bezig.”