Na 267 dagen werd op 10 juli het einde aangekondigd van de slag om Mosoel. “Bevrijding” is een relatief begrip, want de vijandelijkheden zijn allesbehalve gestopt. Er vallen in de stad nog dagelijks slachtoffers te betreuren aan beide zijden.
Weinig internationale aandacht voor burgerslachtoffers
Het catastrofale aantal burgerslachtoffers in Mosoel krijgt weinig internationale aandacht van politici en journalisten. Dit in schril contrast met de wereldwijde verontwaardiging over het bombardement van Oost-Aleppo door de Syrische regering en de Russische troepen eind 2016.
Hoshyar Zebari, de Koerdische leider en de voormalige Iraakse minister van Financiën en minister van Buitenlandse Zaken, vertelde in de Britse krant The Independent aan journalist Patrick Cockburn: “De Koerdische inlichtingendienst meent dat meer dan 40.000 burgers zijn gedood als gevolg van de massale vuurkracht die tegen hen werd gebruikt, met name door de federale politie, luchtaanvallen en ISIS zelf.”
De cijfers die door Zebari worden gegeven zijn veel hoger dan eerder gerapporteerde aantallen, maar de inlichtingendienst van de regionale regering van Koerdistan heeft een reputatie om zeer nauwkeurig en goed geïnformeerd te zijn. Noch Isis, noch de internationale coalitie, noch de Iraakse regering, noch de VN geven correcte info over aantallen slachtoffers, terwijl groepen zoals Airwars grotendeels gericht zijn op slachtoffers van luchtaanvallen, in plaats van artillerie- en raketaanvallen.
Airwars schat dat 5805 burgers zouden zijn gedood tussen 19 februari en 19 juni 2017. Maar deze aantallen werden opgetekend uit persverslagen en die omvatten zoals steeds slechts een fractie van het werkelijke aantal slachtoffers.
Mosoel, een van ‘s werelds grootste begraafplaatsen
Mensen hebben moeite om te begrijpen waarom het dodental in Mosoel zo hoog is. Een degelijke uitleg hierover kan men lezen in een schokkend rapport van Amnesty International (AI): “At Any Cost: The Civilian Catastrophe in West Mosul“.
Dit rapport geeft geen nauwkeurig cijfer van het aantal doden, maar het bevestigt veel van de punten die Zebari heeft gemaakt, met name de vreselijke schade die gedurende een periode van vijf maanden werd veroorzaakt door voortdurend artillerie- en raketvuur, in een afgesloten gebied, volgepakt met burgers die niet konden ontsnappen.
Andere verslagen vanuit Mosoel vermelden dat de civiele defensie-eenheid al meer dan 2.000 lijken van onder het puin heeft gehaald. De meeste slachtoffers zijn naar verluidt vrouwen en kinderen. Men vermoedt dat er nog meer dan 4000 lichamen onder het puin in West-Mosoel zijn begraven. Volgens de VS, de Joint Operations Command, werden al ongeveer 1.400 lichamen geborgen. Het hoofd van de civiele defensie-eenheid, Lt. Kol. Rabia Ibrahim Hassan, vertelde aan de Washington Post dat hij de regering gevraagd had om meer apparatuur en middelen, maar dat hij nog geen enkele reactie heeft gekregen.
Tijdens de gevechten om Ramadi en Falluja te heroveren – de vorige militaire campagnes – vluchtten de meeste inwoners of werden geëvacueerd voor de gevechten. Veel Moslawis (zoals de inwoners van Mosoel worden genoemd) bleven echter in hun huizen, waardoor de operatie veel ingewikkelder werd. Sommigen bleven omdat IS de mensen doodde die probeerden te ontsnappen, sommigen bleven omdat ze weigerden hun huizen of familie te verlaten, sommigen omdat ze in een of andere hoedanigheid voor IS werkten, maar velen bleven omdat de overheid hen dat vroeg. Het leger gooide strooibriefjes uit helikopters om de inwoners te vragen niet te vluchten.
De reden hiervoor was niet alleen omdat ze vreesden dat de stroom vluchtelingen onbeheersbaar zou worden in een land waar al 3.4 miljoen mensen door de oorlog waren ontheemd. Deze beslissing was vooral ingegeven vanuit de optiek van de generaals die dachten de burgers in hun voordeel te kunnen gebruiken. Als de Iraakse strijdkrachten de Moslawis goed zouden behandelen, wilden de mensen de troepen waarschijnlijk helpen, informatie geven over IS en het zou tevens goede publiciteit opleveren over ‘de reddende engelen van het Iraakse leger’ .
