Jazz Middelheim 2017: Virtuoos trommelgeroffel en magistraal saxofoongeluid speent eerste festivaldag

De dreigende wolkensluiers boven Park Den Brandt trokken net op tijd en symbolisch weg toen de eerste saxofoonklanken de 36ste editie van het roemrijke jazzfestival nieuw leven mochten inblazen. Symbolisch, zeer zeker, want de openbare omroep trok zich als hoofdsponsor wegens besparingen terug zodat gevreesd werd dat er voortaan flink zou worden besnoeid op de kwaliteit van het programma. Al bij al valt het uiteindelijk nog best mee en werd er nauwelijks geroerd aan de traditionele formule.

vrijdag 4 augustus 2017 13:40
Spread the love

De stad Antwerpen wilde kost wat kost Jazz Middelheim de kans geven te overleven en engageerde zich vanaf dit jaar als organiserende partner. Festivaldirecteur Bertrand Flamang mikt voor deze editie op de meer traditionele jazzliefhebber met veel ruimte voor minder bekend Belgisch talent en programmeerde voor het festivalweekend de headliners Van Morrison en Randy Weston.

Jeugd

Met deze strategie blijft hij steeds verder over de grenzen van de jazz heen kijken. En door het aanbieden van onder meer musici als Cinematic Orchestra en Matthew Herbert wil hij een jeugdig publiek blijven aantrekken zoals hij dat in het verleden al deed met het programmeren van Patti Smith, Lady Linn And Her Magnificent Seven of Jamie Cullum waarbij hij heel wat kritiek kreeg te slikken vanuit het entourage van de klassiek ingestelde jazzfans.

Nukkigheid

Bertrand wuifde indertijd die nukkigheid weg door te argumenteren dat zijn verbredingspolitiek noodzakelijk is wil het festival overleven. De topdagen zorgen voor de nodige inkomsten zodat de moeilijkere jazz die sowieso minder volk aantrekt op Jazz Middelheim kan blijven aangeboden worden. Want koken kost geld en mettertijd zagen de puriteinen in dat een beetje water in de wijn doen ook in de jazzscene kan werken. Bovendien zorgde hij ervoor dat experimentele jazz ruimschoots voorzien bleef in het park via de pienter uitgedokterde rollende programmatie tussen de Main Stage en de meer intieme Club Stage zodat eenieder nog steeds aan zijn trekken komt.

Saxdag

Een publieke overrompeling was het op deze eerste dag die in het teken stond van de saxofoon niet. Het onzekere weer speelde hierbij wellicht een rol maar ook de verschuiving van de gebruikelijke programmatiedatum die van bij het ontstaan van Jazz Middelheim steeds in de periode van de traditionele Antwerpse Kermis viel waarbij op Moederdag heel wat gezinnen bij goed weer naar Park Den Brandt trokken om er tussen de jazzklanken mama tijdens een picknick in de bloemetjes te zetten kan wellicht een invloed hebben op het bezoekersaantal. Al moeten de volgende dagen uiteraard uitwijzen of het wegvallen van 15 augustus publiek zal weghouden ook al komen de meeste mensen nog steeds voor de gezellige sfeer naar Den Brandt afgezakt.

Drumsolo’s

Wie er gisteren bij was kon in ieder geval volop genieten van de muziek van de saxofonisten Joshua Redman en Charles Lloyd of van de solo’s van de drummer Antoine Pierre. Meestergitarist Bill Frisell die dit jaar nog een paar keer op de affiche staat zorgde voor een ontroerende sound terwijl eerder op de dag het Mark Guilliana Quartet menig jazzhart kon bekoren. In de Club Stage tenslotte sloot Jozef Dumoulin met de Red Hill Orchestra deze eerste festivaldag af zoals het op Jazz Middelheim hoort met een experimenteel rozet gespeend in een gedurfde stijl, soms moeilijk toegankelijk, dan weer niet. Een optreden dat gesmaakt werd door een bescheiden publiek dat freejazz best kan appreciëren.

 

take down
the paywall
steun ons nu!