In alle brievenbussen en op sociale media worden we overstelpt met het bericht :de verandering werkt. Ik heb die mediacampagne niet nodig om te weten  en te ervaren dat de verandering wel degelijk werkt.

De geel-zwarte boze wolf slaagt er zelfs in de aandacht van de financiële problemen ,waar vele gezinnen meer en meer door getroffen worden, af te leiden naar criminaliteit en asiel. Beide maatschappelijke thema’s zijn belangrijk maar de benadering ervan is een andere zaak.

De niet bemiddelde Vlaming wordt bang gemaakt , de vreemdelingenstroom die rekening houdend met de omvang van de Europese bevolking en het aantal vluchtelingen eerder een beekje is dan een stroom wordt als bedreigend verkocht aan de arme goedgelovige Vlaming. Het zijn de vreemdelingen die onze sociale zekerheid op de helling zetten wordt verkondigd, dit terwijl de eerste hulp aan vluchtelingen uit algemene middelen betaald wordt. Men kan immers niet participeren aan ons sociaal systeem als men niet bijdraagt.

Terwijl gewone mensen hun vertrouwen aan de NV-A geven omwille van de schrik die erin gepraat werd zit diezelfde  NV-A, hierin gesteund door de andere meerderheidspartijen ,in de zakken van diezelfde bange man of vrouw. De elektriciteit , het water en schoolkosten worden duurder , pensioenen en werkloosheidsvergoedingen gaan naar beneden. De werkgevers worden op hun wenken bediend door hen minder sociale bijdragen te laten betalen, een bijdrage die onmiddellijk invloed heeft op de uitkeringen van de sociale zekerheid en dus op het welvaartsniveau van de gewone man die ziek of werkloos is.

Daarbovenop krijgen Bart De Wever en zijn acolieten een uitgelezen kans om onze rechten en vrijheden in te perken. Ik denk aan het terugsturen van mensen met een vreemdelingenoorsprong die bij vermoeden van misdrijf gestraft worden. Voorhechtenis wordt verhoogt in duurtijd en bepaalde manifestaties zouden verboden worden.

Er is helaas veel veranderd. We hebben meer schrik dan ooit tevoren, onze sociale zekerheid gaat op de schop en onze democratische verworvenheden worden meer dan in vraag gesteld. Hoelang nog?