Dodentol van Iraakse soldaten
Premier Haider al Abadi organiseerde op zaterdag 15 juli een overwinningsparade in Bagdad, waar de Iraakse strijdkrachten voor zijn goedkeurende ogen marcheerden in de streng beveiligde Groene Zone van de hoofdstad. Het is een teken aan de wand voor de staat waarin het land zich bevindt, dat de parade niet publiekelijk werd aangekondigd vanwege veiligheidsproblemen, dat de media het pas later te weten kwamen en dat de bevolking van de stad uitgesloten werd van de ‘festiviteiten’. Maar er was niet echt reden tot feesten omwille van de enorme verliezen die de Iraakse strijdkrachten hebben geleden.
De Counter Terrorism Service (CTS), een Amerikaans getrainde eenheid, dé elite krijgsmacht van Irak, heeft 40 procent van zijn mensen verloren in de strijd om Mosoel. Terwijl de regering van Bagdad steeds geweigerd heeft om haar militaire verliezen openbaar te maken, werd dit cijfer vermeld in de Amerikaanse begroting van het ministerie van Defensie, dat $ 1,269 miljard vraagt om de eenheid in de komende drie jaar terug op te bouwen, uit te rusten en 20.000 personeelsleden te trainen.
“De gevraagde financiering zal essentieel zijn voor de heropbouw van de CTS-gevechtsmacht die 40 procent strijdverliezen in Mosoel heeft geleden,” aldus de bewuste zin in het begrotingsvoorstel. “Deze fondsen zullen worden gebruikt om voertuigen en uitrusting door gevechtsverlies te vervangen, terwijl het personeel zal worden opgeleid en uitgerust om deze militaire eenheid te herstellen in het kader van voortdurende conflicten.”
Over de verliezen bij de andere eenheden, zoals de sjiitische milities (Hashd al-Shaabi of Popular Mobilisation Forces) en de reguliere gevechtstroepen, is weinig bekend. Er zijn aanwijzingen dat de verliezen van de reguliere strijdkrachten groter zijn dan die van de CTS. Als dit een indicatie mag zijn: Middleeastmonitor meldde op 23 februari dat toen al 7.000 Iraakse soldaten en militieleden waren gesneuveld.
En de verliezen van de vijand?
Irak blijft het aantal slachtoffers van IS-strijders altijd maar verhogen. Op 16 juli kondigde generaal Abdul Amir Yarallah van het Ninewa Operation Command aan dat meer dan 25.000 opstandelingen tijdens de Mosoel-campagne waren gedood. Op 19 juli was dat aantal al opgelopen tot 30.000. Om te benadrukken hoe de Iraakse regering haar tellingen verhoogt: in januari verklaarde het Iraakse ministerie van Defensie dat er slechts 9.400 IS-elementen in Mosoel waren. Generaal Sean MacFarland, commandant van de Amerikaanse coalitie, schatte dat er in augustus 2016 slechts 15.000 tot 20.000 IS strijders in Irak én Syrië overbleven. De Irakezen beweren nu meer IS-leden te hebben gedood in Mosoel alleen al, dan er in het hele Midden-Oosten aanwezig zijn. Tijdens een discussie op het Aspen Security Forum op vrijdag 21 juli, beweerde generaal Raymond Thomas, hoofd van het US Special Operations Command, zelfs dat het door de VS geleide offensief 60.000 tot 70.000 IS-militanten had gedood.
Geen reden tot feesten
Werden o.a. vernietigd:
- 9 van de 10 grote ziekenhuizen.
- 76 van de 98 medische centra.
- 6 grote bruggen over de Tigris.
- 308 scholen.
- 12 instellingen voor hoger onderwijs en de universiteit van Mosoel.
- 11.000 wooneenheden.
- 4 elektriciteitscentrales
- 6 drinkwatervoorzieningsstations.
- Het farmaceutisch industrieel complex.
- Alle graanopslagplaatsen.
- Twee grote zuivelfabrieken.
- benzine- en brandstofstations.
- Alle openbare gebouwen
- Alle staats- en particuliere banken.
- 63 religieuze centra (kerken en moskeeën), de meeste van hen waardevolle historische plaatsen.
- 212 werkplaatsen en kleine fabrieken.
- 27 hotels
- Meer dan 40.000 burgerslachtoffers
En in de rest van Irak blijft de humantaire- en veiligheidssituatie rampzalig (situatie juni 2017)
- 11 miljoen mensen hebben dringende humanitaire hulp nodig, waarvan 5.1 miljoen kinderen (OCHA, HRP 2017)
- Meer dan een miljoen mensen zijn ontheemd sinds de militaire operaties om de stad Mosoel te heroveren, sinds oktober 2016, met ongeveer drie kwart van West-Mosoel sinds april. Terwijl 1.95 miljoen mensen zijn teruggekeerd naar hun woonplaatsen, blijven in Irak 3.35 miljoen mensen ontheemd en hebben humanitaire hulp nodig. (IOM, Displacement Tracking Matrix, 30 juni 2017)
- Sinds juni 2014 waren er 138 aanvallen op scholen en 58 aanvallen op ziekenhuizen
- Meer dan 3 miljoen kinderen gaan onregelmatig naar school, terwijl 1,2 miljoen kinderen helemaal niet naar school gaan.
