Klimaat staat hoog op de agenda van de G20¹ in Hamburg. Nu de VS hebben aangekondigd zich terug te trekken uit het klimaatakkoord van Parijs, moeten de regeringen van de andere G20-landen leiderschap tonen over hernieuwbare energie. Dit stelt het gemeenschappelijke rapport Talk is Cheap: How G20 Governments Are Financing Climate Disaster van de organisaties Oil Change International, Friends of the Earth, het Wereldnatuurfonds en de Sierra Club. Uit de analyse van deze vier organisaties blijkt dat tussen 2013 en 2015 G20-instituten en multilaterale ontwikkelingsbanken bijna vier keer meer publiek geld, waaronder zachte leningen en subsidies, naar vervuilende energie hebben versluisd.

In totaal ging tussen 2013 en 2015 jaarlijks 71,8 miljard dollar (63 miljard euro) openbare financiering naar de productie van fossiele brandstoffen (inclusief steenkool), terwijl slechts 18,7 miljard (15 procent) naar hernieuwbare energie ging. De helft van deze financiering voor energie ging naar olie- en gasproductie. De G20-landen staken in die periode jaarlijks gemiddeld 13,5 miljard dollar in onderzoek naar nieuwe reserves van olie, gas en steenkool.

Deze financiering is verwerpelijk, stellen de auteurs van het rapport, “aangezien de meeste al ontdekte reserves onaangetast moeten blijven om de ergste gevolgen van de klimaatverandering te voorkomen.” Om de opwarming van de aarde onder de 2 graden Celsius te houden, moeten deze voorraden in de aardbodem blijven en zijn er integendeel grote investeringen in hernieuwbare energie nodig. Iets meer dan 26 procent van de financiering ging naar energie-infrastructuur die voor vuile energie kan worden ingezet, zoals grote waterkrachtcentrales of infrastructuur die niet direct gelieerd is aan een specifieke energiebron.

Volgens Alex Doukas van Oil Change International nemen de G20-landen de energietransitie nog steeds niet serieus genoeg. “Als de regeringen van de G20 iets tegenover de terugtrekking van Trump (uit het klimaatakkoord) willen stellen en hun verplichtingen van het klimaatakkoord willen nakomen, moeten ze stoppen de gedateerde fossiele brandstofindustrie te steunen met openbaar geld.” Voor het onderzoek keken de organisaties niet alleen naar subsidies, maar ook naar exportkredieten en andere vormen van steun door overheidsinstituten.

1  De G20 is een samenwerkingsverband van de 20 grootste economieën ter wereld: Argentinië, Australië, Brazilië, Canada, China, Duitsland, EU, Frankrijk, Groot-Brittannië, India, Indonesië, Italië, Japan, Mexico, Rusland, Saoedi-Arabië, Turkije, VS, Zuid-Afrika, Zuid-Korea.