Bron: Flickr
Nieuws, Samenleving -

‘Leerkrachten zijn goedbetaalde luieriken die moeten stoppen met klagen’

Met cijfers kan je veel bewijzen. Een krantenartikel liet gisteren – andermaal – verstaan dat Vlaamse leerkrachten weinig werken en niet te klagen hebben. Een omkering van de realiteit.

donderdag 14 september 2017 12:02
Spread the love

Het was weer van dat: “Vlaamse leraars goed betaald voor weinig les” stond op de voorpagina van De Nieuwe Gazet gisteren. Op de tweede bladzijde stond de kop: “Bijna nergens geeft leerkracht minder les”, met als ondertitel “Onderwijspersoneel heeft niet te klagen volgens OESO-rapport”.

De boodschap is duidelijk: ‘het zijn goedbetaalde luieriken die moeten stoppen met klagen’.[1] ’t Is natuurlijk gazettenpraat en we kennen de waarde daarvan, maar het is helaas wel die info die bij het grote publiek blijft hangen en die besparingsdriftige politici munitie geeft.

Met cijfers kan je veel bewijzen. Dit is een prachtig staaltje. De cijfers waarover sprake berekenen zogenaamd het totaal aantal gepresteerde uren per jaar, en dat voor de eerste graad secundair onderwijs. In het rapport komt men voor Vlaanderen uit op 553 uur per jaar. Het gemiddelde in de OESO-landen is 712 uur.[2] Hier worden appels met citroenen vergeleken omdat de berekeningswijze en de praktijk zelf in de verschillende landen helemaal anders is.

Door een verandering van regelgeving worden de deliberaties en examens bij ons niet meer meegeteld in de berekening. Doe je dat wel, dan kom je aan 666 uur (uren van zestig minuten). In de praktijk presteert een leerkracht een extra wachtbeurt en enkele toezichten, goed voor minstens 24 lesuren per week. Neem je die in rekening, dan kom je aan minstens 726 uur. En als je dan nog in rekening neemt dat er in België relatief veel verlofweken zijn, dan betekent dat een doorsnee leerkracht hier bij ons gemiddeld meer uren presteert per week dan de collega’s in de OESO-landen. Het tegenovergestelde dus van wat ons de gazet ons wil doen geloven.

Wat de verloning betreft. De vergelijking met andere landen is zo goed als nietszeggend. Voor ongeveer elke beroepscategorie in België ligt het inkomen hoger dan het gemiddelde van de OESO omdat nu eenmaal de welvaart in België hoger ligt dan het gemiddelde in de OESO. Moest dat bij de categorie leerkracht niet het geval zijn, dan was er iets grondig fout. Vergelijkingen van lonen tussen de landen hebben weinig of geen nut, het is veel zinvoller om de lonen (met inbegrip van alle voordelen) binnen een land te vergelijken met beroepscategorieën die een gelijkaardig diploma hebben. En dan zouden we wel eens een heel ander plaatje te zien kunnen krijgen. Maar daar zal de krant wel niet te veel over spreken.

Het artikel vertelt er ons ook niet bij dat door diverse redenen de werkdruk een alarmerend hoog peil bereikt heeft. Dat de gemiddelde werkweek van een leraar net geen 45 uur bedraagt, met pieken die veel hoger liggen. Dat van alle beroepen de leraars het meest vatbaar zijn voor burn-out. Dat het aantal langdurige zieken de pan uit swingt. Dat er steeds minder jongeren de lerarenopleiding volgen en voor 40 procent van diegenen die het doen is dat een ‘tweede keuze’. Dat als ze dan toch kiezen voor onderwijs één op de vier starters het al voor bekeken houdt na vijf jaar. Dat de ouderen massaal vluchten in verlofstelsels voor zover dat nog mogelijk is. Dat heel wat interims niet meer ingevuld geraken en dat men voor een reeks vakken gewoon geen leraars meer vindt.  

De beeldvorming over ons beroep is godgeklaagd. Maar we laten ons niet doen.

[1] De Nieuwe Gazet 13 september 2017, p. 1 en 2.

[2] OECD, ‘Education at a Glance 2017. OECD Indicators’, 2017, http://www.oecd-ilibrary.org/education/education-at-a-glance-2017_eag-2017-en, p. 378.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!