De omvang van het aantal burgerslachtoffers, de massale vernietiging door Amerikaanse bommen, raketten en artillerie en het gebruik door het Amerikaanse leger van witte fosfor, een wapen dat internationaal is verboden voor gebruik in bevolkte gebieden, wijzen allemaal op ernstige Amerikaanse oorlogsmisdaden.
De terugkeer
Deze misdaden duren nog steeds voort, want de overlevenden van de massamoord in Mosoel worden collectief gestraft door de VS-geleide troepen. Volgens de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM), dwong de negen maanden durende belegering 1.048.044 mensen op de vlucht. Op vrijdag 14 juli, bleven volgens het IOM, 825.000 Moslawi’s door het offensief ontheemd.
Mannen, vrouwen en kinderen die zijn ontsnapt aan de vernietiging van Mosoel worden in tentenkampen gehuisvest, in veel gevallen als virtuele gevangenen. Vrouwen en kinderen waarvan wordt vermoed dat ze familieleden zijn van IS-strijders die in de belegering zijn gedood, worden doorgestuurd naar “rehabilitatiekampen”.
Terugkeer is voor de meerderheid van deze intern ontheemde oorlogsvluchtelingen onmogelijk. Velen hebben geen huizen om naar terug te keren als gevolg van de artillerie- en luchtaanvallen. Het grootste deel van de stad heeft geen toegang tot water en elektriciteit, voedsel is schaars en scholen en ziekenhuizen zijn vernietigd.
Het ministerie van Migratie probeert de ontheemden te stimuleren om terug te keren naar hun huizen. Seminaries worden gehouden in vluchtelingenkampen om mensen aan te moedigen om terug te keren. De VN interviewde ontheemden na zo’n presentatie. Sommigen zeiden dat ze niets hadden om naar terug te keren omdat hun huizen zijn vernietigd. Ze hadden geen geld meer en voelden er niets voor om terug te keren totdat de diensten zijn hersteld en de economie terug op gang is gebracht. Een ander probleem dat de Verenigde Naties opmerkte was dat het ministerie van Migratie geen programma’s heeft voor mensen die teruggaan. Het ministerie verstrekt ook niet de maandelijkse betalingen waarop de ontheemden recht hebben.
Er wordt geschat dat tenminste 10 procent van de explosieven die op Mosoel werden afgevuurd door de Amerikaanse coalitie, niet is ontploft, waardoor er duizenden bommen en granaten liggen te wachten om te exploderen, bovenop de door IS achtergelaten booby-traps. Deskundigen hebben gewaarschuwd dat het een decennium kan duren om alle explosieven in de stad onschadelijk te maken.
Corruptie
Volgens de Koerdische inlichtingenverslagen is er een hoog niveau van corruptie onder de Iraakse militairen die Mosoel bezetten. Ze ondermijnen de veiligheidsmaatregelen om IS te neutraliseren in de nasleep van hun nederlaag. Verdachte personen kunnen bij militaire controlepunten mits betaling van $ 1.000 zonder problemen hun weg vervolgen en een voertuig meebrengen mits betaling van $ 1.500. Dit type van corruptie is bijzonder groot in de 16de en 9de Iraakse legerafdelingen en de Tribal Volunteers (Hashd al-Ashairi), die gedeeltelijk zijn bemand door de Shabak-minderheid uit de Nineveh provincie, waartoe Mosoel behoort.
Het vermogen van IS-militanten om niet gedetineerd te worden mits de betaling van omkoopgeld, heeft geleid tot een verandering in de houding van de mensen in Mosoel. Zij die voorheen bereid waren om informatie te verstrekken over IS-leden aan de Iraakse veiligheidsmacht, zijn nu voorzichtig om dit te doen, omdat ze leden van IS, die zij geïdentificeerd hadden en die gearresteerd waren, zien terugkeren naar de stad om wraak te nemen op degenen die hen hebben verraden.
Inwoners van Mosoel zijn sceptisch over wat ze kunnen verwachten van de regeringstroepen. De overtuiging dat IS-strijders, die in Mosoel werden aangehouden, zich kunnen vrijkopen, verklaart waarom soldaten, waarvan de meesten niet betrokken zijn in omkopingsnetwerken, IS-gevangenen soms van hoge gebouwen gooien.
