From ‘make over’ to ‘take over’

From ‘make over’ to ‘take over’

donderdag 12 oktober 2017 10:32
Spread the love

De Wereldvrouwenconferentie is begonnen en hoe! De openingsceremonie werd geleid door Gladys Branche van het ITUC Vrouwencomité. De ene na de andere interessante spreekster kreeg het woord.

Het eerste ‘kiekenvelmoment’ kwam er door het gedicht ‘A revolutionary woman’ van Marwa Sharafeldin, voorgedragen door Khawla H.E. Dosouqi, van de Palestine General Federation of Trade Unions. Khawla bracht dit gedicht met zoveel passie, vuur en doorleefdheid dat de zaal er stil van werd.

Ook leerde ik een nieuw woord, nl. Feminicide: vrouwen die vermoord worden omdat ze vrouwen zijn. Geweld tegen vrouwen blijft een wereldwijd probleem. Gisteren werd dit tijdens een workshop nog perfect geïllustreerd door de vraag van onze Colombiaanse collega Maria Rosalba Gomez Vasquez. Zij vroeg aan de deelneemsters wie al ooit het slachtoffer van geweld is geweest: 3 van de 4 aanwezigen staken de hand op. Ook in België is 1 vrouw op 3 al geconfronteerd met geweld, dat bleek recent nog uit een nationale enquête door het IGVM (Insituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen).

Sharan Burrow, general secretary of the International Trade Union Confederation, onderstreepte vervolgens het belang van de Count us in-campagne en ze kondigde de volgende 2 spreeksters aan. Dit leverde meteen mijn persoonlijk starstruck-moment op: Eve Ensler, dé Eve Ensler van de Vaginamonologen, nam het woord. Haar boodschap van verandering zette het publiek in vuur en vlam: verandering door het respecteren van vrouwelijke werknemers, degelijke jobs, gelijk loon voor gelijk werk, oog hebben voor hetgeen vrouwen -vaak onbetaald- allemaal doen, enz. Via One Billion Rising roept ze op deze boodschap te verspreiden. Ook bracht ze de tekst ‘My revolution lives in this body’.

Vervolgens kreeg Ana Julia Ribeiro het woord. Deze 17-jarige activiste stond samen met nog anderen op tegen de Braziliaanse overheid. De overheid besliste immers om gedurende 20 jaar geen investeringen meer te doen in openbare diensten waaronder het onderwijs. Ana laat zien dat door je stem te gebruiken, je anderen kan bereiken. En als velen stemmen spreken, die stemmen macht krijgen.

De boodschap van Victor Baez, secretaris-generaal van de Trade Union Confederation of the Americas, was ook om U tegen te zeggen. “Kapitalisme en neoliberalisme zijn seksistisch. Een goedwerkende democratie is noodzakelijk voor gendergelijkheid en duurzame jobs. Equality must be in the center of each policy. We hebben nood aan meer democratie en aan een diepere democratie tegen het neoliberalisme. We moeten vechten tegen vrije handelszones en vrijhandelsakkoorden. Collectieve onderhandelingen maken het verschil, zeker voor de genderzaak en voor vrouwen!”

Vervolgens op het programma: een gesprek tussen Sharan Burrow en Nice uit de Filipijnen, Maria uit Colombia en Josephine uit de Democratische Republiek Congo. Landen die voor enorme uitdagingen staan. In de Filipijnen heb je the war on drugs, die eerder een war on the poor is, waar ook vakbondsleiders het slachtoffer van zijn. Maria vertelde dan weer over de bilaterale conflicten in Colombia, die de vrede bemoeilijken. Vakbonden hebben hier meegewerkt aan het vredesproces en druk gezet op de overheid om te participeren aan het vredesproces. In de huidige collectieve onderhandelingen wordt er nu dan ook rekening gehouden met de genderfactor. Colombia wil een voortrekker zijn op dit vlak en sluiten minderheden in in deze collectieve onderhandelingen. Wat me tot tranen toe bewoog, was het relaas van Josephine. Ze vertelde over Congolese vrouwen, die op een zodanig brutale wijze verkracht worden, dat ze zelfs geen kinderen meer kunnen krijgen. Gelukkig is onder druk van internationale vrouwenorganisaties en de vrouwenmarsen de Congolese overheid in beweging gekomen om hieraan iets te doen.

Wat zijn oplossingen? De macht van eenheid is een macht om dingen te veranderen. Opleidingen over rechten van kinderen en werknemers. De vrijheid van vereniging van mensen steeds bekeken door een genderbril. En om de macht van the big businessmen te breken, is het noodzakelijk dat vakbonden zich verenigen. Want als vakbonden verdeeld zijn, dan is onze macht om collectief te onderhandelen en druk te zetten, gebroken …

Ondanks de bij momenten zware getuigenissen en verhalen was er ook plaats voor muziek, zang en verbondenheid. Imagine that women get paid, cherished, valued, protected, … as they deserve and how that would change the world.

Carolien

take down
the paywall
steun ons nu!