Men vindt blijkbaar steeds een zogezegd algemene maatregel om de moslims te treffen. Enige tijd geleden moest het dragen van religieuze symbolen in openbare dienstverlening verboden worden , dit om de dragers van een hoofddoek te treffen. Vandaag wil men de subsidies aan de levensbeschouwingen afschaffen met als hoofddoel de moskees hun middelen te ontnemen. Volgens Gwendolien Rutten is blijkbaar de financiering van erediensten het belangrijkste thema waarmee politici zich moeten bezig houden. Ze had vandaag de christenen beter een Zalig Paasfeest gewenst , dat zou getuigen van openheid , respect en tolerantie.
De financiering van de eredienst ligt een beetje in de grijze zone wanneer we het hebben over de scheiding tussen kerk en staat. Die geldkwestie is nog een restant dat voortkomt uit het concordaat tussen Napoleon en de Heilige Stoel. De kerk was tijdens de Franse revolutie vele bezittingen kwijtgeraakt en kreeg de betaling van de eredienst in de plaats. Ook de kerkfabrieken hun reglementering situeert zich in dezelfde context.
De grondwetgever koos in 1830 voor een actief pluralisme wat de betaling van erkende godsdiensten inhoudt. Een actief pluralisme stelt godsdiensten in staat om zich te tonen , ook in een seculiere samenleving. Vandaag heeft de Roomse kerk niet meer de politieke macht van enkele decennia geleden. Ik durf zelfs zeggen dat haar macht verworden is tot bijna nul. Dat is een goede evolutie want men kan geen kerk zijn wanneer men verweven is met politieke macht. Levensbeschouwingen onthouden zich best van politiek in zijn enge betekenis, uiteraard mogen en moeten ze maatschappelijke standpunten innemen.
Ook op vandaag hebben levensbeschouwingen , ook de niet-gelovige overtuigingen, een belangrijke waarde in de maatschappij. Mensen horen nu eenmaal graag bij een groep met wie ze een overtuiging delen, dit is bindend binnen de gemeenschap waarin we leven en ook zeker een dam tegen egoïsme en vereenzaming.
Door gelden te voorzien behoudt de staat een zekere controle en worden religies niet in de clandestiniteit gedwongen wat een verontrustend gegeven is.
Ik ben er niet blind voor dat in elke overtuiging het gevaar van fundamentalisme zit. Een verhaal van ik heb gelijk en voel me verheven boven de anderen. Deze verhalen moeten we bestrijden want ze zijn een gevaar voor onze samenleving.
Persoonlijk zie ik geen probleem in de subsidies aan levensbeschouwingen, misschien is dit omdat ik mij tot het christendom beken, een overtuiging kan ook de kracht in zich dragen om samen met andere gezindten op te komen voor structurele maatschappijveranderingen om op die manier samen te bouwen aan een sociale rechtvaardige wereld. In mijn omgeving heb ik vrienden die moslim, vrijzinnig of christen zijn allemaal strijdmakkers voor sociale rechtvaardigheid.