Corruptie door de bezettende militaire troepen neemt verschillende vormen aan. Moslawi’s betalen soldaten 100 dollar voor het verwijderen van een lichaam uit het puin en anderen 500 dollar om naar hun huis te mogen terugkeren, als het nog bewoonbaar is. Iraakse leger- en militaire eenheden zijn altijd al berucht geweest om geld te vragen voor bescherming van burgers, om geld te eisen aan vrachtwagenchauffeurs die goederen naar de burgerbevolking brengen en die dus een bijzonder rendabele melkkoe zijn als ze door militaire controlepunten moeten gaan.
Getuigenissen uit de oorlogshel
De tol die het conflict heeft geëist voor individuen en gezinnen is ongemeen hard. Voor naaste familieleden die in de westkant van de stad opgesloten zaten, is het leven sinds het begin van het conflict een ‘levende hel’ geweest.
“Een huis dat al jarenlang onze gezinswoning was geweest, dat is gebouwd na jaren van hard werk, werd in één ogenblik tot puin herschapen.”We hoorden de inslag van raketten en wisten niet of we zouden leven of sterven”.
“Andere familieleden hebben me verteld dat ze hun huizen hadden ontvlucht en als het daarna veilig was om terug te keren was hun huis ondersteboven gehaald en de inhoud geplunderd door de Iraakse troepen en milities.”
“Of, zoals in het geval van mijn oom, die zijn huis bezet zag door de strijdkrachten. Toen hij hen vroeg om te vertrekken, zodat hij en zijn familie zouden kunnen terugkeren, werd hem gezegd: ‘We hebben je gered van IS, je huis is nu van ons.’”
“Deze incidenten zijn niet geïsoleerd, met veel getuigenissen van nauwe vrienden die dezelfde ervaringen en moeilijkheden ondervinden. Tot op heden wordt niemand vervolgd. Het lijkt er op dat de gebeurtenissen van Mosoel identiek zijn zoals deze die tot de marginalisering van de soennieten in Irak hebben geleid en die IS de perfecte voedingsbodem hebben gegeven.”
“De nederlaag van IS op het slagveld is slechts het begin. Ik vraag me af wat er is gebeurd met de duizenden IS-strijders. Er zijn slechts een handvol van hen gevangen genomen. Betekent dit dat ze ondergronds zijn gegaan en een opstand voorbereiden? Wachten ze gewoon op de perfecte gelegenheid om weer op te staan ??in wat sommigen “IS versie twee” noemen?”
Er is sprake van vele misdrijven en misbruiken door de Iraakse troepen sinds de oorlog in 2014 begon. De regering in Bagdad heeft nooit iemand aansprakelijk gesteld. Premier al Abadi heeft vaak mensenrechtenorganisaties bekritiseerd die de misdrijven onderzoeken. Het feit is dat foltering en misbruik geïnstitutionaliseerd zijn binnen de Iraakse strijdkrachten en in alle gevallen worden die door de rechterlijke macht getolereerd. Standrechtelijke moorden worden op Facebook en de sociale media routinematig gepost en toegejuicht door het publiek. IS bracht een extreme brutaliteit naar Irak die het land en de wereld schokte. Nu keren de strijdkrachten de rollen om en maken zich schuldig aan hetzelfde soort extreme gewelddaden.
De Britse krant The Guardian meldt dat niet-geïdentificeerde lijken “zeer regelmatig aanspoelen op de oevers van de Tigris stroomafwaarts van Mosoel” met de lichamen “in ontbinding, meestal gebonden en geblinddoekt, sommige verminkt.” Mensenrechtengroepen hebben de verantwoordelijkheid voor deze misdaden gelegd bij de veiligheidstroepen, die nauw samenwerken met Amerikaanse special forces “adviseurs”.
Een getuigenis in een artikel van de online nieuwssite Middleeasteye onthult de horror van de oorlog.
Een Iraakse soldaat kijkt uit het raam, over de woestenij van het puin dat zich uitstrekt tot de oevers van de Tigris en wikt zijn laatste dagen van de gevechten tegen de islamitische staat. ‘We hebben ze allemaal vermoord’, zegt hij stil. “Daesh, mannen, vrouwen en kinderen. We hebben iedereen vermoord.”
Wat overblijft van dit deel van de oude stad van Mosoel, waar de islamitische staat (IS) strijders hun laatste stuiptrekkingen gemaakt hebben, is een verschrikkelijke plaats. En wat er onder ligt verraadt ??de donkere laatste dagen van de strijd om Mosoel.
Honderden lijken liggen half begraven onder het puin en de rommel, wat eens een bruisende, historische wijk was. De stank van hun ontbinding komt snel in de verzengende 50°C zomerhitte. Voeten zijn de meest opvallende resten. En er zijn veel, die uit het puin steken.
