Het is late namiddag als mijn trein uiteindelijk toekomt in Hamburg. De stad ziet er ogenschijnlijk rustig uit. Mensen keuvelen gezellig op de vele terrasjes in het centrum genietend van een flauw zomerzonnetje.
Maar hoe dichter bij de afgesloten zones en de actiesites hoe meer politie. De straten staan er nokvol met politiewagens, chargeercamions en waterkanonnen. Op verschillende straathoeken groepen politie al dan niet in gevechtsuitrusting. Het lijkt haast een oorlogszone.
Havenstrasse
Tegen de late namiddag wandel ik door straten richting de Havenstrasse, een bekende anarchistenstraat aan de havenzone. Een kleurrijke straat met anarchistenhuizen en anarchistenontmoetingruimtes. Aan de slogans op de muren te zien, is het duidelijk dat ze de G20 niet echt welkom heten. De dagelijkse volkskeuken is net open. Het is aanschuiven voor een heerlijke vegan maaltijd aan een vrije bijdrage.
Een half uur later beland ik op een vergadering van de kerngroep van de anarchistenstraat. Er is druk overleg over wat gedaan nu de twee grote kampsites die onder bevel van de rechter waren toegestaan, door de politie toch zijn gesloten. Op deze grote kampsites aan de rand van de stad konden minstens 5.000 activisten hun tent opslaan. De politie is duidelijk zenuwachtig en wil koste wat kost belemmeren dat grote groepen activisten zich verzamelen en organiseren.
De komende dagen verwachten de anarchisten dat duizenden activisten over heel Duitsland en daarbuiten zullen afzakken naar Hamburg. Ze zoeken naarstig naar privé-terreinen en kerken die hun deuren willen openzetten voor kampeerders.
David een Berlijnse activiste vertelt op de vergadering dat veel inwoners uit Hamburg verontwaardigd zijn over het hardhandige optreden van de politie de afgelopen dagen en hebben besloten hun tuinen of appartementen ter beschikking te stellen om activisten op te vangen.
De echte agenda van G20
Na de vergadering wil David me wel te woord staan maar zonder beeld. Hij wil niet geïdentificeerd kunnen worden, want er zijn blijkbaar al verschillende invallen geweest bij activisten die bepaalde statements hebben gedaan in de media.
Volgens David leeft de G20 enorm bij de activisten in Duitsland: “In Berlijn zelf zijn we al tien maanden geleden begonnen met mobiliseren via grote open meetings waar opvallend veel jongeren naartoe kwamen. We discussieerden over de G20 en legden linken met onze lokale leefwereld. Ook in andere steden zijn ze al maanden aan het mobiliseren dus we verwachten zeker een grote opkomst de komende dagen”, stelt David.
“De rijkste en machtigste landen ter wereld komen samen om nieuwe strategieën te plannen om meer macht te verwerven waarbij ze de arme landen nog meer zullen onderdrukken en uitbuiten. Ze presenteren een mooie agenda aan de buitenwereld over verbinden en duurzame ontwikkeling etc …maar dat is pure retoriek”, vindt David.
Als je kijkt wat ze echt doen in de wereld, zie je een heel ander verhaal. Afrika is bijvoorbeeld een belangrijk thema op deze G20. Maar een jaar geleden heeft de EU, de Afrikaanse landen met het mes op de keel een vrijhandelsakkoord laten ondertekenen dat een desastreus impact heeft op hun lokale economie. Dat toont wat belangrijk is voor de G20-leiders. Goedkope extractie van grondstoffen en goedkope arbeidskrachten om producten te maken die ze vervolgens op de markten kunnen dumpen”, aldus David.
Vele alternatieven
“We zijn hier om aan te tonen dat we niet akkoord zijn met het huidig systeem. We geloven dat een wereld waar niemand honger moet leiden en een wereld zonder oorlog mogelijk is. Maar dat betekent een totaal ander economisch systeem en een maatschappijvorm die niet draait om uitbuiting en competitie.”
“We hebben geen groot tegenverhaal dat we als alternatief naar voren kunnen schuiven zoals het communisme dat vroeger deed. Maar we hebben wel veel ervaring met andere manieren van organisatie, met een horizontale besluitvorming en grotere participatie. Dat zijn voor ons principes van een toekomstige wereld die we verder kunnen ontwikkelen. Een wereld waar solidariteit, gelijkheid en rechtvaardigheid de kernwaarden zijn”, knikt David overtuigd.
“Het is wraakroepend dat de 6.000 koppige delegatie van de G20 hoog en droog in de luxe hotels kunnen vertoeven terwijl de activisten elke mogelijkheid om zich te organiseren onmogelijk gemaakt wordt. Tegen het vonnis van de rechter in heeft de politie gezegd dat ze niet willen dat de activisten zich in grote massa’s organiseren. En daarnaast is er ook een zone ingesteld van bijna 40 vierkante km waar geen acties mag gevoerd worden. Ze willen dat we acties buiten de stad doen, dat is totaal ondemocratisch. We zijn met velen en we zullen het hen zo moeilijk mogelijk proberen te maken”, grijnst David.
We zijn met velen
Ze hebben Hamburg uitgekozen als vergaderplek, wat verwachten ze, dat we het zomaar gingen laten passeren? De mensen zullen zich niet laten afschrikken, wij zullen ons organiseren om voor iedereen een slaapplaats te organiseren. We willen met deze hele mobilisatie aantonen dat er veel mensen zijn die voor die andere wereld willen vechten. En als we volhouden zullen we uiteindelijk winnen”, klinkt het strijdvaardig.
Verschillende bewegingen over heel Duitsland hebben heel de week meer dan dertig acties gepland in Hamburg. Deze avond werd er alvast een aftrap gegeven met een eindeloze streetrave. Duizenden jongeren wandelen of dansen mee op de beats van de grote geluidswagens van de verschillende bewegingen. De organisatie spreekt van twintigduizend aanwezigen. Op donderdagavond, 6 juli, na de debatten en conferenties, is er een grote actie gepland onder de slogan ‘Welcome to hell’. Voor vrijdag 7 juli kondigen de activisten blokkades aan op verschillende plekken in en rond de verboden zone, een blokkade in de haven en een onderwijsstaking in de stad. Zaterdag is het de hoogdag met de grote betoging onder de slogan, ‘Borderless Solidarity, not G20‘.