Die laatste moordpartij heeft verschrikkelijke sporen achtergelaten, en het lijkt erop dat iemand die sporen graag snel wil doen verwijderen. In de afgelopen week hebben gepantserde bulldozers heen en weer gereden over de vernielde huizen en honderden lijken begraven onder het puin. Maar de doden gaan niet weg. Rottende lichaamsdelen kleuren roodbruin te midden van het lichtgrijze stof en puin van vernielde gebouwen.
“Er zijn veel burgers onder de lichamen,” vertelt een Iraakse majoor. “Nadat de bevrijding was aangekondigd, werd de opdracht gegeven om iedereen en alles te doden wat bewoog.” Sprekend op voorwaarde van anonimiteit, zei de majoor dat die orders verkeerd waren, maar de soldaten moesten ze ongeacht volgen. ‘Het was helemaal niet juist,’ zei hij. ‘Het merendeel van de Daesh-strijders gaven zich over, en wij hebben ze gewoon vermoord.’
De reconstructie
Nadat de veiligheid is gegarandeerd, zal de volgende grote stap voor Mosoel de wederopbouw zijn. Lise Grande van de Verenigde Naties beweert dat de situatie in Oost-Mosoel de goede kant uitgaat. Er zijn scholen en bedrijven open, veel inwoners zijn teruggekeerd. Lokale aannemers werken hard om diensten te herstellen, en ze maken gebruik van lokale werknemers. West-Mosoel is een heel ander verhaal. Daar zijn 38 van de 54 woonwijken zwaar beschadigd. Dat betekent dat er veel meer gedaan moet worden dan in het oosten. De eerste voorspelling van de Verenigde Naties was dat het $ 470 miljoen zou kosten om elektriciteit, water, riolering, ziekenhuizen, scholen en huizen te herstellen in de meest getroffen gebieden. Voor de overige delen van de westelijke helft zou nog eens 237 miljoen dollar nodig zijn. Dat is het dubbele van het bedrag dat de Verenigde Staten oorspronkelijk hadden geschat, en die cijfers zullen waarschijnlijk blijven stijgen. De Verenigde Naties hebben een plan om civiele groepen te vormen, samengesteld uit lokale leiders, ambtenaren, stammen, enz., die zullen beslissen welke woningen en gebouwen herbouwd zullen worden en welke niet. De VN hoopt dat dit ook verdere verzoening zal bevorderen door middel van dialoog in wijken. De provinciale overheid zal de volgende weken in de westkant beginnen met het herstel van de diensten. De Wereldbank wordt ook betrokken bij het proces en start projecten om bruggen te herbouwen over de Tigris-rivier. Via de Wereldbank en buitenlandse donoren wil Irak het grootste deel van het geld bekomen om Mosoel te herbouwen. Tot nu toe werd ongeveer 300 miljoen dollar verzameld, en er zullen twee donorconferenties worden georganiseerd om meer te vragen. Het is onduidelijk of dit in staat zal zijn om de stad terug leefbaar te maken.
Een Iraakse hoge ambtenaar schat dat de kosten voor de heropbouw van Mosoel meer dan 50 miljard dollar zullen bedragen. Het regime in Bagdad werd afgelopen mei verplicht om een ??lening van 5,4 miljard dollar bij het Internationaal Monetair Fonds te onderhandelen, waarbij scherpe bezuinigingsmaatregelen werden gevraagd. De economie van het land daalde in 2016 met 10,3 procent als gevolg van dalende olieprijzen en de gevolgen van de oorlog. En wie is daarvan het slachtoffer? Juist ja, de modale Irakees.
Een andere factor die de wederopbouw zal bemoeilijken zijn de politieke strubbelingen in de provincie. Gouverneur Nufal Hamadi al-Akub werd ontslagen omwille van corruptie. Hij werd vervolgens ondervraagd over illegale activiteiten. Voormalig minister van Defensie Khalid al-Obeidi wordt voorgesteld als een mogelijke vervanger. Ironisch genoeg werd hij zelf in augustus 2016 uit zijn ambt ontzet omwille van….. corruptie. Het zal een hele heksentoer worden om de verschillende fracties te verzoenen. Zonder een eengemaakte leiding zal elk plan om Mosoel herop te bouwen, heel moeilijk worden.
Het einde van IS?
De Iraakse overheid heeft een grote overwinning geboekt door IS te vernietigen als een staatsstructuur met een uitgebreid gebied. Maar de terreurbeweging heeft aangetoond dat ze in staat is zich aan te passen aan nieuwe realiteiten. Hoeveel wapens en zware uitrusting van drie Iraakse legerafdelingen IS heeft buitgemaakt toen het Mosoel in juni 2014 veroverde, is nooit meegedeeld. Veel van dit wapentuig werd door IS verborgen in tunnels, kloven en valleien in de dorre woongebieden van West-Irak en Oost-Syrië. Dit is ook waar IS vandaan kwam toen het zijn aanvallen startte.
IS beheerst nog steeds drie gebieden in Irak. Rond Hawija, 130 kilometer ten zuidoosten van Mosoel, waar veel strijders uit de Kirkoek en Diyala-regio naartoe zijn gegaan nadat hun gebieden werden heroverd door de Iraakse troepen en van waaruit in het najaar 2016 een grote aanval werd gelanceerd op de olierijke stad Kirkuk in de betwiste gebieden van Irak. Ook behouden zij de controle in delen van Al-Shirqat in de provincie Salah al din.
IS-strijders houden ook meer dan 250.000 burgers gevangen in Westelijk Anbar, in de steden Ana, Rawa en al Qaim. De drie steden, in de buurt van de grens met Syrië, zijn nog steeds onder controle van IS. De Iraakse regering heeft nog geen datum vastgelegd voor militaire campagnes om de IS-gebieden in de provincies Anbar, Kirkoek en Diyala te heroveren.
Als IS deze gebieden verliest, zal het zich gewoon herstellen als een gewapende organisatie die zich bezighoudt met onconventionele oorlogvoering.
Maar de echte kracht van IS volgt voornamelijk uit de politieke omstandigheden van Irak na de bezetting.
De scherpe tegenstellingen in Irak dragen bij tot de instabiliteit en kunnen dezelfde voorwaarden creëren die tot de opkomst van de IS hebben geleid. Soennieten werden uitgesloten van het politieke proces van het land. Dus de toekomst van IS in Irak hangt af van het succes van het politieke proces in een etnisch en religieus verdeeld land.
Het is onwaarschijnlijk dat de Iraakse regering haar beloften zal nakomen aan de verwoeste soennitische provincies, en de vertrouwenscrisis tussen de soennieten en sjiieten zal worden verergerd.
Eind mei beheersten de sjiitische milities, die door Iran worden gesteund, grote gebieden in het noord-westen van Irak. Dit maakt deel uit van een Iraans plan dat de slagvelden in Irak en Syrië wil verbinden.
Deze ingewikkelde problemen in Irak verzekeren de voortzetting en de duurzaamheid van IS. IS in Irak is uiteindelijk het resultaat van de ‘Sunni crisis‘. Zonder een politiek proces dat de soennieten wil integreren en hun eerlijke eisen realiseert, zal IS in vele vormen terugkomen en het kan zelfs nog gewelddadiger worden.
De mening van de Iraakse bevolking
In The New York Times Magazine van 19 juli vertelt journalist James Verini het verhaal van Mosoel tussen 2014 en 2017 en peilt hij naar de mening van de Iraakse bevolking, in een zeer lang, ontzettend verhelderend artikel, waaruit blijkt dat de toekomst in Irak er niet echt rooskleurig uitziet.
“Toen we over IS spraken, verwierp Abu Omar, net als elke Moslawi, het naieve idee dat de organisatie een loutere Iraakse constructie was. Het was een wereldwijde samenzwering, hij was er zeker van: de regering in Bagdad was natuurlijk betrokken, ondanks het feit dat ze gedomineerd wordt door sjiieten en dat IS per definitie Sunni is. Zo ook waren Saoedi-Arabië , Turkije, Iran en Israël betrokken. Maar het gesprek kwam altijd terug op de Verenigde Staten.”
“Alle Amerikanen zijn varkens. Erger dan varkens,” zei Omar. ‘Amerikanen – nee, hij noemde hen niet Amerikanen, hij noemde hen Joden – hij zei dat de Joden de islam willen vernietigen.”
“De echte oprichters van IS zijn Amerika en Israël,” zei hij.
‘Hoezo?’ Vroeg ik.
“Denk je echt dat Amerika, met al zijn technologie en strategie, met al zijn kracht, IS niet zou kunnen verslaan in één dag als het dat zou willen?”
Ik vertelde hem dat ik dacht dat IS een zeer effectieve opstand had gecreëerd en dat elke militair het moeilijk zou hebben om er tegen te vechten.
‘Niet het Amerikaanse leger,’ zei hij. “Hoe komt het dat IS in Irak kon komen? Hoe waren zij in staat om zo snel uit te breiden? Een Amerikaanse satelliet kan zien wat er in je maag zit. En ze konden dit niet zien? Toen de Amerikanen zich terugtrokken uit Irak, zeiden ze: ‘Zodra we vertrekken, keert het land terug naar chaos.’
‘Ik zeg dat dit alles is gepland. Ik kan je niet uitleggen hoe precies, omdat het een zeer duister complot is. Groter dan ik, groter dan jij, groter dan wij allemaal. Zeer diepe politiek. Maar het was allemaal gepland. ‘ Zuchtend concludeerde hij,’ ik weet het niet precies, maar ik weet dat de belangrijkste reden voor de vernietiging van Irak Amerika is’.
“Deze ideeën over IS zijn alomtegenwoordig onder de alledaagse Irakezen. “Vernietig hen want het zijn Amerikaanse agenten! Het zijn Israëlische agenten!”, zijn veel gehoorde slogans onder de troepen. Veel soldaten vertelden dat de Obama-administratie niet alleen weigerde om tegen IS te vechten, maar integendeel deze organisatie actief ondersteunde. ‘Obama helpt ons niet,’ vertelde een sergeant van de speciale krachten me. (De Iraakse Special Operations Forces werden getraind en gefinancierd door de Verenigde Staten, waaronder de Obama-administratie, om op terroristen te jagen. Ze gebruiken Amerikaanse apparatuur en in de strijd van Mosoel genoten ze Amerikaanse lucht- en artillerieondersteuning). ‘Hij haat ons”. Een kameraad stemde ermee in,” Obama ondersteunt IS”. Andere soldaten vertelden dat ze Amerikaanse vliegtuigen hadden gezien die leveringen dropten voor IS. En bijna elke soldaat waar ik mee gesproken heb na de Amerikaanse presidentsverkiezingen hoopte dat Donald Trump IS, Saoedi-Arabië, Turkije en Iran zou aanvallen.”
‘Obama vernietigde Irak’, zei Abu Omar. ‘En Trump? Trump zal geen mens in leven laten op aarde”. Hij haat beide presidenten. ‘Ik hou alleen van Trump omdat hij Iran kan terugdrijven.’
“Beide zijden ondersteunen”
Dezelfde analyse zoals hierboven werd reeds in 2014 gemaakt door Michel Chossudovsky in een artikel op de website van Global Research.
De “Oorlog tegen Terreur” bestaat erin om terroristische organisaties zoals al Qaeda te stimuleren, om daarna de regeringen te redden die het doelwit van de terroristische opstand zijn. Dit proces wordt uitgevoerd onder de vlag van terrorismebestrijding. Het creëert het voorwendsel om in te grijpen.
Naar aanleiding van het voortschrijdend succes van de IS-rebellen voorziet Washington luchtbombardementen, evenals drone-aanvallen ter ondersteuning van de regering van Bagdad als onderdeel van een anti-terrorisme operatie. Het gebeurt allemaal voor de goede zaak: de terroristen moeten worden bestreden, zonder uiteraard te erkennen dat deze terroristen de “voetsoldaten” van de Westerse militaire alliantie zijn.
Natuurlijk dragen deze ontwikkelingen niet alleen bij tot het destabiliseren van Irak, maar ook om de Iraakse verzetsbeweging te verzwakken, één van de belangrijkste doelwitten van de VS-NAVO.
Het islamitische kalifaat werd in het geheim ondersteund door de CIA in samenwerking met Saoedi-Arabië, Qatar en Turkse veiligheidsdiensten. Israël is ook betrokken bij het kanaliseren van steun aan zowel de Al-Qaida-rebellen in Syrië (uit de Golan Heights) alsook aan de Koerdische separatistische beweging in Syrië en Irak.
Meer algemeen omvat de ‘Global War on Terror‘ (GWOT) een consistente en diabolische logica: beide partijen – namelijk de terroristen en de overheid – worden ondersteund door dezelfde militaire en intelligence actoren.
Terwijl dit patroon de huidige situatie in Irak beschrijft, wordt deze structuur van “ondersteuning van beide zijden” met het oog op sektarische conflicten in tal van landen geïmplementeerd. Opstanden door Al-Qaeda en gelijkaardige terreurgroepen (ondersteund door de Westerse intelligentie) vinden plaats in een groot aantal landen, waaronder Jemen, Libië, Nigeria, Somalië, Mali, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Pakistan.
Het voorwendsel om op humanitaire gronden in te grijpen (bijvoorbeeld in Mali, Nigeria of de Centraal-Afrikaanse Republiek) is steeds de bestrijding ??van terroristische krachten. Toch zouden deze terroristische krachten niet bestaan ??zonder de geheime ondersteuning van de VS en de NAVO.
Vrede kan enkel als sektarisme stopt
De verantwoordelijkheid voor de volgende fase ligt op de schouders van de Iraakse regering. Die moet trachten de Iraakse strijdkrachten en de Sjiitische milities in toom te houden, en de mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden, zoals tijdens de bevrijding van Tikrit, Fallujah en Diyala, bestraffen. Ze moet ervoor zorgen dat de Arabische Sunni-bevolking niet meer gemarginaliseerd wordt en dat hun stemmen en zorgen worden gehoord. De regering moet snel handelen om de miljoenen daklozen te huisvesten en de nutsvoorzieningen herstellen.
Het blijft een open vraag en sommigen zijn niet optimistisch. Tallha Abdulrazaq, een Irak-expert aan de Universiteit van Exeter (VK): “Het sektarische Bagdad-regime heeft telkens weer zijn ware kleuren getoond. Het is maar een kwestie van tijd voordat er weer iets gebeurt, misschien nog erger dan IS. ‘
Echter, het ziet er niet naar uit dat de Iraakse regering haar houding zal veranderen. Alle politieke fracties, zowel binnen de sjiitische meerderheid als de soennieten en de Koerden zijn hopeloos verdeeld.
Bovendien: “De Iraakse regering houdt meer dan 370.000 mensen in detentie”, vertelde een bewaker aan een journalist van Asso Shittad Press.
“De gevangenen lijden aan vele ziekten, waaronder huidziekten,” zei hij en voegde eraan toe dat de meesten van hen niet kunnen lopen door gezwollen voeten.
Een gevangene beweerde dat hij zes maanden in het detentiecentrum was gehouden en nooit licht had gezien. “De meerderheid heeft vele maanden in het detentiecentrum doorgebracht.”
“Als nog meer mensenrechtenschendingen worden begaan in de verovering van Mosoel, zal dit jonge Sunnis mobiliseren om aan te sluiten bij een andere extremistische organisatie.”
Vrede is enkel mogelijk als buitenlandse inmenging stopt
CTS-hoofd Talib Shaghati zei in een tv-interview op 14 juli: “Alle coalitielanden speelden een prominente rol, vooral onze nauwe Amerikaanse vrienden, die een duidelijke rol speelden in het ondersteunen op het gebied van intelligentie, informatie en luchtverkenning, en ook in de opleiding van inlichtingenpersoneel om de verkregen informatie te verzamelen en daaruit juiste conclusies te trekken.”
Lt. Gen. Stephen Townsend, de Amerikaanse commandant-generaal van de gecombineerde task force van Operation Inherent Resolve, zei dat de Iraakse regering de Amerikaanse troepen gevraagd heeft om in Irak te blijven tot na de bevrijding van het land van IS. Daarnaast plannen de Verenigde Staten om nieuwe militaire installaties in Irak te bouwen. Deze plannen worden echter geconfronteerd met felle bezwaren van sjiitische facties, die niets goeds voorspellen voor de veiligheidssituatie in de komende maanden en/of jaren.
“De Verenigde Staten streven ernaar om Irak op een indirecte manier te bezetten en zijn ook van plan een organisatie op te zetten die vergelijkbaar is met de Syrische oppositiekrachten,” aldus Akram al-Kaabi, secretaris-generaal van Harakat Hezbollah al-Nujaba in een verklaring gepubliceerd 15 juli.
Harakat Hezbollah al-Nujaba is een gewapende sjiitische fractie die dicht aanleunt bij Iran met een militaire aanwezigheid in zowel Irak als Syrië. Andere sjiitische milities hebben eerder gedreigd om Amerikaanse troepen aan te vallen als ze besluiten om in Irak te blijven.
….. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Bronnen voor dit artikel:
http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/07/iraq-isis-mosul-terrorism-hawija-tal-afar.html
http://www.bbc.com/arabic/inthepress-40664807
http://reliefweb.int/report/iraq/nowhere-go-iraqi-children-trapped-cycles-violence-enar
http://www.wsws.org/en/articles/2017/07/17/iraq-j17.html
http://musingsoniraq.blogspot.be
https://www.alaraby.co.uk/english/indepth/2017/7/19/the-iraq-report-war-crimes-continue-in-mosul
http://hotair.com/archives/2014/06/10/mosul-falls-to-al-qaeda-as-us-trained-security-forces-flee/
http://www.middleeasteye.net/columns/mosul-liberated-what-my-family-has-witnessed-309939841
http://www.middleeasteye.net/columns/isis-after-mosul-699673940
http://www.wsws.org/en/articles/2017/07/12/pers-j12.html
http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/07/iraq-islamic-supreme-council-ammar-hakim.html
http://www.iraqinews.com/iraq-war/official-holds-250-000-civilians-western-anbar-enclaves/
http://www.basnews.com/index.php/en/news/iraq/365610
https://twitter.com/i/web/status/889160227043540992
http://musingsoniraq.blogspot.be/2017/07/post-mosul-liberation-day-13-jul-23-2017.html
https://www.nytimes.com/interactive/2017/07/19/magazine/mosul-battle-against-isis.html
http://reliefweb.int/report/iraq/iraq-situation-unhcr-flash-update-12-july-2017
